Aşk Ateşi

83.Bölüm

GÜNEY
Cemre akşama kadar bizle kalmıştı. Ece ve Cemre iyi anlaşmıştı, birlikte konuşup duruyorlardı.

Ece : Cemre görmen lazımdı, o hali hala gözümün önünde. Ben kesilmek istemiyorum diye koşturup durdu evin içinde...

Güney : öhöö öhöö Ece, sünnet anılarımı anlatmaya devam edecek misin?

Ece : o komik andan sevgilinin de mahrum kalmasına göz yumamazdım...

Güney : sevgilinden ayrıldın, mutsuzsun diye evimi açtım ama keyfin yerine gelmiş bakıyorum

Ece : hatırlattığın için sağol Güney...

Güney : pardon ya...

Cemre : Güney bıraksana kızı... ben çocukluğunun büyük bir kısmına şahit oldum ama olmadıklarımı da öğreneyim...

Ece : ben depresyondayken sizin bu mutluluğunuzu görüp daha fena oluyorum ama ya...

Cemre : ya şey biz de nispet yapar gibi, pardon...

Ece : saçmalama kızım, Güney'in sonunda birine gerçekten aşık olduğunu görmek çok güzel birşey...

Güney : heh böyle anlat, öv beni kuzen...

Ece : hım... kıza yalan söylememi mi istiyosun yani?

Güldüm...

Güney : o kadar kötü mü? Aşk olsun...

Ece : olsun tabii olsun... neyse size doyum olmaz, ben bir günlüğüne izin kopardım bizimkilerden. Ben kaçıyorum...

Cemre : kalsaydın...

Ece : sonra konuşuruz, hiç merak etme...

Güneyle Ece'yi geçirdikten sonra koltuğa kurulmuştuk. Güney koltuğun bir ucunda, ben diğer ucundaydım. Yanıma gelmesini bekledim ama gelmedi. Ben yaklaştığımda da kalkmıştı.

Ne yani? Beni hala affetmemiş miydi? O zaman neden öyle sarılıp oturmuştuk?

Güney mutfağa geçip kahve yaparken ben de arkasından sarıldım ona...

Güney : Cemre... dur...

Onu dinlemedim ve kafamı sırtına yasladım...

Cemre : ya yeter artık, yüzüme bak, eskisi gibi olalım... üzme beni noolur

Güney arkasını dönüp elleriyle yüzümü tutmuştu...

Güney : seni nasıl üzebilirim prenses...

Yine sarılmıştı...

Cemre : burda kalabilir miyim? Ne Eylüle gitmek istiyorum, ne de babamla kalmak...

Güney : burası senin evin...

Cemre : bizim evimiz

Güney : evet... bizim... Eylülde neden kalmıyorsun? Evi o kadar mı kötü?

Cemre: yoo aksine çok güzel bir evi var. Ama arkadaşımı üzen kızın evinde kalıp Serkana ihanet etmek istemiyorum...

Güney : hak veriyorum sana... zaten oraya gitmene gerek yok. Senin yerin burası... burası... (elimi alıp kalbininin üzerine koymuştu)

Cemre: bu ayrılık seni çok değiştirmiş... çok romantik olmuşsun...

Güney: ben zaten romantiğim...

Güldüm...

Güney : demek beni romantik bulmuyorsun

Ben ne olduğunu anlamadan beni kucaklamıştı... beni salondaki koltuğa nazikçe bırakmıştı ama hala üzerimde duruyordu. Eliyle yüzüme düşen saçlarını düzeltti...

Güney: hala aynı şeyi mi düşünüyosun?

Cemre : asla... (gülerek)

EYLÜL
Sabah okula gitmemiştim, Ferit de işe gitmemişti, birlikte annemlere gitmiştik. Annem de benim gibi karşı çıkmıştı...

Ferit : Mesude annem... sen de benim annemsin. Noolur izin ver, bu oğlunun sana bir faydası dokunsun...

Annemi alıp bir özel hastaneye gelmiştik. Doktor annemi muayene edip test sonuçlarına bakıyordu...

Eylül: durumu nasıl?

Doktor : öncelikle önümüzde çok kötü bir senaryo olmadığını söyleyebilirim

Eylül: oh...

Ferit elimi tutmuştu.

Doktor : öncelikle kemoterapi tedavisi görmeniz gerekecek Mesude hanım. Sonrasında ameliyat olucaksınız

Ferit : tamam bir an önce ne gerekiyorsa yapılsın...

Doktor : tamam, hazırsanız ilk kemoterapi seansını başlatalım...

Mesude : tamam hazırım...

İçimde çok büyük bir rahatsızlık vardı. Ferit'i kullanıyor gibi hissediyordum...

Ki öyleydi... parası için kullanıyordum onu...

Ertesi gün okula gitmiştim. Herkes ordaydı. Cemre'ye baktığımda yüzü gülüyordu, demek ki Güney'le arasını düzeltmişti. Sevinmiştim onun adına. Sonra Serkanla koluna giren Miray'ı gördüğümde midem düğümlenmişti sanki. Miray onu bizim sınıfa kadar getirmişti. Serkan, Miray'ın da yardımıyla yanıma oturmuştu...

Miray : aşkım, birşeye ihtiyacın olursa hemen bana söyle

Serkan: Miray, peşimde koşturmana gerek yok. Ben iyiyim...

Miray : iyi günde kötü günde... seni bırakıp gideceksem ne anlamı var ki aşkım?

Serkan gülümsemişti. Kızın elini tutup öptü... midem ağzıma gelmişti, gözyaşlarımı zor tutuyordum...

Hayır şimdi olmaz, şimdi olmaz... ağlamamam gerek...

Serkan: iyi ki varsın...