Aşk Ateşi

107.Bölüm

SERKAN
El ele otele geri dönmüştük. Biraz televizyon izledik...

Eylül: sen bu kadar parayı nerden buldun? Buranın masrafı, otobüs masrafı, kongreye katılım parası, hele bu yüzük...

Serkan : dedim ya çalıştım...

Eylül: ne zamandır?

Serkan : çok değil... ayrıca o elindeki öyle büyük birşey değil, gümüş... altın bile değil.

Eylül : olsun... ne farkeder.

Serkan : ee, ne zaman gelelim seni istemeye?

Eylül : isteme mi? Serkan senin baban be-....

Serkan : artık zengin değiliz unuttun mu? Sorun etmez merak etme...

Eylül: hiç sanmıyorum...

Serkan : ya sen bunları düşünme... güzel şeyler düşün...

Eylül: herşey böyle güzel giderken korkuyorum işte Serkan...

Serkan : neden güzelim?

Eylül : herşey istediğimiz gibi gidiyor... ne istesek oluyor... mutluyuz... her an birşey olacakmış gibi hissediyorum. Korkuyorum Serkan...

Serkan: sen yaşadığın onca şeyden sonra mutlu olmayı hakettin canım...

Gece geç saate kaar televizyon izleyip uyumuştuk. Yarın uzun bir gün olacaktı...

GÜNEY
Şimdi kalkıp yürüyebiliyor olsam Cemre'nin yanına gider ona sarılır gönlünü alırdım. Ama elimden birşey gelmiyordu. Yüzüme bile bakmadan yataktan kalkmama yardım etti. Ben de sandalyemle salona kadar geldim. Cemre kahvaltı hazırlıyordu...

Cemre : hala gitmek istiyor musun?

Güney : pikniğe mi?

Cemre : evet

Güney : evet istiyorum. Gidelim

Cemre : tamam... ben birşeyler hazırladım, bunları orda yeriz...

Hazırlandıktan sonra taksiyle sahile kadar gelmiştik. Cemre yere bir örtü serip üzerine oturmam için yardım etti. Tam o esnada bir çocuk geldi yanımıza, bizim yaşlardaydı tahminen.

Adam : Cemre! Oha bu ne güzel bir tesadüf...

Cemre : yine mi sen?! Ne var?!

Adam : amma naz yaptın, amma peşinden koşturdun beni. Ama ben böylesini severim, kolay kız değilsin sen.

Cemre : ya sen kimsin?! Ne diye peşimde dolaşıyosun?!

Adam : dedim ya sana, seni tanımak istiyorum...

Cemre : sana evli olduğumu söyledim. Hala ne yüzle bana bunları söylüyosun?!

Bana baktı...

Adam : bebek bakıcılğı yapmadığın sıra keyfini yerine getirebilirim...

Güney : ne diyosun lan sen?!

Cemre : Güney, tamam sen sakin ol... sen de çekil git başımdan. Ve bir daha asla ama asla karşıma çıkma!

Gitmişti... yerimden kalkabiliyor olsaydım çoktan dövmüştüm ama elimden birşey gelmiyordu...

Güney : Cemre nooluyo kim bu?

Cemre : inan ben de bilmiyorum

Güney : öyle gibi durmuyodu ama... tanışıyor gibiydiniz

Cemre : ya aklınca bana yürüyordu. Bir kez okulda çıktı karşıma, senin uyandığın gün. Bi de şimdi işte...

Güney : öldürürüm lan ben onu! Benim karıma kim yürümeye kalkıyormuş?!

Cemre : ben ona cevabını verdim zaten, sen sakin ol.

Güney : ama hala gelecek cesareti buluyor...

Cemre : yüzsüz işte... hadi tadımız kaçmasın...

MERT
Eylül'ün olmadığı günleri fırsat bilip Kader'i çağırdım.

Kader : ee bizimkiler nerde?

Mert : Ankara'da onlar, kongrede...

Kader : aa... ne güzel... değişiklik olur onlara da.

Mert : aynen...

Kader : bizimkiler de iş için Antalya'ya gittiler, ama iş mi tatil mi orasını bilemiyorum artık...

Mert : Kader ne dicem, yemek yapıyım mı sana? Aç mısın?

Kader : ay aslında açım biliyor musun...

Mert : tamam, o zaman biraz bekle güzel birşeyler hazırlıcam sana...

Kaderle birşeyler hazırlamıştık. Kader'in aşırı tuzlu salatasına birşey söylememek için kendimi zor tutuyordum....

Kader : salata yemedin

Mert : ya o kadar şey hazırladık ki fırsat kalmadı...

Kader : ya evet, gözüm doymadı resmen, öyle acıkmışım ki

Mert : daha önce hiç evde yemek yapmadın dimi?

Kader : yani aslında hayır... yani yapmaya fırsatım olmuyo, ihtiyaç da duymadım bu güne kadar... sağolsun Ebru abla herşeyi hallediyor. Neden sordun ki?

Mert : yok ya öylesine sordum...

Kader : ay sen salatayı beğenmedin... beğenmedin dimi?

Mert : yani şey...

Kader : ya ben anlamam çok...

Mert : ya olsun boşver, takma kafana...

CEMRE
Hiç olmadığım kadar huzurluydum şuanda... kafam Güney'in dizlerinde, Güney'in elleri saçlarımda...

Güney : Cemre... aslında benim sana söylemem gereken birşey var... annem...

eysercilerrr 'e özendim, bölüm atmaya doyamadım bugün. Buyrun efendim 🧡