Lethal Game: To Kill or Die

Chapter 39 - Malice aforethought

Hannah Point of View

Lumabas ako sa sasakyan at pabagsak na isinara ito bago tumakbo paalis doon.

Ipinahatid ako ni Neithan sa isang lalake at hindi ko na iyon pa namukaan dahil narin sa pag iyak ko at paghagulgul sa loob ng sasakyan.

'I should never love again!' Paulit ulit kong sinasabi sa sarili ko habang tumatakbo ng bigla akong napahinto.

I am tired! Ayoko ng umiyak!. Napahawak ako sa dibdib ko at napaupo sa sahig na malapit sa isang puno. Panandalian lang ba ang lahat ng to?

Pinunasan ko ang mga luha ko at humalukipkip. I'll promise to myself na ito na ang huling araw na iiyak ako. They are right, hindi ko dapat hinahayaan ang sarili ko na magpakaapekto ng sobra sobra.

Tumayo ako sa kinauupuan ko at tumakbo papunta sa cafeteria para kumuha ng alak. Oo may alak sa paaralan namin kaya kung gusto mong uminom, just go walang pipigil sa yo.

This is my second time that I've hurt too hard again.

_*-*_

Eloisa Point of View

Naabutan namin si Hannah sa cafeteria kanina na lagok lang ng lagok ng alak. I don't have any idea kung bakit siya ganun.

Hindi ko narin alam kong ilang boteng alak ang nainom niya bago malasing ito ng husto. I think isang case na ata. Matibay siya sa pag inom ng alak at ngayon lang ako nakakita ng ganung babae.

Kinuha ko ang kamay niya at inilagay sa batok ko para tulungan siyang tumayo dahil lasing na talaga siya.

"Hannah!" Galit na sabi ni Jaz dahil nagsuka si Hannah at sakto na lalapit si Jaz at siya ang nasukahan ang damit niya.

"Gosh Jazline hayaan mo na, tara tulungan mo ako para dalhin natin siya sa dorm" aya ko kay Jaz sabay ikot ng mata.

Tinignan ko siya ng masama."Okay fine!" Sabi niya at tinulungan ako.

Pagkatapos ang ilang minutong paglalakad nasa dorm narin kami at inihiga namin si Hannah dahil tulog na ito.

"What happened?" Tanong ni Jaz na kakatapos lang magpalit sabay kinumotan si Hannah ng blanket.

"I don't know,I just saw her sa cafeteria na sana ay kukuha ako ng tubig dahil uhaw na uhaw na ako" Saad ko na nagpatango sakanya.

24 hours na nakabukas ang cafeteria namin dito.

"Saan ka galing nung isang araw?" Tanong ko sakanya dahil ngayon lang ako nagka oras para tanungin siya kase matagal na kaming hindi nakikita.

"Nagpahangin" Sabi niya habang nakatingin sa labas ng bintana. Naayos narin ang basag na bintana kinaumagahan lang ng araw na umalis siya.

"Seriously?" Napataas ang boses na sabi ko dahil sa mga inaasta niya na mukang may inililihim.

"Nasabi ko na ang dapat kong sabihin Eloisa!" Galit na sabi niya tsaka isinara ang bintana at pumunta sa kama nito.