Kiralık Katil

Uygunsuz

Tüm herkesin tabaklarına bakılınca Rüzgar Bey "Hepinize öncelikle geldiğiniz için çok teşekkür ederim. Uzatmak istemiyorum, Mehmet Bey ile Beliz'in burada çalışmak için en uygun aday olduğuna kanaat getirdik," dedi.

Bu beni gülümsetirken Oya sinirle "O kadar dekolteyi ben versem ben de işe alınırdım," dedi.

"O zaman bir dahakine bu kadar dekolteyi bir de sen ver. Yine işe yaramayacağına eminim ama sen şansını dene," dedim.

Oya sinirle giderken diğerleri de kibarca lokantadan ayrıldı.

"Beni işe aldığınıza pişman olmayacaksınız," dedim gülümseyerek.

"Öyle umuyorum. Mesai saatlerin sabah sekiz, akşam on olacak. Maaşını diğer aşçılarım gibi altı binde başlatacağım. Zamanla zam yaparız. Sigortanı da bu iki günde hallederiz," dedi.

"Peki," dedim.

"Şimdi benim işim var. Sorun varsa sor. Yoksa gideceğim," dedi.

"Yok," dedim.

"İyi günler o zaman." deyip lokantadan çıkınca derin bir nefes verdim. Her şey bir anda olmuştu.

"Biz de çıkalım mı?" diye soran Mehmet'e "Çıkalım." diye cevap verdim.

Çıkalım da ben senin ağzına bir güzel vurayım, diye geçirdim içimden.

Ceketimi bana geri getirince giydim ve lokantadan çıktım.

Mehmet de ardımdan lokantadan çıkınca derin bir nefes aldım.

Mehmet kolunu omzuma atınca "Kaş yaşındaydınız?" diye sordum.

"Yirmi beş," deyince "Ölmek için çok gençmişsiniz," dedim.

Anlamayarak "Ne?" diye sorunca omzuma attığı kolunu döndürüp onu lokantanın dış duvarına yasladım.

Boştaki kolumla cebimden çakımı çıkardım ve boğazına yasladım.

"Sen kimsin de bana yanaşıyorsun lan?" diye bağırdım.

Mehmet cevap veremezken çalımı gözüne yaklaştırdım ve "Bana uygunsuz bakan o gözlerini oyayım mı şimdi?" diye sordum.

Kekeleyerek "Ben özür dilerim." deyince "Bir özür ile yetinmemi mi bekliyorsun?" diye sordum.

"Ne istersen yaparım, lütfen bırak beni." deyince gülerek "Yalvarman hoşuma gitti," dedim.

"Beliz lütfen bırak beni." deyince tam cevap verecektim ki araya karışan ses ile durdum.