Sevdiğini incitmeden yüreğinde taşıyabilen merhametli Mehmet,
Mahcup Emine'ye gördüğü ilk anda vurulup bir ömür gözüne başka göz değmeyen, damarlarındaki asi kanla dolup taşan meczup Hamza,
Genlerinde var olan aşk ateşini sırça bir köşk gibi yüreğin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
Botan'ın bilincini tamamen kaybetmesi ile derin bir nefes alan Zühre, hızla genç adamın telefonunu alarak bataryasını ve sim kartını çıkardı. Ardından telefonunun mesaj kısmına girerek hızlıca bir kaç kelime yazıp gönder simgesine dokundu. Vakit kaybetmeden kendi telefonunun da sim kartını ve bataryasını çıkararak, çantasının yan cebine yerleştirdi, Reşat amcasının kendilerini bulmasını istemiyordu. Arabada takip cihazı olup olmadığından emin değildi. Bu yüzden bağ evine gittikten sonra arabayı tekrar buraya getirmeliydi. "Birazcık yürümekten zarar gelmez Zühre hanım. Baban nasılsa yakaladığı an bacaklarını kıracak. Hazır hala yürüyebiliyorken keyfini çıkart." diyerek söylenip aracın diğer ön kapısına yöneldi ve Botan'ın heybetli bedenini çekiştirerek yolcu koltuğa yerleştirdi. Şoför koltuğuna geçtikten sonra güzel sesli çobanını kontrol etti, emniyet kemerinin boynuna geldiğini görünce, yaklaşarak düzeltti. Uzaklaşmadan hemen önce ise elini Botan'ın kirli sakallarında gezirip, "Eserekli Zühre, sakın bu botanik efendiyi kızdırayım deme. Vallahi adam höt dese yere yapıştırır. Hayır görsen uzun ince bir yoldayım. Nasıl bu kadar ağır olabiliyorsun? Fıtık oldum, fıtıklı geline çıkacak adım." dedi sızlayan belinin acısına kayıtsız kalmayıp.
Daha sonra kendisine araba sürmeyi öğreten ve onsekiz yaşına girer girmez ehliyet aldıran Bedo abisine sözsüz teşekkürlerini ileterek çalıştırdı arabayı. Kısa süre sonra bağ evine geldiklerinde araçtan inerek etrafı kolaçan etti, kimsenin olmadığına kanaat getirdiğinde güçlükle araçtan indirdiği Botan'ı koltuk altlarından tutarak sürüklemeye başladı. Nefes nefese kalmış bir şekilde evin verandasında duraksarken önündeki üç basamağa bakıp, "Hadi bakalım eserekli, son üç basamak. Ondan sonra bol bol dinlenirsin. İlacın etkisi geçmeden çoban efendiyi kilitlemen lazım. Daha arabayı uzaklaştıracaksın. Eh be eringen çoban, ne vardı sen beni kaçırsan? Neyse şu düğün bir olsun nasılsa ağzından, burnundan getiririm" diyerek yeniden sürüklemeye başladı baygın adamı.
Son bir gayretle Botan'ı evin kapısına getirdiğinde girişteki elektrik saatinin metal kutusunu açarak yedek anahtarı aldı. Hızla kapıyı attıktan sonra sevdiği genci yeniden sürüklemeye başladığında adımlarını Hürrem Teyzesi ve Bedirhan Dedesinin odasına yöneltti. Botan'ı duvar kenarına yaslayıp misafir odalarından birine girerek yüklükten kucaklayabildiği kadar yastık ve yorgan aldı. Elindekileri güçlükle odanın içindeki ebeveyn banyosuna götürdüğünde, geniş küveti mümkün olduğunca konforlu bir hale getirdi.
Botan'ı banyoya sürükleyip küvete yerleştirdikten sonra, kapıları kilitleyerek çıktı evden. Vakit kaybetmeden kapının önündeki siyah otomobile binerek hareket etmesini sağladı. Dakikalar önce konuştukları açık araziye geldiğinde araçtan inerek kapılarını kilitledi. Ardından fazla zamanı olmadığı için koşarak bağ evine ilerlemeye başladı. Yaklaşık yarım saat sonra bağ evinin görüş açısına girmesiyle yorgunluğunu unutup sürdürdü koşusunu.
