132.Bölüm

287 28 7
                                    

EYLÜL
Eylül : o var dimi? Yani evet, yıllarca bu surata bakmak, insan sıkılır bir süre sonra ama gittiği yere kadar artık, bakıcaz...

Serkan şok olmuş bir ifadeyle bana bakıyordu. Gülmemek için zor tuttum kendimi...

Serkan: oysa ben sıkılmazdım...gittiği yere kadar demek... ne zamana kadar gider sence? Kaç yıl yani?

Güldüm...

Serkan : nooldu? Niye gülüyosun?

Yüzünü avuçlayıp yanağından öptüm...

Eylül: şaka yapıyorum tabii ki... şakaydı tabii ki ama Serkan ne demek şimdi bu? Nerden çıktı bu düşünce?

Serkan : ne biliyim konuşurken benim evli olduğumu anladı yüzüğümden... sıkılırsın falan dedi bana... düşündürdü bu beni, yani kendim için değil, ben sıkılmam ama sen?

Eylül : tabii ki hayır... Serkan bunu bana o koleje gelmeden önce söyleseler güler geçerdim ama ben aşık oldum.. ve bu öyle kolay kolay vazgeçebileceğim birşey de değil... sen benim kahramanımsın... aşık olduğum adamsın.. yanında güvende hissettiğim ikinci erkeksin...

Serkan : ilki kimmiş?

Güldüm...

Eylül: Mert tabii ki sevgilim... Mert, abim...

Serkan birden elimden tutup beni döndürmeye başladı, ben de kahkaha atıyordum..

Serkan birden elimden tutup beni döndürmeye başladı, ben de kahkaha atıyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Serkan : iyi sevindim... çünkü bu adam senden asla bıkmayacak...

Eylül : hele bi bıksın zaten.... hele bi bıksın bak ben ona neler yapıyorum...

Serkan kahkaha atmaya başladı...

Serkan kahkaha atmaya başladı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Serkan : bu arada... çok güzelsin...

CEMRE
Herkes eğlenirken Güney benim kalkıp oynamama izin vermemişti resmen. Millet eğleniyordu, bense kendi düğünümde oturmuş onları izliyordum...

Aşk AteşiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin