Lethal Game: To Kill or Die

Chapter 58 - Celebration Part 2

  Hannah Point of view
   

"From now on...you are now, My fiancé... Mrs. Fostanes" He declared and smirk at me bago niya isinuot ang isang singsing sa aking daliri at saktong biglay nagplay ng music ang paligid at may nagsayawan.

 

Napatulala ako at tinignan siya sa mga mata.

 

"Pero tapos na tayo, sa tingin mo ba balewala lang sakin yung mga ginawa niyo ng ex mo?!, pare pareho kayong lahat ... PINAGLALARUAN NIYO LANG AKO!" Gusto ko man na makaalis sa kamay niya pero hindi ko magawa dahil nakaposas parin ako sakanya.

 

"Hindi kita pinaglaruan Hannah, Ganun ba ang tingin mo sakin? Bakit? Sa tingin mo, ginusto ko na hinalikan ako ng ex ko?" Tanong niya pero wala akong masabi "Tama ba ako? diba ganun ang tingin mo sakin"

 

"OO, ano? Masaya ka na?! Hindi ba ang sakit sakit kapag narinig mo to...Oo Neithan ganun na ang tingin ko sayo ngayon!"

 

"Wala akong magagawa kung yan ang iniisip mo at tingin mo sakin, Wala akong ginusto don Hannah!" Paliwanag niya.

 

"I'm so sick of it!" Mahinang sabi ko tsaka ibinaling ang tingin sa mga sumasayaw.

 

His tears fell down from his eyes. Nakikita ko yun dahil nasa side ko lang siya at nakatitig sa akin.

 

"Why don't you trust me?" Binitawan niya ang pagkahawak ng kamay ko kaya napatingin ako sakanya.

 

"Hindi ka ba naniwala sakin?" Tanong niya pero di parin ako umiimik.

Naging tahimik parin ako at huminga ng malalim atsaka tumingin sakanya.

 
"I trust you Neithan pero pinanghihinaan na ako ng loob sayo!"

 
Bakit ganito ang nararamdaman ko? Gusto kong ilabas ang galit sa puso ko at pagiging demonyo ko, gusto kong pumatay ng tao...

 
"Pagsubok lang ang lahat ng to!" He said while drinking an alcohol.
 

I know

 
.
.
.

  
Tumayo siya at iniabot ang kamay niya sa'kin.

  
"May I have a last dance with you...a last dance for my last day of my life" Sambit niya kaya napakunot ang noo ko.
 

Iniabot ko ang kamay ko sakanya at tumayo. Pinulupot ko ang kamay ko sa batok niya habang siya ay inilagay ang kamay sa bewang ko at hinila dahilan ng
  

Last day of my life?? Ano na naman bang pinagsasabi neto, pero to be honest with, kinakabahan ako sa sinabi niya.
  

"What are you trying to say? Last day of my life??"

  
He just nodded and gave me a smile, a smile that hide his sadness. I know he wanted to say something important to me but there was bothering him.

"I love you more than I love myself, hindi ko alam kung bakit kakaiba ang nararamdaman ko kapag kasama kita, I always want to spend my whole life with you, I never imagine my life without you, I always want to see you and to hear your voice. Bago palang kita makita noon, I feel that there's something to me."