Kiralık Katil

Atın

"Neler oluyor orada?" diye sordu Rüzgar Bey.

Yakalanmış olmak canımı sıkarken hiç açık vermeden Mehmet'ten uzaklaştım ve gözlerimi dolsun diye kötü anılarımı düşündüm.

Gözümden bir damla yaş akarken "Taciz ediyordu, kendimi korumaya çalışıyordum," dedim.

Rüzgar Bey, sinirle Mehmet'e bakarken Mehmet "Efendim gerçekten taciz etmedim. Sadece içecek bir şeyler ısmarlamaya götürüyorsun." diye kendini savundu.

"Yalan mı söylüyorum! Ben miydim yaklaşıp omzuma kolunu atan?" diye bağırdım.

"Mehmet ne olacağını biliyorsun, değil mi?" diye sordu Rüzgar Bey.

Mehmet endişeyle Rüzgar Bey'e bakarken konuşamayacak kadar korkmuştu.

"Beliz Hanım bu durumdan dolayı sizden özür diliyorum. Gereğinin yapılacağına emin olabilirsiniz," dedi Rüzgar Bey.

"Sağ olun." diye mırıldandım.

"Sizi eve bırakayım, isterseniz. Bu olaydan sonra sizi yalnız bırakmaya gönlüm el vermez." diyen Rüzgar Bey'e "Olur," dedim.

"Arabam hemen şurada." diyen Rüzgar Bey ile birlikte arabasına doğru yürüdük.

Elbet Mehmet'i tekrar bulurum ve cezasını veririm.

Arabanın yanına geldiğimizde ön taraftaki yolcu koltuğuna oturdum.

Rüzgar Bey de şoför koltuğuna oturunca arabayı çalıştırdı.

İkimiz de bir şey demezken birini aradı ve kulaklığını taktı.

Karşıdaki telefonu açmış olmalı ki konuşmaya başladı.

"Yeni açılan lokantamızdaki şef Mehmet'i bugün içerisinde işten atın," dedi.

Karşı taraf bir şey demiş olmalı ki on saniye bekledikten sonra "İkinci şekilde işten atın," dedi.

Telefonu kapatınca bana döndü ve "Sizden cüsse olarak büyük bir adamın üstesinden gelmeniz ilginç," dedi.

"Sadece kendimi korumak için biraz ders aldım," dedim.

Bilerek gözümdeki yaşları silmemiştim. Mehmet'in yaptığı canımı acıtmış gibi görünmek istiyordum.

"Çakınız da kaliteli." deyince "Korkuyorum sadece," dedim.

"Böyle bir şey yaşamanızda bizim de suçumuz var. Böyle iğrenç bir herifi çalıştırmamanız lazımdı," dedi.

"Zaten öyle kötü biri olduğunu bilseniz işe almazdınız diye düşünüyorum," dedim.

"Evet, öyle." derken gözünü yoldan ayırmıyordu.