137.Bölüm

298 25 5
                                    

SERKAN
Eylül'ün kalkmasına yardım ettim, Mert de bizimle gelmişti, birlikte taksiye bindik.

Mert : şimdiden böyleyse kesin kız bu kardeşim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Mert : şimdiden böyleyse kesin kız bu kardeşim

Eylül: nedenmiş o?

Mert : senin gibi huysuz, nazlı...

Eylül: Mert midem ağzımda zaten susacak mısın?

Mert : iyi tamam tamam...

Hastaneye geldiğimizde Eylül'ün vitamin eksikliğinden şüphelendim ve doktordan herşeye bakmasını rica ettim. Mertle birlikte başında dururken o ise gözlerini kapatmıştı...

Mert : Kader arıyo... valla bunu söylemezsem beni öldürür

Serkan : ne o korkuyo musun Kader'den? Hiç yakıştıramadım abi

Mert : sen sus damat, seni de biliyoruz...

Mert telefonda birşeyler konuşup yanımıza geldi. Çıkması gerekiyormuş. Sonuçları onu bildirmemi söyleyip Eylülü öperek çıktı...

Eylül: sonuçlar yanlış çıkabilir dimi? Öyle bir ihtimal var yani...

Serkan : var canım... umarım o ufak şans bize uğramaz... ben bebek istediğimi söyledim zaten...

Eylül: evet söyledin...

EYLÜL
Serkan bir eliyle karnıma dokunurken, diğer eliyle de elimi tutuyordu... ben ise kendimi daha iyi hissetmeye başlamıştım...

Serkan: acıkmadın mı hala canım? Tost falan yaptırabilirim hemen....

Eylül: aslında olabilir sanırım...

Serkan: tamam canım, ben hemen söylüyorum...

Bu adamı çok seviyordum, baba olsun diye çok istiyorum ama zamanlama konusunda hala şüphelerim vardı. Ve benden iyi bir anne olur muydu? Kariyerim ne olacaktı?

SERKAN
Tam kalkıp kantine gidecektim ki Güney'in telefonuyla geri oturdum...

Güney : oğlum baba oluyorum be!

Serkan: anladık abi... cinsiyeti belli olcaktı bugün dimi? Neymiş?

Güney : oğlum oluyor.

Serkan: demek yengeye yenildin ha

Güney : aman bir isim koyacak alt tarafı... sağlıklı olsun da

Serkan : en başı o kardeşim... eh sizin oğlan yalnız kalmayacak o zaman... akran akran büyür bizimkiler...

Güney : sizinki? Yoksa... oğlum Eylül hamile mi?

Serkan: evet kardeşim... teşhisi koydum

Sırıtarak Eylül'e baktım...

Güney : tebrikler kardeşim... sizinki kız mı erkek mi acaba? Kızsa bizimki göz kulak olur sizinkine

Serkan : ah kardeşim o günler bir gelsin de

GÜNEY
Cemreyle kontrolden çıktıktan sonra biraz yürüyüş yapmak istedik. Cemre durdu ve bana döndü...

Cemre : ay Güney... benim canım mangolu dondurma istedi...

Güney : mangolu dondurma mı? Aşkım ben sana mangolu dondurmayı nasıl bulucam ki?

Cemre : aşkım ben istemiyorum, oğlun istiyo.. mangolu meyvesuyu falan da olsa olur... canım istedi şimdi naapıyım?

Güney : tamam tamam.. siz istersiniz de ben bulmaz mıyım? Bulurum tabii ki.

Cemre : aslında mango da sevmem ama canım istedi işte birden... demek ki aşermek böyle oluyormuş...

Zaten sahildeydik, bürün dondurmacılara uğradık, hepsine teker teker sorduk, hiçbirinde yoktu... nerden bulacaktım ben mangolu dondurmayı?

İnternetten mangolu dondurmayı nerde bulabileceğimi sorguladım, tek bir gösteriyordu. Yol uzundu bu yüzden Cemre'yi eve bırakıp tek başıma oraya gittim

Güney : lütfen olduğunu söyleyin bana... burası tek umudum... burda da yoksa...

Adam : beyefendi ne istemiştiniz? Yardımcı olalım

Güney : eşim hamile ve mangolu dondurma aşerdi. Nereye gittiysem, hangi dondurmacıya sorduysam hepsinden olumsuz yanıt aldım. Son çarem burası... ne olur mangolu dondurma var diyin...

Adam : tabii ki var efendim... ne kadar verelim?

Güney: valla mı? Oh be... abi sen bi yarım kilo ver... hamile sonuçta ne kadar yer bilemem...

Adam : hayırlı olsun...

ve yarım kilo mangolu dondurmayı alıp eve geldim...elimdeki poşeti sallayarak Cemrenin yanına geldim...

Güney: aşkım, kocan tüm gün bunu bulmak için uğraştı ama sonunda başardı.. bak mangolu dondurmayı buldum sonunda. Hem de yarım kilo aldım, doya doya istediğin kadar yersin artık...

Cemre : geçti...

Güney: ne geçti?

Cemre : geçti işte... canım istemiyo artık...

Aşk AteşiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin