MR.ÖKÜZ (Cameron Dallas)

Bir Bebek Meselesi

Öyle bir şoka girmiştim ki gözlerimi kıpırdatamıyordum.

''Y-Yankı?''dedi Ashley zar zor şoktan çıkıp.Hızla kendime geldim.

''Doktor bey,birazdan gelecek olan 2 erkek var.Onlara bunu söylemeyin rica ediyorum.Bu gizli kalsın.''dedim.Doktor gülümsedi.

''Tabi tabi,sizin gibi sürpriz yapmak isteyen çok oluyor.Söylemeyiz.Kendinize ve bebeğe iyi bakın lütfen.Ayrıca bir doğum doktoruna gitmeyi de unutmayın.''dediğinde hızla kafamı Ashley'e çevirdim.

''Ashley ne Poyraz'a ne Bora'ya hiç bir şey söylemeyeceksin tamam mı?!''dedim telaşla

''Ama Yankı-''demesine kalmadan lafını kestim.

''Ashley!Rica ediyorum!''dedim itiraz edip.Kafasını isteksiz bir şekilde aşağı yukarı salladı.O sırada kapı açıldı hızlıca.

''Güzelim!İyi misin?''dedi Bora hızlıca yanıma gelip.Anlımdan öptü ve elimi tuttu.

''İyiyim hayatım iyiyim.Mideme bir şey dokunmuş.Gerekeni yaptılar zaten.''dedim zoraki bir gülümsemeyle.

''Niye dikkat etmiyorsun ki.Bu sabahta kustun zaten.Doktora getirseydim keşke hemen seni.''dedi Bora hafif kızgın ses tonuyla.

''Ya bir şey olmaz.Hadi eve gidelim artık.Doktor çıkabileceğimi söyledi.''dedim sıkıntıyla nefesimi verirken.Ashley ise asık suratla bana bakıyordu.Söylemem gerekiyordu evet ama bunu yapamazdım şuan.Bora beni bırakabilir çünkü bunun yüzünden.Bu bu kadar erken olmamalıydı.

************

Sonunda eve dönebilmiştik.Bora beni yavaşça koltuğa oturttu.

''Ay Bora!Yok bir şeyim artık iyiyim.''dedim sitemle kendimi geri atarken.

''Şu yeme düzenini düzeltmezsen kavga edeceğiz ve ben sana bu sefer farklı şekilde uyarıda bulunucam güzelim.''dedi o da yanıma atarken kendini.Gülümsedim.

''Olur.''dedim kafamı ona çevirip.O da bana baktı ve gülerek elini yanağıma yerleştirip dudaklarımızı birleştirdi.Bir süre sonra hafifçe geri çekti suratını.Yüzümü incelerken konuşmaya başladı.

''Düğünümüzü nerede yapacağımızı buldum.''dediğinde gözlerim şaşkınlıkla açıldı.Ve doğruldum.

''Nerede!''dedim heyecanla.O da gülerek benim gibi doğruldu.

''Yarın görürsün güzelim.''dedi önümdeki saçı geriye atarken.Dudaklarını anlıma bastırdıktan sonra ayağa kalktı.

''Ben sana çorba yapayım sonra uyu.''dedi.Bir şey demeden mutfağa gidişini izledim.Müthiş bir adama sahibim ve karnımda ki bebek yüzünden bu adamı kaybetmem çok yüksek bir olası.

Sabah tekrar midemin bulantısıyla uyandım ama bu sefer çıkartacak kadar değildi.Yavaşça aşağı indim Bora'yı uyandırmama gayretiyle.Ağzıma kuru bir ekmek parçası attıktan sonra midem biraz daha iyi oldu.Ama şuan canım fena şekilde boyoz çekiyor.Hemde fena şekilde.Şuan İzmir'e bile gidebilirim boyoz için.Hızlıca yukarı çıkıp yataktaki Bora'nın üstüne çıkıp dürtükledim.

''Boraa!Bora kalk!BORA!''diye bağırdım en sonunda.Huysuz sesler çıkartarak gözlerini açtı ve bana baktı.

''Ne var Yankı.''dedi sinirle.

''Hadi bana gidip boyoz al.''dedim şirin şirin gülümserken.

''Ne diyosun amınakoyim.''dedi ve dönerek yüz üstü şekilde uyumaya devam etti.Oflayarak üstünden kalktım.Öküz işte nolucak.Nasıl baba olabilir böyle bi öküz bilmiyorum.Aslında baba olunca böyle olmayacağına eminim.Bebeğimiz için her şeyi yapar eminim ki.Onu öyle çok sever ki çok kıskanırım hatta.Beraber oyun oynarlar,çimlerde yuvarlanırlar,Bora uğraşır ilk baba desin diye.Düşüncelerim gülmeme sebep oldu.Hayali o kadar güzeldi ki bunların.Ama yüzümün düşmesi bir olmuştu tabi.Olmayacak hayallere kaptırıyordum kendimi.Silkelenerek kalktım ve üzerime bir şeyler aldıktan sonra cüzdanımı da alıp evden çıktım.En yakın fırına gidip boyoz aldım kendime.10 tane falan.Her neyse.Eve dönüşüm sırasında telefonum çalıyordu.Ashley arıyordu.