58.Bölüm

319 38 23
                                    

EYLÜL
Uyumak iyi gelmişti. Önce mutfağa gittim, Mert birkaç çeşit yemek hazırlamış onları dolaba kaldırıyordu.

Eylül : Günaydın abi

Mert : Günaydın mı? Saatin kaç olduğunu biliyor musun sen? 1 Eylül, saat 1. Uyuyo muydun bunca vakit? Evde neler oluyo, sen uyuyosun öyle mi?

Eylül: bağırma noolur bağırma... başım çok ağrıyo zaten...

Mert : iyi misin sen? Hasta mısın yoksa?

Yanıma gelip ateşime baktı...

Eylül: yok ben...

Serkan geldi o sırada...

Serkan : akşamdan kalma...

Mert : akşamdan kalma mı? Eylül içmez ki

Serkan: içti işte

Mert güldü önce...

Mert : sen ciddisin... baya baya içti yani...

Serkan : dün zil zurna sarhoş oldu.

Mert : bir dakika... ben doğru mu anlıyorum? Haaa yoksa sen mi içirdin kardeşime?

Serkan : hayır... kendi içti.

Mert : haaa birlikteydiniz yani? Şimdi Eylül sarhoş oluyor, sen bunu biliyorsun ve izin mi veriyorsun?

Serkan : ben engel olamadan içti...

Mert bu sefer sinirlenmiş görünüyordu... Serkanın üzerine yürüyüp yakasından tuttu...

Mert : ben sana o senin bildiğin kızlara benzemez, uzak dur demedim mi? Niye hala onun peşinden dolaşıyosun?

Hemen Mertin yanına gidip engel olmaya çalıştım...

Eylül: Mert, bırak noolur

Mert & Serkan : sen karışma Eylül!

Sinirlendim, resmen küçük çocuk muamelesi yapılıyordu bana...

Eylül: iyi, ne haliniz varsa görün!

Onları bırakıp, hava almak için dışarı çıktım...

GÜNEY
Cemre herşeyi yanlış anlamıştı. Evlilik... bu büyük bir karardı. Ben senelerdir aşık olduğum kız için emindim, uzun zamandır bunu istiyordum. Ama o bana yeni yeni aşık olmuştu. Üstelik annesinden kurtulmak için böyle bir karar verdiğine eminim. Ama o, ondan utandığımı ya da iğrendiğimi falan düşünmüştü. Nasıl açıklayacaktım bunu?

Güney : öyle değil aşkım. Ben bu anı yıllardır bekliyorum, ama senin... senin bunu gerçekten istemeni istiyorum. Bana aşık olduğun için evlen, annenden kurtulmak için değil. Sonradan pişman olacağın birşey yapma diye söylüyorum...

Cemre : ben sana tabii ki aşığım. Ve evlenirsem bunun için evlenirim Güney. Merak etme... iyiyim ben.

Güney : tamam... o zaman gel belgeleri hazırlayalım...

Cemre : tamam... hadi gidelim...

Nikah günü almak için nikah dairesine doğru yürüdük...

EYLÜL
Yürürken babamı gördüm, yani bunca yıl baba dediğim ama beni ilk fırsatta beni satan adamı... beni gördüğüne sevinmiş gibi yanına geldi koşarak...

Ahmet : Eylül.. kızım... özledim seni

Eylül: kızım deme bana. Sen satıyodun beni, para için...

Ahmet : kızım öyle değil... Ferit çok iyi çocuktur, üzmez seni. Ben sen iyi adamlara git diye uğraşıyorum.

Eylül : yaaa tabii tabii

Ahmet : bak o zibidi sana dokunmadı dimi? Anlaşma falan dinlemem vururum onu...

Eylül: saçmalama!

Ahmet : anneni görmeye mi gidiyodun?

Eylül: hayır... neden?

Ahmet : yani hasta ya, oraya gidiyosun zannettim

Eylül: hasta mı? Nesi var?

Ahmet : göğüs kanseri...başımıza iş çıkardı bu kadın... Mert söylemedi mi sana?

Eylül: hayır... ben gidip bakıyım... bi dakika... tedavi? Tedavi olmuyo mu?

Ahmet : hangi parayla tedavi olacak? Paramız mı var? Tek şansımız vardı onu da kızım tepti

Eylül: ama tedavi olmazsa... ya birşey olursa?

Ahmet : zaten ne karılık yaptığı vardı ne de ev işinden anladığı... banane

Eylül: nasıl böyle konuşuyosun annemle?! O kadın senin için saçını süpürge etti yıllarca be! Sen dövdün, gıkı çıkmadı kadının!

Ahmet : düzgün davransaydı dövmezdim. Şimdi de hakettiğini buldu

Eylül: inanamıyorum ya

Ahmet : şimdi sus da fikrimi değiştirmeden ananı ziyaret et. Son seferin olabilir...

Ağlayarak eve gittim. Annem öyle kötü haldeydi ki... sarıldım öptüm onu....

Mesude : yavrum... yavrum iyi misin?

Eylül: beni boşver, ben iyiyim... sen nasılsın annem?

Mesude : söylediler dimi? Söylemeyin dedim ama...

Eylül : neden sakladın? Annem...

Mesude : yavrum, sen mutlu ol, oku, meslek sahibi ol, kaç kurtar kendini bu adamdan...

Eylül: sen? Sen noolucaksın anne?

Mesude : ben... benim fazla vaktim kalmadı...

Eylül : hayır böyle konuşma...

Mesude : öyle annecim. Çok pahalı bu ilaçlar. Bir kez bile tedavi olamam ben....

Eylül: ben bi yolunu bulucam , kurtarıcam seni anne. Asla... asla ölümden bahsetme...

Bir bölüm daha yazdım, depoda kalınca madem siliniyo bölümlerim, depoda bölüm kalmasın o halde. Uzun süreli sessizliğimi telafi etmek adına günün ikinci bölümü de gelsin o zaman...❤️
eyserciyazar

Aşk AteşiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin