Siyah İnci

73●•

"Bu puan gerçekten çok iyi Nehir. Böyle giderse gerçek sınavda umduğunu başaracaksın."

Denemelerde yakaladığım başarıyla Ahmet Hocanın yüzü güldü. Aylar önce bana olayları düşünmekten oyalandığımı görünce umutsuz vaka olduğuma dair attığı bakışı aklıma geldi. Onunla bu halini kıyaslayınca aradaki farkları oturup çıkarsam bir gazete ekine sahip olurum. Ona gülümseyip elinden sonuç kağıdını almak için yanına ilerledim. Kağıda baktığımda diğer aya oranla fazlasıyla ilerleme kaydettiğimi görmek gerçek anlamda beni de mutlu etti. Danışman hocama yani Gülgün Hocaya ders arasında uğramayı aklıma not edip Ahmet Hocaya sırtımı çevirdim. Sırama geri geçip oturduğumda Sena kağıdıma bakmak için uzandı.

"Çok iyi Nehir. Gerçekten istediğini başaracaksın." Alkış tutup beni kutladığında içten gülümsememi ona sundum. O da burada geçirdiğim her anımda yanımda testlere boğulduğu için benim kadar olmasa da bir ilerleme kaydetti. Sırf çalışmak için değil de beni yalnız bırakmamak amaçlı olduğunu bildiğimden ona minnettar olmamak elimde değildi.

"Bugün matematik etüdünü bir saat ertelemek zorunda kalacağım çocuklar. Ona göre burada olun. Şimdi verdiğim testi çözmeye başlayın." Ahmet Hocanın yeniden sesini duymak umutsuzca yüzümü buruşturmamı sağladı.

"O zaman ilerdeki kafeye gidebiliriz, değil mi kızlar?" Ön sırada oturan Batuhan bir anda döndüğünde elimde oynatmaya başladığım kalemimi durdurmak zorunda kaldım. Yüzündeki gülümsemeyle kaşını kaldırdığında Sena'nın da bana aynı bakışı sunduğunu gördüm.

"Ne? Neden bana sanki dershaneden çıkmayan ineği ikna etmek ister gibi bakıyorsunuz?" İkisine de gözlerimi büyüterek baktığımda Batuhan kahkaha atarak güldü. Sena da dayanamayıp güldüğünde elimde sallamaya devam ettiğim kalemi Batuhan elimden kaparak ilgiyi ona vermemi sağladı.

"Yalan yok Nehir. Seninle ilk tanışmamızı hatırlamak ister misin?" Ona 'yok artık' bakışımı attığımda elimdeki kalemle birlikte Sena'ya doğru döndü. Gözlüğünü çıkarıp sıramdaki sonucuma kalemle bir şeyler karalar gibi yaptığında Sena, Batuhan'ın gözlüğünü takıp ona doğru yaklaştı.

"Şey merhaba, ben Batuhan." Sena, Batuhan'ın taklidini yapıp yaklaştığında Batuhan da benim taklidimi yaparken başını bile kaldırmadan kağıdı karalamaya devam etti. Sena da uzanıp onun kağıda aynı o gün Batuhan'ın yazdığı gibi 'Sen de sanırım Bayan Banane olmalısın. Tanıştığımıza memnun oldum.' Yazdı. Batuhan da aynı o gün yaptığım şekilde kalemi yavaşça kağıdın üzerine bırakıp bakışlarını da o denli Sena'ya doğru çevirdi. Kulağında kulaklık varmış gibi çıkardıktan sonra gözleri Sena'ya dikti.

"Duymadığımın farkında değildin sanırım." Yine hayal gücüyle kulaklık var gibi salladığında Sena bozulmuş taklidi yapıp saçını kaşıdı. Tam konuşacakken Batuhan müsaade etmedi. "Bu arada eğer adım 'Bana ne?' olsaydı ilk olarak ayrı yazılmasına dikkat ederdim. Malum sınava gireceğiz. İlk anda çakılmayalım." Kaşını kaldırıp imalı baktığında o günü düşünerek elimle yüzümü anırarak gülmemek için kapadım. Anında kahkaha atarak rollerinden çıktıklarında bıyık altından gülmekle yetindim. Ahmet Hoca bize imayla bakarken umursamayıp ona soru uzatan kıza doğru döndü.

"İyi kapak yapmıştın ve harbi o aralar inek tabirine uyacak kadar çok ders çalıştın Nehir." Sena sırtını sandalyeye yaslayıp sesini azaltmaya çalışarak baktığında omuz silktim.

"Kim demiş test çözerek kafa bulunmaz diye. İyi gelmişti sadece. İnek olduysam eyvallah. O suratı görmeye değerdi." Elimi göğsüme koyup Batuhan'a baktığımda gözlüğünü takarken gamzeleriyle gülümsedi. Bu bana Burak'ı hatırlatmıyordu. Onun gülüşün sahteliğine oranla Batuhan'ın çok gülmese bile yanağında beliren gamzelerin samimiliği beni gülümsetmeye yetti. Zaten gamzeleri hariç tamamıyla ona zıt fiziğe sahipti. Siyah saçı ve kahverengi gözleriyle sempatiklik abidesi biriydi. Bu acı dolu günlerimde hıncımı çıkardığım dershane mekanımda alt sınıftan transfer olan yanımda eşlik eden yeni bir arkadaşımdı. Neden ikisini kıyasladığımı da bilmiyorum. Olay sanırım gamzelerdi. Burak yüzünden insanlardan uzaklaştığımda aşikar. Hep bir oyunun, yalanın içinde kendimi bulacakmışım gibi hissediyordum. Aslında bana bunun en ağırı yaşatan sevdiğim insan olması beni bu hale sokmuş da olabilir.