Aşk Ateşi

100.Bölüm

3 yıl sonra

EYLÜL
Sonunda herşey güzel olmaya başlıyordu sanki. O kötü günler geride kalmıştı. Annemi kaybetmiştim ama abimle, arkadaşlarımla, sevgilimle güzel bir hayatım vardı.

En son yaşadığım kötü anım 3 yıl önce Serkanla hastanedeki anımdı. Hamile olduğumu düşünmüştüm, bir an aklıma bu fikir gelmişti. Olabilirdim de zaten... ama o zaman bir felaket olurdu. Ama değildim, bunu öğrendiğimden beri herşey düzelmeye başlamıştı.

Okula gidiyordum, bizimkilerle aynı üniversitedeydim. Fizyoterapi ve rehabilitasyon bölümünde okuyorum.

Mert başka bir yerde iş bulmuştu ve 2 yıldır Kader'le çıkıyorlardı. Aslında Mert'i Kader'e itmem çok zor olmuştu, sürekli onları yalnız bırakıyor konuşmalarını istiyordum ama benim abim hödüktü, kıza bakmıyordu bile. Bir gün Kader'i tanıması için çaba göstermesini istedim, o da dinlemiş, sonrası kendiliğinden geldi zaten.

CEMRE

Sınıftan çıkıyordum ki bir çocuk önümü kesti...

Cemre : ne var?

Çocuk : adın Cemre, moda tasarım bölümündesin, 3.sınıfsın. Daha çok elbise modelleri çizmeyi seviyorsun, bir ajansta yarı zamanlı olarak çalışıyorsun, sürekli tek başına takılıyorsun bu yüzden sevgilin olmadığını düşünüyorum.

Cemre : sen bunları nerden biliyorsun? Sen kimsin?

Murat : doğru kendimi tanıtmadım... Murat ben

Cemre : sana bunları nerden biliyorsun diye sordum.

Murat : senden çok hoşlanıyordum, biraz araştırma yaptım ve bunları buldum. Doğru dimi?

Cemre : tam yapamamşsın o zaman...

Parmağımdaki yüzüğü gözüne kadar soktum...

Cemre :evliyim ben

Murat : bu yaşta! Sen? İnanmıyorum.

Cemre : inanmazsan inanma, banane...

Murat : ee ama kocan hiç yanına gelmiyor...

Cemre : bundan sanane?

Murat : biraz gavat galiba... yani benim senin gibi bir karım olsa yanımdan ayırmazdım, kaparlar...

Cemre : sakın! Sakın ondan bahsetme!

Koşarak çıktım sınıftan...

SERKAN

Dersim biter bitmez Eylül'ün sınıfına gidip kapıda bekledim çıkana kadar...

Eylül : neden geldin Serkan? dersin yok muydu senin?

Serkan : erken bitti...

Eylül : hımm.. benim arkadaşlarla çalışacağım saate denk geldi yani...

Serkan : tesadüf işte .. hoca bugün erken bıraktı. Naapabilirim?

Eylül : hı hı...

Serkan : tamam ya tamam.. o arkadaşlarının arasından bi tanesi var ya şu sarışın olan, Gökhan mıydı neydi adı...

Eylül : Göktuğ..

Serkan : her ne ise.. adı umrumda değil.. onu işte gözüm tutmadı benim. Ben de gelicem.

Eylül : yok artık!

Serkan : ne var? Ben de sizinle ders çalışırım...

Eylül : staja da gel istersen Serkancım...

Serkan : olur..

Eylül : canım bak, Göktuğ arkadaşım, kıskançlık yapma

Serkan : yaparım, son seferinde zor kurtardım seni o yüzden her türlü kıskançlığı yapmaya hakkım var... o yüzden şimdi iki seçeneğin var, ya ben de sizinle gelirim ya da benimle gelirsin...

Eylül : tamam Serkan tamam... gitmiyorum, senle geliyorum...

Kazanmıştım. Birlikte evine doğru yürüyorduk, o sırada aklıma geldi...

Serkan : hastaneye gidelim mi Eylül? Bayadır gitmedik...

Eylül : olur gidelim..

Eylülle hastaneye gelmiştik. Güney 3 senede bir nebze gelişme gösterse de hala makinelere bağlı yaşıyordu.... komadaydı hala, hiçbir tepki vermiyordu. Biz ümidi kesmiş olsak da Selin teyze hala kabullenemiyordu.

CEMRE
Okuldan çıkar çıkmaz hastaneye geldim. Her gün olmasa da haftada bir mutlaka geliyordum onu ziyarete. Bundan 3 yıl önce, Selin teyze son anda ağlaya ağlaya doktora fişi çekmemesi için yalvarmıştı. İçten içe ben de istemiyordum zaten, ama Selin teyze öyle bağırınca doktor da fişi çekmemiş, beklemişti. Bir süre sonra Güney'in değerleri iyiye gitmeye başlamış, bize umut vermişti ama 3 yıl oldu uyanmıyordu...

Bir süre sonra Eylül ve Serkan da geldi el ele... kısa bir süre de olsa biz de Güneyle böyleydik, aynı onlar gibi mutluyduk, ama o günler geride kalmıştı.

Doktor : maaelesef bir değişiklik yok...

Serkan : artık uyanmaz mı yani?

Doktor : hiç belli olmaz ki... ama uyansa da herşeye hazırlıklı olmalısınız..

Eylül : nasıl yani?

Doktor : 3 yıl önce, bu kaza olduğunda Güney çok yüksekten yere düşmüştü. Beyninde bir hasar olabilir. Yıllardır el ve ayaklarını kullanmadığı için hiçbir hasar olmasa bile fizik tedavi gerekecektir.

Cemre : hiçbir hasar olmasa bile derken? Ne gibi hasar olabilir?

Serkan : felç gibi değil mi?

Doktor : evet felç bir ihtimal. Ayrıca geçici veya kalıcı hafıza problemleri de yaşanabilir.

Vay be 100 bölüm olmuş bile 🤗 ben anca 50 bölümlük bir hikaye olarak planlamıştım aslında... ama herkes memnunsa sorun yok tabii ki... nasıl gidiyor hikaye?