RachelPartly excited, mostly not dahil substitute lang naman ako sa gustong i-date ni Mika. Hindi na ako nag-abala pang magbihis, standing concert naman din kasi ang pupuntahan namin, hassle lang kung pupostura. I chose the simpliest I could, a black and white strip, and a ripped jeans with a white sneakers. Nagdala din ako ng black jacket.
"Oh? Saan punta mo, anak?" tanong ni mommy.
"Ah, niyaya po ako ni Mika na manood ng concert." sagot ko at ngumiti naman ito ng mapang-asar. Mom honestly told me she likes Mika for me at hindi niya inaasahang kapatid nito ang magiging girlfriend ko.
"Sigurado ka ba dyan sa gagawin mo?" tanong nito.
Kinunutan ko naman siya ng noo at tinawanan. "Ma, manonood lang kami!"
"Pero nagugustuhan mo na siya." malungkot ang kanyang ngiting binigay saka ako hinawakan sa aking bewang. "Wag mo na i-deny, kilala kita anak."
"Is it a bad thing, ma? Falling for my ex's sister?" tanong ko.
"It's not about that, pero the circumstances kasi anak. Yes, we decided to move forward pero sigurado ka bang it's about time?" sabay lagay niya ng ilang buhok sa likod ng aking tenga.
I pursed my lips before smiling. "Ma, wala tayong timeline sa pagmo-move on. If you want to be happy, you gotta help yourself out." yumakap naman ako sa kanya. "It was very unexpected, ma. There were no signs, it just happen. Masaya ako kasama si Mika." sabay hiwalay ko rin at pinisil naman niya ang pisngi ko.
"Malaki ka na anak, and all I want for you is Mika, joke!" sabay tawa nito. "I want your happiness more than anything in the world, may it be given to you by Jovs, Mika or kung sino mang poncio pilato, I'm fine. As long as my baby's happy." muli siyang yumakap saglit at nakarinig naman kami na may nagdoorbell. "Guess nandyan na ang manugang ko." sabay tawa nito kaya hinampas ko ang braso niya.
"Ma, manonood nga lang kami!" gigil kong sambit bago ngumuso. "May iba naman din siyang gusto." wika ko pa.
"Kung wala kang gagawin, walang mangyayari. Okay? Go for it, anak. Pagbuksan mo na rin ang bisita mo." sambit niya.
I sighed before opening the door. She greeted me with a smile. A big one! Kaya naman hindi ko napigilan na hindi mahawa. Binati niya si Mommy, pero hindi ko na siya pinapasok dahil aalis na rin kami. I took my bag at nagpaalam na rin kami.
"Just want to tell you na—"
I cutted her at tumawa. "Alam kong maganda ako today, Mika."
Natawa rin siya. "Kasi, yung seatbelt, wag mo kalimutan. Yun yung sasabihin ko." Inirapan ko naman siya. "Joke lang, oo. Yun yung sasabihin ko! Napakasungit e!"
"Where to?" tanong ko.
"I'll surprise you." sabay kindat niya and drove her car.
Sa sobrang excited niya ay natawa na lang ako dahil kanta na rin ng December Avenue yung pinapatugtog niya sa kanyang sasakyan. Sumasabay pa siya kahit mataas yung kanta and I just can't help but laugh.
Sige sis, tuloy mo yan.
She drove us somewhere fancy. Tss, show off. Napailing na lang ako dahil ang mahal dito ha! Sinayang lang ng date niya yung preparation ni Mika.
Sa kalagitnaan ng pagkain namin ay may tumawag, kaya lumayo siya saglit para sagutin ito and she doesn't look happy pagbalik niya.
"Male-late tayo sa concert, okay lang ba?" tanong niya. "Nakalimutan kong ngayon nga pala yung chemo therapy ni Rhi."
BINABASA MO ANG
Labyrinthine
Fiksi Penggemar(Completed) Second Lieutenants Jovelyn Gonzaga and Mika Reyes aren't just friends, training buddy and comrades; they were bound by something greater- blood. They're family, different mother but same blood. Both wielded a strong nature. Entering the...