A/N: As always, ang tagal ko na naman bago makapag-update. I'm so sorry guys ha? Stressful lang talaga si adulting eh. Ang sarap na bumalik sa pagiging estudyante. Hays. Anyways, I hope you all will like this chapter. Buti pa 'yung chapter may nagkakagusto. Char~
------------------------------------------------------
Nyle
Mahimbing nang natutulog ang asawa at anak ko habang ako naman ay dilat na dilat pa ang mga mata at nanunuod ng Asian Games ngayon. Basketball 'yung pinapanuod ko, syempre support tayo sa mga athlete ng Pilipinas. Naks. Bukas na ang alis namin at bukas din namin sasabihin sa mga kapamilya namin na aalis kami. Ayoko kasing sabihin week before kasi kilala ko ang mga tao dito eh, hindi 'yun titigil hanggang sa mapaamin ka. Kaya I'd rather say it tomorrow kasi ayokong maghinala sila. We'll just gonna tell them na may pupuntahan kaming kasal ng kaibigan ni Sophie because I don't want them to worry. Sa lahat ng ayaw ko, ayoko 'yung pati ang iba ay idadamay ko sa pinagdadaanan ko. Mas gusto ko na lang solohin kaysa sa malungkot pa sila.
I look at Sophie and put my hand on her bulging tummy. I can't die yet. I have a family. I have that one awesome reason to stay alive. Hindi ko hahayaan na lumaking walang ama ang mga anak ko kaya I will do all means, go nip and tuck, or whatsoever, para lang masigurado kong I'll come back stronger.
Nakalimutan kong kumuha ng tubig sa kitchen kasi naubusan ng tubig ang mini-fridge namin dito sa kwarto so I decided to go downstairs para kumuha na maiinom. For sure maya-maya babangon si Sophie at maghahanap 'yun ng tubig. Ayokong mahirapan sya kaya I'll get it na lang.
Habang papunta ako sa kitchen ay napadaan ako sa kwarto ni Mommy at Daddy. Bukas 'yung pinto at nakatayo sa may bandang pintuan si Vyke, Kyelus, at Zsolt. Hindi ako chismoso pero may mga tenga ako kaya narinig ko ang pinag-uusapan nila. I heard everything actually and that 'everything' was the truth I already know. Alam ko na na hindi ako anak ng kinilala kong ina, ni Mommy Elaine. Anak ako ng unang asawa ni Dad na si Damaris. Paano ko nalaman? Dahil sa tulong ng isang intern sa VGC na bukas na bukas 'yung third eye. My real Mom was the ghost waving at me. Kaya pala feeling close siya kasi siya pala 'yun...'yung Mommy ko. Hindi naman masama ang loob ko and I have no bad medicine against sa mga parents ko kasi ganun talaga eh.. sometimes you have to hide the truth para hindi ka makasakit ng tao. Kasi wala ng mas sasakit pa sa hibla ng katotohanan. Katotohanan na mas matulis pa sa kahit anong bagay sa mundo. Katotohanang pwedeng wawasak o magpapatatag sa'yo. Naks. Bakit naging Balagtas ako ng wala sa oras? Lol.
Nakapagtanong-tanong na rin ako kung may kilala ba silang Damaris. I forgot her last name so I think I'm gonna ask Dad once he is really well. Tumungo na ako sa kitchen and let them talk as long as they want. Atleast okay na okay ang pamilya namin...best family in the world pa nga eh. Hahaha. Malapit na ako sa kitchen nang may naaninag akong anino ng isang babae. That was her. It's my Mom again. Hindi ko alam kung bakit ko siya nakikita but one thing for sure is mahal na mahal niya talaga ako. I wish I had the chance to meet her. Kaso ganun talaga eh, it's all God's plan. Pumasok na ako sa kitchen as if hindi ko siya nakikita. She's looking at me, I can feel it. Damn. My Mom is so beautiful. Kaya pala medyo may pagkakaiba ang mukha ko sa kanila.
Bago ako lumabas ng kitchen ay may sinabi ako.
"I love you Mom. Thanks for being with me always..."
And then went upstairs. Kahit doon man lang maparamdam ko sa kanya how grateful I am for the life that she gave to me.
Pagbalik ko sa kwarto ay nakita kong gising na si Sophie.
"Babe, midnight pa lang ah. You can go back to sleep..." sabi ko sa kanya before kissing her forehead
"It's okay babe. Nauhaw ako eh..." sabi niya and I was right...
I gave her a glass of water at pagkatapos niyang uminom ay napa-hikab siya. Buti pa si Sophie madaling makatulog. Nakakainis nga minsan eh kasi ako naman hirap lagi makatulog. Bakit kaya may mga ganung uri ng mga tao noh? Naks, maka-'uri' ako ha. Hahaha.
"Babe, tulog kna para makapag-relax ka din. Hindi mabuti para sa'yo ang pagpupuyat..." sabi ni Sophie sabay sandal ng ulo niya sa balikat ko
"I'm okay babe. Maya-maya paniguradong makakatulog na ako..." sabi ko at hinalikan niya ako sa pisngi
"Basta matulog ka na later ha? Gusto sana kitang samahan babe kaso inaantok pa ako eh..." sabi ni Sophie and I just kissed her forehead
"Okay lang babe. Don't worry about me. I love you so much..." sabi ko at hinawakan ang kamay niya
"I love you too baby. Goodnight na..." sabi niya at kinumutan ko pa siya
I'm watching Sophie as she's slowly falling asleep and I can't help but admire how gorgeous my wife is. Damn. Sobrang swerte kong lalaki. Sophie is the greatest thing that has ever happened to me. Thank you Lord!
------------------------------------------------------
Flint
Kanina ko pa hinihintay na magtext si Illya kaso wala talaga. Wala naman akong natatandaan na kasalanan ko sa kanya so I have no idea kung bakit sobrang cold ng treatment niya sa akin mula pa kahapon. Hays. Ayoko na ganito kami. Ayoko na galit siya at hindi ko man lang alam kung bakit. Mabait pa ako sa mabait at kahit tumingin sa ibang babae ay hindi ko ginagawa. Hays. Ano kayang nangyari?
------------------------------------------------------
A/N: Shorty chap for a reason. Try kong magsulat later guys. Thank you sa patience. Lablablab.♥
Ps. Marami pang happenings x
8/25/18
6:10 P.M
BINABASA MO ANG
The Fuckboy's Girl (COMPLETED)
RomanceMatagal ng gusto ng isa sa mga hottest bachelors sa bansa na si Nyle Venereza ang supermodel na si Sophie Sanchezo. Hindi siya kilala ng babae pero siya at ang puso niya, he knows very well that all he wants and craved for ay si Sophie. Sophie Sanch...
