140. Bölüm

272 29 41
                                    

MERT
Koskoca villaya baktım önce... bizim ev onlarınki yanına harabeye benziyordu. Üzerime baktım, en iyi kıyafetlerimi giydim ama Kaderle sevgili olmasam muhtemelen buranın anca mutfağına girebilirdim...

Zili çalınca bir hizmetli kapıyı açtı, içeri girer girmez Kader'i bir çocukla sarılırken buldum, hem de bu baya samimi bir sarılmaydı. Tam bir hışımla yanlarına gidiyordum ki anne babasının gözlerini üzerimde hissedince sakinleşmeye çalışıp durdum...

Kader : Batu... sen ne arıyosun burda?

Batu : seni özledim fıstık... Banu teyze de çağırınca kıramadım, kısmet bugüneymiş...

Fıstık? Özledim? Nooluyodu lan? Kim bu Batu denen herif?

Mert : cümleten iyi akşamlar...

Kader : canım... hoşgeldin hoşgeldin... gel seni bizimkilerle tanıştırayım...

Kader'in belinden sıkıca tuttum ve kendime çektim. Anne ve babasıyla el sıkışırken bile elimi Kader'in belinden çekmemiştim...

Batu : selam

Mert : merhaba...

Banu : Batu aile dostumuzun oğlu... adeta bizim oğlumuz gibidir...

Mert : ne güzel ne güzel...

şarıdaki lüks spor arabanın sahibi de belli olmuştu...

Banu : ay kızım, siz de ne zamandır görüşemiyorsunuz, ne güzel oldu dimi?

Kader : evet de annecim bugün şart mıydı? Biliyorsunuz bugün benim için önemli bir gün... Mert'i sizinle tanışıracaktım hani...

Banu : tanıdık işte kızım... dimi Avni?

Avni : evet kızım... ah Batu kocaman adam oldun be! Küçüklüğünüzü hatırlıyorum böyle de çok garipmiş...

Batu : ben de küçüklüğümüzü hatırlıyorum böyle Kaderle çok eğlenirdik yazlıkta...

Banu : ay bir gün bu deli kız bana gelmiş, anne ben Batu ile evlencem diyip duruyordu...

Batu : arkadaşımın saçını yolmuştu bir kez... hahahaha çok komikti

Avni : güzel bir çocukluk geçirdiniz... hep sokaktaydınız, şimdiki çocuklar gibi evde büyümediniz

Kader : güzeldi evet ama konumuza dönebilir miyiz?

Banu : kızım Mert her zaman gelir ama Batu taa nerden geldi, Amerikadaydı ne zamandır... biraz onla vakit geçirelim güzel kızım...

Sinirlendim, Kader ise elimi tutup beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Elimi çektim...

Mert : hiç rahatınızı bozmayın ya, ben giderim, müsait bir zamanda gelirim...

Kader : Mert çok özür dilerim.. gerçekten onların adına özür dilerim senden

Mert : yok Kader yok... haklılar... ben ne anlatabilirim ki zaten, sizden aşağı kalır olmayan bir ailenin mutfağında yaptığım yemek tariflerini mi anlatayım? Hem Batu kardeşin Amerika maceraları vardır, siz onları dinleyin...

Çıktım...

EYLÜL
Nazan annemler gittiğinde koltuğa uzandım. Kendimi çok yorgun hissediyordum... Serkan da benden uzakta oturmuş televizyona dalmıştı...

Eylül : eskiden olsa bırak başka koltuğa geçmeyi, şu koltuğun öteki köşesine bile oturmazdın Serkan...

Serkan : neden acaba Eylül...

Eylül: tamam özür dilerim... sadece şaşırdım, beklemiyordum.. annen de dedi, şüpheler normalmiş

Serkan : ben yıllar sonra çocuğuma onu öğrendiğimiz anda annen seni aslında istemiyordu ama ben zar zor ikna ettim mi dicem Eylül?

Eylül: istemiyo değilim... şaşırdım... çok güzel birşey bu Serkan... senden bir çocuk...

Serkan benim koltuğuma gelip kafamı dizlerine koymuştu...

Eylül: seni seviyorum...

Serkan : bir daha desene

Eylül: şımarmasan mı acaba?

Serkan : tamam tamam... ateşin de düşmüş... iyisin dimi?

Eylül: iyiyim iyiyim... ama şu raporu kullanıcam sanırım, 3 günlük rapor verdi doktor. Biraz dinlenirim, ne okula gidecek halim var ne de staja

Serkan : gitme zaten canım. İyice dinlen...

Eylül: böyle hani tekmeliyo falan diyorlar ya, o ne zaman olucak?

Serkan : ona daha var canım... en az 2 ay var onun için...

Eylül: eh naapalım... beklicez o zaman...

GÜNEY
Kendi çocuğumun hareketini hissedememiştim... nasıl hissedemezdim ya?! Nasıl? Üstelik elim karnındaydı tam o an. Yeniden sordum Cemre'ye...

Güney: hareket etti mi?

Cemre : hayır aşkım, hissetmiyorum

Güney: of neden tekrar hareket etmiyor ki?

Cemre : aşkım ilk söylediğimden beri yaklaşık 20 kere falan sordun aynı şeyi. Olsa söylerim tamam mı?

Güney : iyi be tamam...

Cemre : annecim, sen babana bakma... o böyle sabırsız işte... 18 yaşında evlenmemizden belli zaten dimi?

Finale kadar çabuk çabuk gitmek istiyorum. Finali yazdım bu arada, siz sormadan şimdiden söyleyeyim 147.Bölüm Final. Umarım beğenirsiniz. Upuzun bir final bölümü sizleri bekliyor. 🍃

Aşk AteşiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin