SANA YENİLDİM (KİTAP)

34. BÖLÜM

Bölüm SahraSerin ,  , hayallerask123 ' e geliyor.

İYİ OKUMALAR.

🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁

Elif'in bakışları yanı başındaki genç kadının üzerindeydi fakat zihni korkuları ile meşguldü. Bebeğini kaybetmekten ölesiye korkuyordu. Acil tıp teknisyeni Şeyma! nın sesi ile daldığı düşüncelerden sıyrıldı. " İsminiz neydi cevaplayabilir misiniz ?" diyen genç kadına " E- E-Elif ..." diyerek cevap verdi.

" Peki kaç haftalık hamilesiniz?''

" Otuzbeşinci haftadayım."

" Çok güzel gelişimi büyük ölçüde tamamlamış. Bebeğine ve bize yardım etmek ister misin?''

'' İsterim...''

'' O zaman sakin olmaya çalış ve derin nefesler al. Güzel şeyler düşün, onu kucağına aldığını hayal et. Bebeğin kalp atışlarını dinleyelim mi?

Elif cevap vermek yerine sadece başını salladı, konuşamayacak kadar bitkin hissediyordu kendini. Elindeki tuhaf aleti gösteren Şeyma, "Bebeğinin kalp atışlarını dinlemem lazım, lütfen sakin olmaya çalış.'' dedi ve genç kadının pijama üstünün eteklerini yukarı sıyırarak karnını açığa çıkardı. Elif'in kapalı gözlerini ve dua ettiği için kıpırdanan dudaklarını gördüğünde ise " Evet senden beklediğimde bu. Anneler dünyanın en güçlü varlıklarıdır evlatları için yapamayacakları şey yoktur değil mi ? Seni ambulansa alırken iki kızının halini gördüm, o iki küçük melek için toplaman lazım. Elif' lerin başı dik olur, adının hakkını vermelisin. Bu arada kız mı erkek mi bebeğin?" dedi ve elindeki cihazı genç kadının teninde gezdirmeye başladı.

" Erkek ."

" Aa ne güzel iki prensese bir prens gerekirdi zaten. İsim düşündünüz mü peki, ne olacak bu iki çiçekten sonra gelen böceğin adı ?"

" Ablaları Ahmet Karan olsun istiyorlar."

" Adıyla yaşasın...''diyerek sözlerini sürdüren Şeyma, Elif,in dikkatini dağıtıp kasılmalarının azalması için dil döküyordu. Bir yandan konuşan bir yandan da elindeki cihazın ekranını izleyen genç kadının kaşları kısa bir anda olsa çatılmıştı. Bakışları hızla yanındaki paramedik Tuğrul Beye döndüğünde tecrübeli sağlıkçının sözleri ile damar yolu açmak için hareketlendi. " Elif hanım yaşadığınız üzüntü ve korku bebeği olumsuz etkiliyor ve kalp atışları normalin üzerinde bu yüzden kendinizi daha iyi hissetmeniz için sakinleştirici yapacağız. İlacın dozunu düşük tutacağımız için bebeğe bir zararı dokunmayacak, içiniz rahat olsun.''

Verilen ilacın etkisi ile sinirleri yatışan genç kadın yavaşlayan ambulans ile soran gözlerle ATT Şeyma'ya baktı. Yüzüne samimi, içten bir gülümseme konduran Şeyma " Hastaneye vardık, birazdan ambulanstan indiğimizde muhtemelen kızlarınla karşılaşacaksın. Lütfen sakinliğini koru ve bebeğini düşün, tamam mı ?'' dedi ve sözlerini noktalar noktalamaz duran aracın kapıları hızla açıldı. Gecenin sessizliğini yaran siren sesleri dururken, ambulansın hemen yanında duran otomobilden Zümra ve Zühre koşarak indi. Sedye üzerinde hastaneye doğru götürülen annesini gören kızların feryatları Elif'in kulaklarında çınlarken, doğumhanenin kapısında son buldu iki küçük çocuğun adımları. Nefes nefese kalmışlardı, gecenin ayazına rağmen minik kalplerindeki kaybetme korkusu tüm benliklerini alev alev yakıyordu. Elif avuçlarına sığınan küçük elleri sıkıca tutuyor, Zümra kardeşinin boyu sedyeye yetişmediği için kucakladığı kardeşi ile ilk defa anneliğe adım atıyordu.