101.Bölüm

353 33 18
                                    

EYLÜL
Serkan daha fazla dayanamadan dışarı çıkmıştı. Ben de onu yalnız bırakmamak için çıktım. Ama o koridorda yere çökmüş ağlıyordu. Beni görünce gözyaşlarını sildi hemen....

Eylül: saklama Serkan... ağla... ağla rahatlarsın...

Yanına oturdum ben de.Serkan birşey söylemeden omzuma koydu başını...

Serkan: ölmesin Eylül... o benim çocukluğum... gençliğim... en yakın arkadaşım o benim Eylül... onu kaybedemem ben... noolur ölmesin...

Eylül: ölmeyecek... merak etme sen... ne zaman bilmiyorum ama uyanacak...

CEMRE
Ben tam çıkacakken doktorun cebinden bir ses geldi.

Doktor : benim çıkmam lazım...

Cemre : bir sorun mu var?

Doktor beni dinlemeden koşup çıkmıştı odadan. Ben de peşinden gittim...

Cemre : Serkan, Güney... Güney'e birşey olmamıştır dimi?

Serkan : bilmiyorum ki Cemre... sen sakin olmaya çalış noolur

Cemre : hayır ya hayır... Güney'e birşey oldu galiba. Bak onun odasına gidiyo...

Hemşireler bizi içeri almamış, dışarıda beklememiz gerektiğini söylemişlerdi ama dayanamıyordum. Birşey duymak istiyordum, mümkünse güzel birşeyler...

Bunca zaman geçti, aylarca hep bir şeyler duymak istedim. Ama doktorun aylarca söylediği tek birşey vardı...
"Durumunda değişiklik yok maalesef" ... bundan başka birşey duymadım ben.

Bunca zaman iyi ya da kötü tek birşey duymayı bekledim ben. Ama şuan farkediyorum ki kötü birşey duymaya hazır değildim ben. Doktorun o kapıdan çıkıp "başınız sağolsun" demesine dayanamazdım ben. Varsın Güney aylarca, yıllarca orda yatsın, tek bir değişiklik olmasın ama öldüğünü söylemesinler bana...

Dayanamam...

O benim çocukluğum...

İlk olmasa da son aşkım...

En sonunda doktor çıktı içerden. Benim dilim tutulmuştu adeta, konuşamıyordum. Serkan konuştu benim yerime.

Serkan : nooldu, bir haber mi var Güneyden?

Doktor : evet...

Cemre : nooldu? Kötüyse de söyleyin... yeter ki birşey söyleyin artık...

Doktor : uyandı... hastamız uyandı...

Uyandı...

Hastamız uyandı...

Rüyada gibiydim. Hala tepki verememiştim....

Doktor : Güney uyandı... ilk testler olumlu yönde. Biraz dinlensin, ondan sonra kapsamlı testler yapıcaz...

Serkan : peki görebilir miyiz?

Doktor: tabii ki...

Hemen odaya girecektim ki, doktor kolumdan tuttu.

Doktor : yalnız, dediğim gibi, herşeye hazırlıklı olun. Ne olur ne olmaz...

İçeri girdim, sakin olmaya çalışsam da başaramıyordum. 3 yıldır bu anı bekliyordum. Hemen Güney'in yanına gittim, ellerini tuttum. Gerçekten gözler açıktı ve beni izliyordu...

Cemre : Güney... Güney aşkım nasılsın? İyi misin? Rahat mısın?

Serkan : geçmiş olsun kardeşim...

Eylül: geçmiş olsun Güney

Cemre : aşkım, birşey söyle noolur sesini duyayım...

Güney : şey... ben sizi tanımıyorum... siz kimsiniz?

Güney boş gözlerle bize bakıyordu.

Doktorun dediği olmuştu sanırım. Hafıza kaybı... geçici birşey olmasını umuyordum...

Serkan: kardeşim, beni hatırlamadın mı? En yakın arkadaşınım oğlum ben senin... hadi beni hatırlamadın, Cemre'yi de mi hatırlamıyorsun? Oğlum yıllardır aşık olduğun kızı hatırlamadığını söyleme bana...

Serkan'a döndüm...

Cemre : tamam Serkan, boşver... önemli olan Güney'in uyanması, geri kalanı zamanla hallolur... hatırlatırız ona herşeyi...

Güney güldü önce...

Güney : hatırlamaz olur muyum lan? Ben kendimi unuturum onu unutmam...

Oh be... şaka yapmıştı... unutmamış...

Sonra bu halde, ben ne kadar endişeliyken şaka yaptığı geldi aklıma, sinirlenmiştim...

Cemre : bravo yani Güney... ben burda endişeden öleyim, sen bana şaka yap! Benim ne hale geldiğimin farkında mısın sen?! Delirdim ben delirdim, kahroldum! Sen geçmiş karşıma bana şaka yapıyorsun...

Güney: pardon... ben şaka yapmak istedim sadece. Hani filmlerde olur ya...

Cemre : burdan çıkalım, ben filmi sorucam sana!

Güney : ne istersen onu yap aşkım... bu arada burda yatarken neler kaçırdım?

Serkan : çok şey aslında kardeşim. Ama merak etme, hepsini telafi edersin sen. Hepsini anlatırız sana...

Güney : eh iyi madem...

Güney doğrulmaya çalıştı ama yapamadı sanırım. Sonra kaşlarını çattı...

Güney : ayaklarım... uyuşmuş gibiler sanki. Hareket ettiremiyorum...

İkinci bölüm de geldi 🤗 aslında atmayacaktım da yanlışıkla atmıştım zaten sabah. Tabi hemen sildim ama sonra bi baktım, fırsat bu fırsat eysercilerrr zaten o bölümü okumuş 🙊 o okumuşken siz de okuyun istedim. 💜

Aşk AteşiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin