SANA YENİLDİM (KİTAP)

70.BÖLÜM

Bölüm Zerya5672 geliyor . 8 Temmuz doğum günüydü , gecikmeli olsa da kutlamak istedim. İyi ki doğdun , iyi ki yeniden hayata tutundun. Rabbim evladına , eşine ve sevdiklerine bağışlasın seni. Sağlıklı , huzurlu ve mutlu bir ömür dilerim.

İYİ OKUMALAR...

🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁

Elif, Baran ve Karan'ın isteği üzerine kahvaltı için pişi yaparken çalan zille elindeki hamurdan kurtularak açtı kapıyı. Karşısında gördüğü Zümra ile buruk bir tebessümle sarıldı kızına ve içindeki huzursuzluğun kurumuş yapraklar gibi savrulmasına izin verdi. Hamza'nın, eşi Mehmet'e anlattığı kadarıyla Bedo ve Zümra'nın üzerinde kara bulutlar dolaşıyordu.

Anne kız içeri salona geçtiklerinde bir süre sadece bakışlarıyla döktüler gönüllerinde ki yükleri. Bir kaç dakika sonra ise genç kız suskunluğuna son verdi zayıf bir fısıltıyla. " Anne, ben... Ben Bedo ile beraber olamıyorum..."

Elif'in ela gözleri hüzünle dolarken ne diyeceğini ne düşüneceğini bilemedi, her yavrusunun ayrı bir yarası vardı gizli gizli kanayan. Üzerindeki tutukluktan hızla sıyrıldığında, alacağı cevaptan korkarak sordu tıpkı Zümra gibi fısıldayarak. Kayıp yılları kelimelerinin dermanını kesiyordu. "Neden, yani... Neden söylemedin?"

"Nedenim yok, aslında ben bile yokum artık. Sadece korkularım var..." diyen genç kız bir kaç saniye duraksayıp zaman tanıdı sakladığı korkularının ortaya dökülmesine. Gözlerini kaçırarak yeniden dudaklarını araladığında ise tüm korkularının başlangıcı olan o iğrenç izlerin neden olduğunu anladığı günden başladı anlatmaya...

Anlattıkça kurtuldu gönlündeki yüklerden, sözleri bitip tüm saklı korkuları ortaya çıktığında ise annesinin şevkat yüklü sesi doldu kulaklarına. "Geçmişi değiştirmeyiz ama gelecek için umut hep vardır. Üstelik Bedo gibi sırtını yaslayarak savaşacağın bir sevdiğin varsa."

"Bedo'm affeder mi beni anne? Öyle soğuk ki bakışları..."

"Affetmesi için çabala, böyle karalar bağlamakla olmaz. Hem madem sen hastaneye gidemiyorsun, Cihan'ın her yerde adamı var, bizde Psikiyatristi eve çağırırız. Yeliz Ablanın kızı Yaren bizi kırmaz."

Genç kızın yüreğindeki ümitsizlik annesinin sözleri ile toz bulutu gibi dağılırken bunca zaman sustuğu için bir kez daha pişman oldu. Elif vakit kaybetmeden Doktor Yeliz'in kızı Yaren'i ararken aldığı olumlu cevap ile derin bir nefes vermişti...

Yoldaki kaza nedeniyle üç saat geçte olsa otobüsün terminale yaklaşmasıyla Bedo abisini arayan Zühre, terminale girdiklerinde gördüğü tükenmiş adama yabancı gibiydi. Her zaman yıkılmaz bir dağ gibi duran abisinin bakışlarında korku vardı. Kimden ve neden korkuyordu Zühre'yi herkesten ve herşeyden koruyan yenilmez kahramanı...

Araçtan indiğinde aceleci adımlarla sığındı kahramanının kollarına, "Abiii!" diyerek. Saçına konan öpücükler ve genzine dolan koku tıpkı baba kokusu gibiydi. Yıllarca süren bir evcilik oyununda baba bilmişti korkak Zühre, Bedo abisini. Küçük annesi Zümra ve sakalsız babası Bedo'nun gölgesinde oynamıştı tüm oyunlarını.

Zühre'nin dilinden dökülen abi kelimesi ile bu içten sevgiyi hakedip etmediğini düşünen genç adam güçlükle yutkunup, "Gece serini çöktü Zühre'm hadi arabaya geçelim de üşüme." diyerek kollarını çözdü.

Araca bindiklerin de Bedo'nun durgun halleri iyice endişelenen kız, "Abi birşey söylemeyecek misin?" diye atıldı söze. Sesindeki korku ve merak ise kendini belli ediyordu.