Aşk Ateşi

63.Bölüm

CEMRE
Çok fazla sıkılmıştım, içim daralmıştı. Beni buraya neden getirdiklerini, ya da kimin getirdiğini bilmiyordum. Kimse bana birşey demiyordu, korkmaya başlamıştım...

Güney... Güney nerdeydi acaba? Acaba ona da birşey yapmışlar mıydı? Yapmamış olsunlar ne olur...

Ve Güney... ne olur bul beni... korkuyorum...

SERKAN
Dışarıda Güneyle oturuyorduk, ellerimizde de biralar...

Güney : ooo sen de mi içeceksin kardeşim?

Serkan : sus sus... bu herşeyi unutturuyo demedin mi bana? Şuan tek ihtiyacım olan bu...

Güney : dokunmasın?

Serkan : banane

Bir süre tek kelime etmeden, sadece denizi izleyerek biralarımızı içtik.

Güney : ulan Güney bile terkedildi oğlum. Ben lan ben Güney! Bu zamana kadar kimseyi umursamayan Güney, değmezin birine aşık oldu, sonra terkedildi.

Serkan : ben de kardeşim ben de... ben de değmezin birine aşık oldum. Kendine güveni olmayan kızın birine kaptırdım kendimi, iki hoş söz söyledim, tam dedim o da bana aşık oldu, sonra bam! O kezban dediğiniz kız terketti beni.

Güney : nerde hata yaptık oğlum biz?

Serkan : sana nerde hata yaptığımızı söyleyeyim mi? Aptalız oğlum biz aptalız

Güney : bilmediğim birşey söylesene oğlum

Serkan : öyle değil... bu kızları seçerek dev aptallık ettik. Bir sürü kız varken biz gittik bizim suratlarımıza bile bakmayan kızlara aşık olduk. Sonra puff! Hani nerdeler şimdi?

Güney : harbiden lan? Nerde şimdi? Annesine de gitmez ki bu kız? Kim bilir nerde kalıyo?

Serkan: boşversene oğlum... gittiyse göze aldı demek ki

Güney : haklısın lan... banane...

İkimiz de durumun öyle olmadığının farkındaydık da söyleyemiyorduk...

Telefon çalmaya başladı. Güney'in diye umursamadım...

Güney : açsana şunu oğlum

Serkan : senin değil mi?

Güney : yok... senin

Telefonuma baktım, gerçekten çalan benim telefonumdu, Defne arıyordu...

Serkan : ne var?

Defne : Serkan... Serkan çok kötü birşey oldu

Serkan : nooldu? Battık mı?

Defne : salak mısın oğlum? Konu Eylül

Serkan : öf kapa...

Defne : dur dur kapama... Eylülü istemeye geliyorlarmış bu akşam...

Bir süre durup idrak etmeye çalıştım...
İstemek?
Evlenecek demek oluyordu bu... nasıl olurdu bu?

Serkan : ne?!

EYLÜL
Hazırlanıp salona indiğimde annem ağlayarak yanıma geldi.

Mesude: kızım neden böyle yapıyon?

Eylül: annem... ben Feritle tanıştım. Çok iyi biri. Bu devirde onun gibileri bulmak çok zor. Hepsi zengin züppesi şimdikilerin...

Mesude : sen de bizim ayarımız biriyle ol o zaman kızım. Bizim dengimiz, senin dengin... yaşı yaşına uygun biri...

Eylül: annem... Ferit beni seviyormuş, çok da iyi biri. Daha ne olsun.

Mesude : emin misin? Bak ben hastayım diye yapıyosan...

Eylül : hayır annem, bak ben mutluyum. Kızın mutlu, sen de sevin

Mesude : tabii, tabii mutluyum ama...

O sırada kapı gürültülü şekilde açılmıştı.

Mert : Eylül! Eylül nerdesin?!

Eylül: burdayım nooluyo?

Mert : bu isteme saçmalığı da ne?

Eylül: birazdan gelirler, bağırıp durma

Mert : ne saçmalıyosun kızım sen?! 30 yaşında adamla mı evleneceksin?

Eylül : ilerde o kadar büyük durmayacak. Sen de abartma

Mert : neden böyle yapıyorsun kızım? Sen ne ara böyle bir insan oldun? Serkanla birlikteymişsin...sonra ayrılmışsın çocuktan...

Ahmet : Mert, kes sesini, şimdi gelicekler, onların yanında tek kelime edeyim deme...

Eylül : şimdi çocuk mu oldu? Acıdın mı? Terkettim evet. Düzgün biri değil çünkü

Ahmet : kızım en doğru kararı verdi. Ne şanslıyız ki hala istiyorlar.  Son şansımı da seninle mahvedemeyiz Mert. Sus ve otur şuraya

Mert : ciddi ciddi kardeşimin bunu yapışına göz yumup burda rol yapacağımı falan mı düşünüyosunuz. Ben gidiyorum.

Eylül : abi...

Mert : umarım pişman olmazsın... ve umarım mutlu olursun abicim

Mert giderken ağlıyordum...

eyserciyazar Serkan & Güney dertleşmesi ister de ben yazmaz mıyım? Olmuş mu sevgili okurum? 💛

Bir diğer sevgili okurum eysercilerrr de bugünkü bölümünü bana ithaf etmiş, günün ikinci ithafı da ona olsun o zaman 🧡