MR.ÖKÜZ (Cameron Dallas)

Mücevherim

Telaşla Bora'ya döndüm.Sinirini zar zor saklıyordu aileler var diye.Öfke saçan gözlerle bana baktığında hızlıca kafamı başka yere çevirdim.

''Noluyor yahu?!''dedi Mehmet Amca kaşları çatık şekilde.

''Siz oturun lütfen.Bizimkiler şaka yapıyordur kesin şimdi.Ben hemen gidip bakayım.''dedim ve oturttum herkesi.Götümden de ne güzel yalan söyledim ha.Telaşlı adımlarımı kapıya yönlendirirken Bora'nın sesiyle ona döndüm.

''Bekle.''dedi çenesini kasarak.O da geldiğinde beraber kapıya gittik.Allahım kim bu gerizekalı!Hızlıca kapıyı açtım Bora'da çıktığında hemen kapıyı kapattım.Karşımda Cem'i gördüğümde hassiktir deme zamanım gelmişti tabi.

''Yaankıııığğğğ''dedi elindeki şarap şişesini diğer tarafa savururken.

''Lan!Sen ölmek mi istiyosun piç!''dedi kızgın sesiyle Bora.Bilerek ellerinden tutup sıkıyordum.Bağırırsa bizimkilerde hemen gelirdi.

''Beğn Yankı'yı özlediğm''dedi Cem kaşlarını çatarken.Ben telaşla Bora'ya döndüm.

''Bora,kavga etme,dövme.Sarhoş zaten.Sen Poyraz'ı ara hemen.Benim telefonum içerde kalmış,sen ara söyle gelsinler alsınlar Cem'i götürsünler.Ayıltsınlar bişey yapsınlar ama yeter ki götürsünler!''dedim.Bora bir süre sinirle Cem'e baktıktan sonra küfür ede ede telefonunu çıkardı ve bir kaç adım uzaklaştı.

''Yankıııığ yanıma gel!''diye bağırdı Cem.Koşarak yanına gittim.

''Nolursun sessiz ol Cem!Nolursun!''dedim çaresizce.İlk önce elimde ki yüzüğe baktı sonra suratıma.

''Keşke onu değil beni sevseydin.''dedi gözlerimin içine bakarken.Ben aynı çaresizlikle suratına bakmaya devam ettim yapabileceğim hiç bir şey yoktu bu konuda.

''YA-'' diye bağırıyordu ki hızlıca elimle ağzını kapattım.

''Bağırma Cem!Ya nolur bağırma!''dedim sitemle.Elimi tutup ağzından çekti.

''Bana sarılırsan bağırmam.''dediğinde ofladım.Büyük ofladım.Telefonla konuşan Bora'ya baktım ilk.Daha sonra Cem'e.Tekrar ofladım ve sarıldım istemeyerek.Sarılmasam bağıracaktı.Böyle güzel bir günü mahvetmesine izin veremezdim.Tam biz sarılırken Bora telefonu kapattı ve döndü.Bizi gördüğünde hızla bize doğru geliyordu.Ben ne kadar sessizce ona dur işareti yapsam da Cem'in ensesinden tutup sertçe çekti.

''Bora dur!Sarılmazsam bağırıp ortalığı ayağa kaldıracaktı!''dedim telaşla.Bora gözlerini benden çekip Cem'e döndürdü.Çene kasları öyle bir kasılmıştı ki,sinirini zar zor tutuyordu farkındaydım.

''BIRAK LAN BENİ-''diye bağırdı Cem ama devam edemeden suratına Bora'dan gelen sert bir yumruk inmişti.Ellerimi ağzıma götürdüm refleksle korkarak.

''Susturmanın başka yolları da var.''dedi öfkeyle yerde baygın yatan Cem'e bakıp.Hızlıca yanına gittim Bora'nın ve elinden tuttum.

''Aradın mı Poyraz'ı?Geliyorlar mı?''dedim merakla.O bana bakmadan Cem'e bakmaya devam ederek kafasını onaylar biçimde sallayıp cevap verdi bana.Ofladım.Bir daha evet.Evin kapısı açıldığı an koşarak kapıya gittim dışarıdaki manzarayı görmelerine izin veremezsin.

''Geldik geldik!''dedim annemi içeri sokarken.

''Yankı noluyor kızım?Kim o?''dedi annem ben kapıyı kaparken.İçeri geçtik.Bora dışarıda kalmıştı baygın Cem ile.Umarım öldürmez çocuğu.Bu arada herkes bana merakla bakıyordu.

''Bora nerede?''dedi Selin.

''Ya aynı dediğim gibiymiş!''dedim gülüp.Tabi kimse anlamadığı için hala suratıma merakla bakmaya devam ediyordu.