Merhabalar, bir seneyi geçkin süre olmuş o zamandan beri parça parça yazmaya, yeni kitaplar yayınlayıp kaldırmaya devam ediyorum, eskiden yazmak için var olduğuma inanırdım ama şimdi yazmanın bana uygun bir şey olmadığını anladığım karmaşık bir durumun içerisindeyim. Kendimi bir şeyler yazarken buluyorum ama bu istek hemen bitiyor. Kafam çok karışık.
Bu rakam benim için çok çok fazla ve bunun için size teşekkür borçluyum. 300K'dan daha fazla ne kadar olur, daha ne kadar okunur bilmiyorum ama benim için bu bile yeter. Yeteneksiz bir kalemin ürünü olan bu kitabı okuyup, yeri geldiğinde hakaret yeri geldiğinde çok sevdiğiniz bir hale büründü. Çok çok sevip sonra unutanlar oluyor, bazen hiç sevmeyip ilk bölümden hemen kitabı silip unutanlar da oluyor, yani kısacası bir zamanlar burada var olma çabası içinde olan ben bugünler de her şekilde unutulacağını yeni yeni fark ediyorum.
Hala okuyan kişileri gördükçe çok mutlu oluyorum, düzenleme yapmam için yazanlar oluyor ama ben olaya acemi küçüklüğümü, yazma heyecanımı, artan sayıları gördükçe nasıl mutlu, nasıl gururlu olduğum günlere ihanet etmek istemiyorum, daha iyisini hak etmiyor mu elbette ediyor ama böyle kalması, geriye dönüp ne kadar çocuksu hayallerin varmış, ne kadar her şeyi büyütüyormuşsun kafanda demek daha hoş geliyor. Ara sıra düzenlemek ve yeniden kaldığı yerden devam etmek istiyorum ama bilemiyorum. Okul hayatım şu aşama da, daha ön planda maalesef ki. Dediğim gibi uzun bir süre daha bu acemi şeklinde kalacak, ben kendimi düzenlemek istediğim hazır zamanı bekleyeceğim, çocukluk hayallerim artık gençlik hayallerime sataşmaya başladığında düzenlemeye başlayacağıma eminim. Bunu hak ediyor farkındayım.
Kimseye oku diye zorlamıyorum, hakaretler ilk başta üzücüydü ama ona da alıştım ve kavga etmek yerine şimdi daha anlayışlı ve saygılıyım. Tabi bu saygıyı okuyan herkesten de bekliyorum.
Bu kitabı okuduğunuz için teşekkür ederim ve bir teşekkürümü de hayatımda çok önemli olan, belki de bu kitaba bir kere bile şans vermenize vesile olmuş can dostum var. Kapaklarımı o yapıyor. Benim her gün ama her gün dertlerimi çekiyor, herkes bir gün elimi bırakıp gidiyor ama o yıllardır benimle. Ona çok şey borçluyum. glbayramON İyiki varsın, iyiki benimlesin. Hep elimden tut, birbirimizi asla bırakmayalım. Sonsuz teşekkürler.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
