Lethal Game: To Kill or Die

Chapter 64 - Pahamak

Jazlene POV

Iminulat ko ang mata ko at nakita ko si Eloisa na kanina pa umiiyak. Tatayo na sana ako nang napansin kong nakakadena ang kamay ko. Sana nakinig nalang ako kay Eloisa at hindi sana nangyari to. Bakit nagawa ni Hannah yun sa amin. Ano ba ang matinding kasalan na nagawa namin?

Napatingin si Eloisa sa akin at nakita ko ang pisngi niya na may marka ng pagkakasampal sakanya kaya nag aalala ako.

"Eloisa anong nangyari?" Gulat na tanong ko.

"Nagkasagutan kami ng bwisit na babaeng yun!" Sagot niya na pagalit.

"I'm sorry Eloisa, sana nakinig nalang ako sayo" Nahihiyang sabi ko at napayuko.

"Wala na tayong magagawa Jaz tapos na tsaka wala akong oras para magsisian dito...Kailangan nating makagawa ng paraan para makatakas. Narinig ko yung sinabi ni Danica na sinisiraan niya si Neithan kay Hannah at baka ano pa ang gawin niya at pagsisisihan niya kung maalala niya!" Bagkus na pag aalala.

"Sana sinabi nalang natin ang lahat ng totoo noon" Malungkot niyang dugtong sa sinabi niya.

Wala akong masabi dahil ganun din ang laman ng utak ko pero hindi pwede na maalala ni Hannah ang lahat dahil ayaw ni Neithan na ikapahamak niya ito.

Biglang bumukas ang pinto at pumasok si Danica hawak hawak ang baril nito.

"Alam niyo ba ang nangyayari sa labas?" Tanong niya sa'min

"Bobo ka ba o natural na tanga ka lang, siyempre hindi dahil ikinulong mo kami!" Nagalit na sabi ni Eloisa.

"Well that's the point wala kayong alam at kahit na malaman niyo pa wala ka nang magagawa para iligtas si Neithan mula kay Hannah" Saad niya.

"NAPAKASAMA MO! Nakuha mo pang mangsira ng tao! Gago ka! Pakawalan mo kami dito!!" Sigaw ko.

"Bakit ako lang ba ang masama dito?" Sarkastikong sabi niya.

Lumapit sa'kin si Danica at hindi ako nakapagpigil na sinabunutan siya kahit nakakadena ang kamay ko.

Sinipa ako ng malakas ni Danica at dahil don kaya ako bumagsak. "Huwag mong sasaktan ang kaibigan ko!" Eloisa shouted.

Neithan's POV

Nilalaro ko ang hawak kong ballpen dito sa loob ng Officer's Office habang pinagmamasdan ang desk ni Hannah. I missed her every second pero hindi ko siya kayang lapitan pa. Nang dahil sa akin napahamak siya at nadamay, hindi ganito ang gusto ko, ayokong nasasaktan siya pagkasama ako.

Biglang may sumugod dito sa desk ko at hinawakan ang kwelyo ko.

"Ano bang problema mong gago ka huh! Huwag ka nang bumalik dahil masaya na siya sa'kin at higit sa lahat mas ligtas siya at kaya kong protektahan!" Bryle shouted at me at sinuntok. Wala akong ginawa at hindi sinuklian ang panununtok niya. I deserve this.