114.Bölüm

241 32 23
                                    

2 hafta sonra

CEMRE
2 haftadır başka mesaj gelmemişti, rahatlamıştım. Muhtemelen yanlış kişiye gitmişti o mesaj. Çünkü bizim mutluluğumuzu bozabilecek kimse yoktu artık. Görüşmediğim bir tek babam vardı ki o da ne olursa olsun benim mutluluğumu ister, böyle gizemli mesajlar gönderip huzurumu kaçırmaz.

Güney baya gelişme göstermişti. Değnekleriyle yürüyebiliyordu artık, ben de daha rahattım. Onu fazla düşünmeden okula gidip projelerimi teslim edebilmiştim.
Zaten Serkan da bizimle kalıyordu, bana çok yardımcı olmuştu, ben de kendimi çizimlerime vermiştim...

EYLÜL
2 hafta olmuştu, Serkan yüzüme Son sınavım için okula gittim. Daha sınavın başlamasına çok vardı, o yüzden kafeteryada oturdum.

Serkan bir kızla geçti gitti önümden. O kadar hararetli bir şekilde konuşuyorlardı ki beni görmemişti bile. Gerçi görse ne olacak ki... biraz izledim onları. Oturdular önce, konuşup duruyorlardı. Daha çok kız birşeyler anlatıyordu. Sonra Serkan cebinden birşey çıkardı ve kıza uzattı, biraz baktığımda bunun benim yüzüğüm olduğunu farkettim. Benim yüzüğüm...

Benim yüzüğümü başkasına veriyordu... bu kadar çabuk mu? Bu kadar mı çabuk unutulmuştum?

Daha fazla dayanamadım ve çekip gittim...

CEMRE
Eylül aradı ve buluşmak istedi, ben de kabul ettim. Okuldan çıkmamıştım zaten, söylediği yere geldim...

Eylül : Cemre... Cemre sana birşey sormam lazım

Cemre : söyle nooldu?

Eylül: Serkan hala sizinle kalıyo dimi?

Cemre : evet bir haftadır bizde.

Eylül: o zaman biliyosundur, görüştüğü biri mi var?

Evet desem kötü, hayır desem yalan olacaktı. Çünkü daha geçen gün Serkan eve bir kızla gelmişti.

Cemre : Eylül beni karıştırma noolur

Eylül: Cemre bu zamana kadar senden birşey istedim. Alt tarafı evet ya da hayır diyeceksin.

Cemre : tamam... evet... yani geçen gün eve bir kızla geldi ama neyi olduğunu bilmiyorum. Odaya geçtiler direkt...

Of ne demiştim ben.

Eylül: anladım tamam...

Normal karşılamış gibi duruyordu

Cemre : nasıl yani? Bu kadar mı?

Eylül: bugün bir kızla gördüm de, emin olmak istedim.

Cemre : ya neden böyle küstünüz yine?

Eylül: aile... tek sorun babası...

SERKAN
Okuldan sonra çalışmaya gittim. Barmenlik yapıyordum, bugün patrondan avans isteyecektim, bir ev beğenmiştim, onu kiralayacaktım. Daha fazla Güneylerde kalamazdım. Sonuçta onlar da evli bir çiftti, daha fazla rahatsız edemezdim. Zaten 1 hafta kalmıştım...

MERT
Bizim kız son sınavını vermesine rağmen susup kenarda oturuyordu. Ne yapacağımı şaşırmıştım. Tam olarak ne olduğunu da anlatmamıştı ki.

Kader geldi...

Mert : ya Kader birşey yap, ne biliyim al karşına kız kıza konuşun. Ben kardeşimi böyle görmeye dayanamıyorum

Kader : tamam merak etme sen. Ben onu dışarıya çıkartıyım, biraz hava alsın...

EYLÜL
Kader beni zorla dışarı çıkarmıştı. Birşeyler söylüyor ama ne söylediğini anlamıyordum, çünkü dinlemiyordum bile. Bir sokaktan geçtik, bir sürü müzik sesi geliyordu, bir bardı sanırım.  Kader'e aldırmadan içeri girdim...

Kader : naapıyosun kızım?

Eylül: bana az önce son sınavını verdin, biraz eğlen diyen sen değil miydin? Eğlenicem... sabaha kadar dans edicem.

Kader : saçmalama Eylül! Ben seni hava al diye dışarı çıkardım... kafan dağılsın diye...

Eylül: ben de hava aldım zaten. Şimdi biraz dağıtma zamanı

Kader : ne?! İçecek misin bir de?! Asla olmaz Eylül, asla!

Onu dinlememiştim bile . Bar taburesine oturdum ve içki söyledim. Bir iki üç... içip durdum...

Kader : Eylül yeter! Çarpıcak seni, sen alışkın değilsin!

Eylül: çarpsın! Yok başka türlü gitmeyecek o görüntü kafamdan.

Kafamı yan tarafa çevirmemle şok olmam bir oldu...

Eylül: Kader... benim gördüğümü sen de görüyor musun? Yoksa ben o kadar mı sarhoş oldum?

Kader : eğer bunu görüyorsan... ben de aynısını görüyorum. Ama bunun burda ne işi var...

Yanıma doğru geldi...

Ferit : Eylül?

eyserciyazar ❤️

Aşk AteşiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin