SIRDAN ADAM (GAY) (Tamamlandı)

21.Bölüm

"Simge! Simge! Ya kalksana artık. Ne oldu?"

Yavaş yavaş kendine gelmişti." Tunç. Arayan abimdi."

Tunç inanılmaz bir şekilde rahatladığını hissetti. Derin bir oh çekti. "Nerdeymiş?" Yüzünde istemsiz bir gülümseme belirdi.

Simge kalkıp yakındaki bir banka oturdu." Canı çok sıkkınmış. O yüzden bir balıkçı teknesi ile sabaha karşı denize açılmış. Telefonunun şarjı bittiği için kapalıymış. Başka birinden aradı."

"Senin telefonda kırıldı."

"Boşver telefonu. Abim iyi ya. Nasıl rahatladım anlatamam."

"Eve geçmiş mi? Gidip görelim."

"Görelim. Hem ikiniz anlatırsınız bana aranızda neler döndüğünü."

"Simge şimdi sırası değil. Abini görelim önce."

"Gayet sırası. Düş önüme." Simge bir taksi çevirdi. Birlikte bindiler. Tunç tekrar itiraz etmedi.

***
Eve geldiler. Tunç acele ile çıktı taksiden. Simgeyi beklemeden koşarak bahçeden geçti. Kapıyı çaldı. Simge arkasından seslendi." Tunç tamam , sakin ol. " Simge'yi dinlemedi.

Kapı açıldı. Kapıyı açan evdeki yardımcılardan biriydi. Onu geçip koşarak Kerem'in odasına çıktı. Kapıyı açtı. Kerem yatakta uzanıyordu. Tunç'u görünce çok şaşırdı. Tunç , hiç bir şey demeden Kerem'in üstüne atladı. Boylu boyunca Kerem'in üzerine uzandı. Sımsıkı sarıldı. Burnunu boynuna bastırdı. Kokusunu içine çekti. Kerem şaşkınlık içindeydi ama çok mutluydu. Tunç kafasını geri çektiğinde gözleri yaşlıydı.

"Mert... " Yüzünü dikkatle inceledi. Eliyle saçlarını okşadı. Yanağından kokulu kokulu öptü. "Sana bir şey oldu diye çok korktum. Kafayı yedim." Daha sonra doğrulup oturdular. Ama Tunç sarılmaya devam etti.

"Tunç, şu an şokta olduğum için tepki veremiyorum. İnan o kadar mutluyum ki. Sen böyle boynuma atladın ya. Hayattan başka bir beklentim kalmadı."

"Şu an sana sarıldım , öptüm diye o konular kapandı sanma. Hepsini konuşacağız. "

"Tamam. Nasıl istersen. Sen ne istersen o. Yeterki bana sırtını dönme." O da Tunç'un boynundan öptü. O sırada Simge içeri girdi. Anında toparlandılar.

"Kerem Bey sen benim yüreğime mi indireceksin? "

"Kızım sen daha 21 yaşındasın. Ne bu nine gibi konuşmalar."

"Valla geberiyordum korkudan. Seni teşhis etmeye bile gittik."

"Ne?"

"Gece sahilde genç bir çocuk intihar etmiş. Tunç sen olduğunu düşündü. Gittik ama göremedik. Reşit olduğun için kayıp ilanı çıkarmadan ceset teşhisi yapılamıyormuş. Hastane köşelerinde süründük sayende. İnsan haber eder ya."

Kerem ayağa kalktı. Kardeşine sarıldı. Uzun uzun öptü." Beni bu kadar sevdiğini bilmiyordum."

"Off ! Salak mısın? Tabi ki çok seviyorum."

"Canım benim."

"Şimdi sululuğu bırakta , aranızda neler dönüyor ? Anlatın bana."

"Simge , şey... Ya ben... Nasıl desem?"

"Tunç'a aşıksın. Belli ki o da sana aşık."

Kerem rahatladı. O kelimeleri bir araya getirememişti. Tunç söze girdi.

"Simge , en başından benden hoşlandığını biliyordum ama ben eşcinselim. Yani sana karşı hiç bir zaman hislerim olmadı. Mert günlerce benden uzak durdu. Bana olan duygularını eşcinsel olduğumu bilmediği için değil , sana olan saygısından sakladı. Hatta bir süre bana soğuk yaptı. Ama burada kimsenin suçu yok. Abin senle aramızda bir şey olma ihtimaline karşı hep benden uzak durmaya çalıştı. Yani vakit geçirdik elbet ama duygularını açmadı hiç."