75.Bölüm

328 38 5
                                    

CEMRE
Cemre : Songül mü? Noolmuş Songüle?

Polis : yapılan muayeneler sonucu Songül'ün bir kliniğe yatırılmasına karara verildi...

Cemre : klinik mi? Anlamıyorum...

Polis : muayeneler sonucu akli dengesinin yerinde olmadığına karar verildi. Dolayısıyla bir kliniğe yatırılacak, sizin de bilmeniz gerekir diye düşündük. İyi günler...

Şaşırmıştım... bu kadarını beklemiyordum. Yani evet, sonuçta beni kaçırmasından sonra onun bir ruh hastası olduğundan adım kadar emindim ama Songül'ün gözü öyle dönmüştü ki, ondan bu kadar çabuk kurtulduğuma şaşırmıştım...

Onu görecektim... görecektim, son bir kez hesaplaşacaktım...

Cemre : ben gidiyorum

Eylül: nereye? Sen iyi misin? Kötü bir haber mi aldın?

Cemre : hayır, aksine iyi bir haber...

Eylül : akşam geliyosun dimi?

Cemre : evet, gelicem...

GÜNEY
doktor bizi içeri kabul etmişti ama tek tek girecektik. Eylül önce davranmaya çalıştı. Durdurdum onu...

Güney : hoop! Nereye?

Eylül: onu görücem Güney

Güney : çekil şurdan Eylül. Kardeşimi yeterince üzdüğün yetmedi mi? Kaç gündür ne halde çocuk. Ama yok, hayır, ben bu çocuğun daha fazla üzülmesine izin veremem. Çekil şurdan, göremezsin..

Eylül: ama Güney...

Güney : aması falan yok Eylül. Sen bunu haketmiyorsun. Rezil bir insansın sen! Serkan bunu sana söyleyemeyecek kadar kibar bir insan ama ben söyleyebilirim. İğrenç bir insansın sen! Bu yaşta attın kendini neredeyse baban yaşında olan zengin bi adamın kollarına. Zengin olmasa sevecek miydin acaba? Yoksa sadece para avcısı zavallı bir kız mısın? Ama ne oldu biliyo musun? Seviniyorum. Evet kardeşimi bu halde görünce kahroluyorum ama senden kurtulduğuna seviniyorum. Seni de kısa zamanda atlatacaktır. Çok daha güzelini, çok daha iyi kalplisini, çok daha güzel fiziklisini, aşktan anlayan birini bulur benim kardeşim. Kızlar çevresinde hep zaten. Seni unutacak. Ve seviniyorum çünkü senin gibi para avcısı bir kızdan kurtuldu. Yol yakınken bitti...

İçimi boşaltmıştım. Rahatlamıştım... o ise karşımda boş boş bana bakıyordu. Sustu, tek kelime bile etmedi. Zaten ne diyebilirdi ki...

Güney: susuyorsun. Çünkü haklıyım dimi?

Eylül: evet haklısın. Serkan benden kurtuldu... benim de amacım buydu zaten. Şimdi sen de mutlusun, ben de. Dediğin gibi yakında o da unutur bunları, bulur güzel birini, unutur beni. Onun da mutlu olacağı günler yakın...

Güney : evet, o yüzden...

Eylül : ama ben ne kadar rezilsem, sen de o kadar rezil bir insansın Güney... aldattın kızı, hem de o acı çekerken. O kız bunları haketmedi, hiç kimse haketmez. Sen de benim kadar iğrenç bir insansın onun gözünde.... ayrıca, Serkan orda yatıyorsa bu senin suçun. Onun yerine orda yatan sen olacaktın! O masumdu anlıyo musun? Hepsi senin suçun....

Güney : şimdi git burdan Eylül!

Eylül: bana emir vericek durumda değilsin sen! Burdayım, hiç bir yere gitmiyorum, duydun mu beni?

Güney : iyi, o zaman yüzüne bakamayacağın insanlara son bir kez iyilik yap ve onlara oğullarının hastanede olduğunu haber ver. Buna hakları var ve bunu yapan kesinlikle ben olmayacağım...,

Serkanın odasına girdim. Benim yerime orda yatan ve can çekişen oydu. Kendimi berbat hissediyordum...

CEMRE
Ruh ve sinir hastalıkları hastanesinin önüne geldiğimde kendimi çok kötü hissettim. Ama Songülün ait olduğu yer burasıydı, o normal değildi. Normal bir insan bunları yapmazdı, bu kadar vahşi olamazdı.

Bana kaldığı odayı gösterdiler, bir hasta bakıcıyla beraber odaya girdim. Songül uyuyordu. Geldiğimizi duyduğunda kalktı....

Songül : Cemre... Cemre kardeşim, geleceğini biliyordum. Bana geleceğini biliyorum. Çünkü sen busun işte... sen iyi kalplisin, merhametlisin...

Cemre : bitti mi?

Songül : anlamadım?

Cemre : iltifatların bitti mi diyorum. Beni kandıramazsın Songül... bana yaptıklarını unutmadım....

Songül : ben çok pişmanım... gerçekten çok pişmanım... ben böyle olsun istemedim...

Cemre : sen bunu istedin Songül... bizi ayırmak istedin, başardın da. Ama bir şey diyeyeyim mi? Sen de asla Güneyle olamayacaksın.

Songül : hayır hayır... ben çok özür dilerim... ne yapsam affedersin, ne yapsam inanırsın bana?

Cemre : hiç... sana inanamam artık. Sana da Güneye de inanamam...Güney beni aldattı sen ise ba-...

Songül : o seni aldatmadı... hepsi benim oyunumdu..,,

Aşk AteşiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin