Hemen ayaklandım telaşla.
''Emir!''dedim korkulu sesle.Hızlıca geldi ve Arya'yı kolundan tutup kaldırdı sertçe.
''Hop bilader hayırdır!''dedi Savaş.Ama deme öyle şeyler!
''Ne biladeri lan ne diyosun sen!''dedi Emir ve çocuğun üstüne yürümeye başladığında Emir'i tuttum hızlıca.
''Hey hey hey!Sakin olur musunuz!''dediğimde Emir içinden ateş çıkan gözleriyle bana baktı.
''Ya ben senden yardım istedim..senin yaptığın şeylere bak.Ben sana kardeş dedim.Ben sana hep yardım ettim.Seninse yaptığın bu mu gerçekten!''dedi Emir.Böyle bir şey demesini beklemiyordum çünkü bende olayın bu raddeye geleceğini bilmiyordum.
''Emir saçmalama!Yanlış anladın-''derken lafımı kesti.
''Hayır Yankı!Ben her şeyi doğru anladım!Açıklanacak bir şey de yok bunda!''dedi ve sonra hızlıca Arya'ya döndü.
''Sende beni dinlemek zorundasın anladın mı!''diye sesini yükseltti.Ve mekanın çıkışına yöneldi arkasından Arya'yı sürükleyerek.Arya da karşı koymadı zaten.Cem ayağa kalktı.
''Yankı kızı götürüyor bir şey yapalım.''dedi ve bu sefer Bora atladı.
''Sen karışma lan.''dedi sert sesle.Ben Bora'ya baktım sadece.Bir şey diyecek mi diye bekledim.Çünkü illa ki bir şey diyeceğini biliyorum.Ve bana döndü.
''Tebrikler.Kızı da kendi bokluklarına alet ettin.''dedi ve arkasını dönüp gitti.Noluyor lan noluyor.Naptım ben.Sikerim böyle işi ben.Hızlıca arkasından gittim.Dışarı çıktığımızda kolundan tutup kendime çevirdim.
''Ne yaptığını sanıyosun sen ya!Bi öyle bi böylesin bıktım bıktım!Senin bana bunu yapmaya hakkın yok anladın mı!Ya kalıcaksan tam kal yada korkak gibi kaçıcak mısın!Öyle şöyle böyle deme!Bana bahane uydurma!Korkak olarak siktir git hayatımdan!''dedim öfkeyle.Güldü ve baş parmağını dudağının kenarına götürüp sürttürdü.
''Ne diyosun kızım sen?Seni umursuyormuşum gibi bi tipim mi var sence?Sanane ya sanane.Ben senin acın yüzünden işimden neden olayım!''dedi sonunda hafiften sesini yükseltip.
''Ya yeter!Bu umursamazlık oyunların yetti!Cem'i niye dövdürdün o zaman!Neden peşime adam taktın!Derdin ne senin oğlum!''dedim tüm gücümle bağırıp.Söylediklerimle affalladı.Bir şey diyemedi.Derin bir nefes aldım.Biraz daha yaklaştım.
''Tamam Bora.Benim artık kaybedecek bir şeyim yok nasıl olsa.Seni de geri kazanamıyacağıma göre.Çünkü ben yeterince çaba sarf ettim ve bunun daha fazlasını da yapacak gücüm yok artık.İstediğin olsun.Ben de unutucam seni tamam mı.Ki bence senin ki bi eğlence olmuş bile.Yankı'yla oynama eğlencesi.Sen başka bi kızla birlikte olabiliyorsun.Senin için her şey kolay olmuş artık.Bunu bana gösterdiğin için teşekkür ederim.Son ana kadar bir umut parçası vardı içimde oysa.Ama artık bitti benim için tüm bu şey.İstediğini başardın.Bitti.''dedim ve gözlerimin doluluğuna aldırış etmeden gülümseyerek baktım suratına.Hala bir şey diyemiyor sadece gözlerimin içine bakıyordu.Ama sanki gözlerinin söylemek istediği çok şey vardı.Her neyse.
''Hoşçakal Bora Arsoy.''dedim ve arkamı dönüp gittim.
**********************
Bir kaç gündür kimsenin kimseyle konuştuğu yoktu. Arya o gün Emirle konuşmuştu. Daha doğrusu Emir Arya'ya aslında olan her şeyin doğrusunu anlatmış. Ama Arya sadece susmuş ve bir şey dememiş. Arya bu kadar kolay affedemeyeceğini söyledi bana. Emir'in bana söyledikleri beni cidden çok üzdü. Arya'yı başkasına ayarlıyormuşum gibi gözüktüğümü biliyorum ama öyle bir şey olsun asla istemedim aslında. Savaş biraz yavşak çıktı sadece. Ama şimdi ne Emir adım atıyor ne Arya. Ben bu işi bozarım. En sevdiğim çiftin bu şekilde ayrılmasına göz yumamam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MR.ÖKÜZ (Cameron Dallas)
Novela JuvenilTAMAMLANDI. Cameron Dallas #1 Genç Kurgu #24 ''Ulan deli gibi kıskanıyorum seni!Sana her dokunanı,sana her bakanı,seninle her konuşanı deli gibi öldürmek istiyorum lan!Senin benden başkasına gülmene deli oluyorum!Sen benimsin lan sadece benim!''ded...