On His Pillow

36

Merhabaa! 👋🏼

Finale son 4!

Hadi başlayalım..

*

Son bir kaç aydır zor zamanlar yaşıyordum. Taehyung mezun olduğundan beri okulda yalnızdım.

Sadece bir - iki kişi ile arkadaşlık yapıyordum ama onlarla da pek samimi olduğum söylenemezdi. 

Yalnızken de okulun pek bir sevimli tarafı olmuyordu. Neyse ki kısa bir süre sonra ben de mezun olacaktım.

Sevgilimin yoğun çalışıyor olması; benim de bitirme tezim gibi okulla alakalı yoğun programım nedeniyle aynı evin içinde dahi kısıtlı zaman aralığında görüşebiliyorduk. 

Okulumun son senesinde bir yurda yerleşmeyi planlamıştım, artık Taehyung'un evinde kalıp daha fazla dikkat çekmek istemiyordum. Malum büyükbabası, ne teyzemden ne de benden hoşlanıyordu. 

Ama Taehyung'un ısrarına yenilmiş ve tekrar evinde kalmaya ikna olmuştum. "Bir de yurda yerleşirsen hiç görüşemeyeceğiz." demişti sevgilim, sanırım haklıydı. Yoğun zamanlardan geçiyorduk ikimiz de. 

Artık o kocaman müştemilat bana aitti. 

"Evde kalmak seni rahatsız hissettiriyorsa mekanımda kal, orası daha bağımsız." demişti ve müştemilata yerleşmemi sağlamıştı. Ne kadar da ince, ne kadar da düşünceli bir sevgiliye sahiptim. Kesinlikle çok şanslıydım.

*

Akşam yemeği için toplandığımız masada keyifle yemeğimizi yerken açılan kapı ile birlikte bakışlarımız o yöne çevrildi. Gelen Namjoon'du. "İyi akşamlar" diyerek içeri girdi. 

"Kaynanam seviyormuş. Ajummanın elinden lezzetli bir yemek yemeyeli çok uzun zaman olmuştu." dedi ve masadaki boş yere oturuverdi. 

"Hemen tabak getiriyorum oppa."  EunJin oturduğu yerden kalkmış ve Namjoon'a servis açmak için mutfağa yönelmişti. Malum en sevdiği kuzeni gelmişti ve birlikte yemek yiyecektik. 

"Davetiyeyi bırakmak için uğramıştım, her zamanki gibi zamanlamam mükemmel!" Namjoon uzun süredir birlikte olduğu sevgilisine yakın bir zamanda evlenme teklifi etmişti; iki hafta sonra düğünü olacaktı. 

Taehyung, kuzeninin uzattığı davetiyeyi alıp incelemeye başladı. "Biz yabancı mıyız hyung, ne gerek vardı davetiyeye? Zaten bütün detayları biliyoruz." Bu kez elindeki davetiyeyi bana uzatmıştı. "Ama sevgilim böyle şeyleri saklamayı sever, anısı var diye. Teşekkür ederiz." 

"Bekarlığa veda partisi düğünden bir gün önce. Her zamanki kulüpte eksiksiz toplanıyoruz, bütün grup. Jimin de geliyor. SeYoung izin verirsin değil mi kuzenciğimin de katılmasına?" Namjoon evliliğe tam anlamıyla adapte olmuştu. Biliyordu bu tarz eğlencelerde önce eşin, sevgilinin ikna edilmesi gerektiğini. 

 Jimin bile New York'tan kalkmış geliyordu, Seul'deki Taehyung' a sırf kıskançlıklarım yüzünden partiye göndermemezlik yapamazdım. "Tabii ki katılabilir. Ama eğleneceğiz diye abartmayın, olur mu?" 

Namjoon gülüyordu, eğlendiği apaçık ortadaydı. "Merak etme SeYoung, senden önce Melanie defalarca aynı şekilde tembihledi. Müstakbel karımın sözünden çıkabilir miyim sence?"