68.Bölüm

313 34 13
                                    

CEMRE
Hastaneden çıkıp polise ifade verdikten sonra bir otele yerleştim. Ne eve gitmek istiyordum ne de Güneyle kaldığımız eve... o bana ihanet etmişti. Ben yokken hemen başka kollara koşmuştu, bunu kaldıramazdım...

Telefonum olmadığı için birşey yapamıyordum... televizyon açarak vakit geçirmeye çalıştım. Bir şarkı çalıyordu...

Yürüyoruz ateşe hep bir heves
Dönülür mü başa bembeyaz
Sineye çekilen yangınlardan
Bir avuç kül, biraz alaz

Halimiz darmaduman
Sırrını gel çöz
Sönmeyiz de ah inceden
Tüter oluruz köz

Bitmeyen bu sevdada
Perişanız her vedada
Nasıl yaşanacak bir daha
Ne seninle, ne sensiz

Halimiz darmaduman
Sırrını gel çöz
Sönmeyiz de ah inceden
Tüter oluruz köz

Nasıl yaşanacak bir daha, ne seninle, ne sensiz... ne kadar doğruydu bu sözler, nasıl da bana uygun...

EYLÜL
Kendimi çok kötü hissediyordum ama hiçbirşeyi geri alamazdım artık. Parmağımdaki yüzüğe baktım...

Bu arada aklıma radyoda çalan şarkının beni atlatması tesadüf müydü bilmiyorum ama eşlik etmek iyi gelmişti...

şım çiçek açmış belki
İçimde kara yosunlar
Görenler mesut sanıyor
Bilmezler ki ne derdim var oy

Oy beni vurun vurun
Nedir çektiğim zulüm
Bu dünyanın yükünü
Bir ben mi omuzladım oy

Gün geçer gece olur
Gecem geçmez gün olmaz
Yalvarırım mevlaya
Bir duam kabul olmaz oy

Oy beni vurun vurun
Nedir çektiğim zulüm
Bu dünyanın yükünü
Bir ben mi omuzladım oy

SERKAN
Miray saatlerdir modadan konuşup başımı şişirmişti.

Miray : ... o yüzden bu ayakkabıları sipariş ettirdim ben de. Serkan, sen sıkılmıyosun dimi böyle konulardan? Yani o tarz erkeklerden değilsin dimi?

Serkan: yok yok devam et sen..

Miray : işte öyle, ben de bu yıl yeniden Milano'ya gidicem... o çantaya bayıldım...

Kafamı sallayıp gülümseyerek onu dinliyormuş gibi yaptım...

GÜNEY
Songül'ün evine gittim, kapıyı yumrukluyordum adeta. Çıkıp bana hesap vericekti, zorundaydı. Bu yazı onundu, yani notu Cemre falan yazmamıştı. Bu işte parmağı vardı, emindim bundan...

Güney : aç kapıyı Songül! Aç şunu aç!

Songül sonunda kapıya gelmişti...

Songül : Güney? Nooldu?

Güney : senin bizim evimizde ne işin vardı?

Songül : ne?! Ne evi ne diyosun sen Güney?

Güney : palavra atma! Biliyorum, evimize geldin, Cemrenin bana bıraktığını sandığım notu da sen yazdın...

Songül : ne notu? Ne saçmalıyosun sen?

Çok iyi rol yapıyordu... ama ben bu oyunu bozmayı bilirdim... ona telefondaki yazıyla notu gösterdim....

Güney: bak! Bak şuna bak! Aynı yazı... sen yazdın işte kızım!

Songül : insanların yazıları birbirine benzeyebilir. Saçmalamayı bırak ve defol git evimden! Hemen! Yoksa...

Güney : yoksa ne?! Ne yaparsın?! Söyle lan ne yaparsın?!

Songül : git burdan!

Güney : Cemre nerde? Cemrenin nerde olduğunu söylemeden asla gitmem! Asla!

Songül: ne biliyim ben be!

Güney : söyle diyorum! Bak çok kötü olur!

Songül : yeter be! Git yoksa polis çağırırım...

Güney : Cemre nerde?

Songül : cehennemin dibinde... (kapıyı kapatacaktı ki tuttum)

O sırada polis sirenleri duyuldu. Buraya doğru gelen polislere baktım...

Songül : ayağıma kadar geldiler... memur bey ben bu çocuktan şikayetçiyim. Evime zorla girmeye çalışıyor. Deli muhtemelen...

Polis : Songül Celen siz misiniz?

Songül : evet...

Polis : hakkınızda şikayet var. Bizimle karakola kadar gelmeniz gerekiyor...

Songül : şikayet mi?

Güney : pardon, ne şikayeti?

Polis : Cemre Derinoğlu'nu kaçırmakla suçlanıyorsunuz...

Güney & Songül : ne?!

Güney : dedim! Dedim, sen yaptın diye! Allah belanı versin senin! Duydun mu beni?! Allah belanı versin!

Giden polis memurlarını durdurdum...

Güney : memur bey, Cemre... cemre nasıl? iyi mi?

Polis : evet, iyi. Kendisi gelip kaçırıldığını iddia etti...

Güney: kesin öyledir. Bakın zaten elimde kanıtı da var... ben bu notu Cemrenin kaybolduğu gün evde buldum. Bu da Songülün yazısı... bakın aynı...

Polis : tamam biz bunları incelicez...

Güney : bi dakika... Cemre nerde?

Polis : maalesef bilmiyoruz...ifade verip gitti...

Şimdi onu nerde bulacağımı biliyordum... ev... evimize gelirdi... kurtulmuştu ve çok şükür iyiyidi, o yüzden evimize gelirdi...

Merhabalar sevgili okurlarım... günün ikinci bölümü de geldi. Nasıl gidiyor hikaye? Bu aralar kavgalar, olaylar eksik olmuyor. Neyse, benim böyle bir giriş yapmamın sebebi haftasonu muhtemelen yazamıcak olmam. O yüzden birkaç gün sonra görüşürüz diyorum. Seviliyorsunuz 💛

Aşk AteşiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin