MR.ÖKÜZ (Cameron Dallas)

Düğün

Arya ve Emir'in düğünü için 2 haftadır koşuşturuyorduk ve hepimiz mahvolduk.Ben sızlanarak ayaklarımı Bora'nın üzerine koyarken konuştum.

''Arkadaşlar,normal insanlar düğünleri için 3-4 ay önceden hazırlık yapmaya başlar.Biz bunların hepsini 2 haftada bitirmeye çalışıyoruz.''dedim zar zor.

''Kim koşturuyor arkanızdan anlamadım ki anasını satayım.''dedi Bora atarlı bir şekilde.Bora'cım sen böyle diyosun da,bizimde zamanımız gelmedi mi canım.Bizde mi evlensek artık hı?

''Bebek''diye bir mırıldanma geldiğinde hızlıca doğruldum ve şoka girmiş gözlerle Arya'ya baktım.Kafasını önüne utanarak eğmişti.

''Ney ney ney?''dedim şaşkınlığımı sonuna kadar belli ederken.

''Eşek şakası ya ehehehe''dedi Poyraz.Sonra kimseden ses çıkmayınca Poyraz kaşlarını çattı.

''La bişey deyin.Eşek şakası dimi.''dediğinde Emir derin bir nefes aldı,ayağı kalktı.

''Şaka falan yok ortada gençler.Baba oluyorum.''dedi ve gülerek bize baktı.Bi 10 saniye hepimiz aptal aptal Emir'e baktık.Sonra şoktan çıkabildiğimizde sevinçle bağırarak ayağa kalktık ve herkes birbirine sarıldı saçma bir şekilde.

''Teyze oluyorum!''dedim ve koşarak sarıldım Arya'ya.

''Senden sakladığım için özür dilerim ama nasıl söylesek bilemedik.''dedi mahçup bir gülümsemeyle.

''Ya saçmalama!Kızmadım kızmam böyle bir şeye.Böyle bir haberi duydum sonuçta!Erken öğrensem belki daha iyi olurdu ama olsun hiç sıkıntı değil!Çok mutlu oldum Arya ya!İnanmıyorum!''dedim gözlerim dolarken.Aklıma Arya'yla ilk tanıştığımız gün geldi.Nasıl yakın arkadaş olduğumuz,neler yaşadığımız.Cidden duygulanmıştım.Arya'ya baktığımda o da benim gibiydi.Sanırım ikimizde geçmişe dönmüştük bir anlığına.Ağlarken birbirimize gülüp sonra sımsıkı sarıldık.

**********

''Yeğenimiz oluyor yahu!''dedim sevinçle Bora'ya dönüp.Yola bakarken gülümsedi ve bana döndü.

''Allah kardeşime sabır versin.''dedi dalga geçer bir şekilde.Kaşlarımı çattım.

''Niyeymiş o?''

''Daha gencecik yaşında,evliliğinin tadını çıkaramadan yaşlanacak.Çocuk insan ömrünü bitirir.Yazık oldu.''dediğinde sinirlendim tabi ki.O ne demekmiş ya.

''Saçmalama Bora.Çocuk kadar güzel bir şey var mı ya?O ikisinin de parçalarının birleşimi gibi bir şey.Aşkları gibi.Çok güzel bir şey bu.''dedim sitemle.

''Olabilir tamam.Ama bu yaşta ne çocuk olur ne evlilik.''dedi umursamazca.

''Pardon da,evlilik hangi yaşta oluyor Bora?50 falan mı?Üreme organların ölmeden biraz öncede çocuk yapıyorsun galiba?''dedim sinirli bir şekilde.Ay nasıl sinirim bozuldu.Resmen istemiyor adam evlilik ve çocuk.Nolucak bu?!

''Yankı,bununla ilgili tartışmaya gerek var mı güzelim?Evliliği konuşmak için erken olduğunu ikimizde biliyoruz zaten değil mi?''dediğinde durdum ve yutkundum.Tabi ki 'hayır ben senden bir evlilik teklifi bekliyorum' diyemezdim.O yüzden önüme döndüm ve usulca cevap verdim.

''Evet,biliyoruz.''

''Güzel,o zaman sadece yeğenimiz olacağı için sevinelim.''dedi ve elimi tutarak öptü.Bende derin bir iç çekip camdan dışarıyı izledim.

Bora evin önüne geldiğinde inmek için kemerimi çıkarttım.Sonra kolumdan tuttu.

''Sen iyi misin?''dedi.Hemen savunmaya geçtim tabi ki kendimi.