Sevdiğini incitmeden yüreğinde taşıyabilen merhametli Mehmet,
Mahcup Emine'ye gördüğü ilk anda vurulup bir ömür gözüne başka göz değmeyen, damarlarındaki asi kanla dolup taşan meczup Hamza,
Genlerinde var olan aşk ateşini sırça bir köşk gibi yüreğin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu cümlelerin ardından, odada yükselen kahkaha sesleri gücendirmişti Bedirhan'ı... Çocuk diye sevgisiyle alay ediliyordu. Güzel yüzü düşen Bedirhan hariç herkes gülerken, kahkahalar son bulduğunda Mehmet'in kinaye dolu sözleri duyuldu." Emredersin Bedirhan Ağa'm, var mı başka isteğin Mehmet kulundan?" diyen genç adam hayli eğleniyordu.
Bedirhan vakit kaybetmeden " Yok, Mehmet amca Zümra' ma iyi bak yeter." dediğin de ise geleceğin muhteşem ikilisinin diyalogları, herkesin gözlerini yaşarttı. Beş yaşındaki bir çocuğun, iki üç günlük inadı sandıkları bu tavrın, büyük bir sevdaya dönüşeceğini bilmeden dakikalarca güldüler.
Oğlunun inadını bilen Emine, Elif' e gülümseyerek yaklaştı ve" Ben de Bedirhan'ı tanıyorsam Zümra bizimdir artık, hayırlı olsun." diyerek sataştı arkadaşına.
" Ne diyelim Emine, hayırlısıysa olsun bu küçük ağa damadım. Ben kolyeyi yarın ulaştırırım sana olur mu? Gururu kırılmasın şimdi."
" Yok, Elif gönderme. Kolye Zümra' nın bundan sonra. Belki deli saçması gelecek sana ama Bedirhan ne yapar ne eder alır bilye gözünün kalbini. Bugün güldüğümüz çocukça hislerin peşini bırakmaz. Babası kılıklı ne olacak, Hamza efendi on dört yaşındaydı peşime düştüğünde. Boynuz kulağı geçti anlayacağın, oğlu beş yaşında buldu gelinini. "
Arkadaşı ile vedalaşan genç kadın, oğlu ile beraber sessizce odadan ayrılırken, geride kalan iki koca çocuk hala atışıyorlardı. " Oğlum, Bedirhan amcanın adını oğluna koyarken, çocuğun başımıza doğuştan ağa olacağını düşünemediniz mi? 'Bedirhan' adlı çocuk mu olur? Bıyığı çıkar yakında bunun. Adam gelmiş babasının yanında, kızını öpüyor. Af buyur, hangimizde vardı böyle bir göt?" diyen Mehmet, cümlesinin sonuna doğru sesini alçaltmayı ihmal etmedi.
" Eee çiçaam, kaderde seninle dünür olmakta varmış. Hem ailenin ilk erkek torunu, başka isim koyma şansımız mı vardı?" dedikten sonra başını arkaya çeviren genç adam " Soruna gelince Memo'm; baktım, bende yok o dediğin götten, sende olduğunu da hiç sanmıyorum. İstersen dön bakayım, var mı diye? Ama bakmaya hiç gerek yok. Ahmet amcayı ilk gördüğünde ruhunu teslim ediyordun lan! Ne öpmesi? " dedi kısık bir sesle.
Nihayet son bulan sohbetle, Hamza odadan ayrıldığında, genç çift bebekleriyle baş başa kalmışlardı. Mehmet uçarcasına, Elif'inin yanına varıp sıkıca sarılırken, güzel yüzünün her yanına öpücükler konduruyordu. Eşini ve bebeğini kendisine bağışlayan Rabbine, sessizce şükürler ediyordu. " Elif' im, nefesim, adam yerine koyup kalbini verdiğin yetmedi, bir de evlat verdin. Sana hangi güzel sözleri söylemeli? Hangi güzellikleri önüne sermeli, bilemedim."diyen kocası ile gözleri dolan Elif "Mehmet'im, öksüz yüreğimin tek sahibi, senin canını canıma katmışım... Senden bir evladım olmuş, daha ne isterim ki ben? Çok şükür sağ salim aldık kucağımıza bebeğimizi. " dedi.
