Kiralık Katil

Gülümsedin

Kapı çalınca oturduğum yerden kalktım ve kapıya gittim.

Kapıyı açtığımda karşımda Rüzgar'ı görmek şaşırtmıştı.

"Ne istemiştin?" diye sordum.

"Bana sinirli olduğunu bildiğim için gelmek istedim," dedi.

Bu dediğine göz devirirken Defne yanımıza geldi ve "Selam enişte," dedi.

Rüzgar tek kaşını kaldırıp bana bakarken sırıtıyordu.

"Şey ben bildiğimi belli etmemem gerektiğini bilmiyordum." diye  Defne'ye "Sorun yok," dedim ve Rüzgar'ın kolundan tutup evden çıktım.

Arkamızdan kapıyı kapatırken Rüzgar "Arkadaşların benim için enişte mi diyor?" diye sordu.

"Sadece lokantadaki odanda konuştuklarımızı duymuş. Ben de aramızda bir şey var yalanını söyledim. Yanlış anlama," dedim.

"Tamam, öyle olsun." derken sesinde bir alay tınısı vardı.

"Defol git, Rüzgar," dedim.

"Tamam, sakin ol. Sadece dalga geçiyorum." demesine tebessüm ettim.

  "Az önce bana gülümsedin mi?" diye soran Rüzgar'a "Hayır," dedim.

"Gördüm bir kere." deyince "O zaman niye soruyorsun?" diye sordum.

"Senden de duymak istemiştim," dedi.

Bu dediğine göz devirirken Rüzgar "Defne işinden haberdar mı?" diye sordu.

"Değil," dedim.

"Onu koruman gerekiyor. Bir saldırı olsa kendini koruyamaz," dedi.

"Biliyorum. Sadece kalacak bir yere ihtiyacı vardı ve ben de yanıma birisini arıyordum. Eğer tehlikeye girecek olursa onu korumak için her şeyi yaparım," dedim.

Rüzgar bu dediğime gülimserken "Yarın işe sekiz buçukta gel. Bir sürprizim var," dedi.

"Hiçbir sürpriz yaptığın hatayı düzeltmez," dedim.

"Bunu yarın konuşuruz." deyince "Tamam o zaman, görüşürüz," dedim.

Rüzgar "Görüşürüz." derken eve girdim.

Defne sırıtarak bana bakarken "Beni özlemiş," dedim.

"Ya çok romantik!" diye bağırınca "Bunu sonra konuşuruz. Kendimi yorgun hissediyorum. Gidip uyuyacağım," dedim.

Defne gülerek "Tamam, ben de yatarım birazdan. O zaman iyi geceler." deyince "İyi geceler," dedim ve merdivenlerden yukarı çıktım.