Kiralık Katil

Komik

Rüzgar'ı duvarla arama aldım ve "Öldürdüklerin falan utandırıyorsun bebeğim. Sadece aşık oldular, ölmediler. O kadar güzel değilim," dedim.

Rüzgar bana şaşkınlıkla bakarken kapının arkasındaki orada mı diye baktım.

Kapının altından gölge gözükürken Rüzgar "Ee" diye fısıldadı.

"Az dur," dedim sinirle.

"Her gün bir kız beni duvarla arasına almıyor da kusura bakma." deyince göz devirdim.

Kapı tıktıklanınca Rüzgar'dan iki adım uzaklaştım.

Sadece dinlemek için geldiğini düşünmüştüm. Kapıyı çalması ilginçti.

"Gel." diyen Rüzgar ile içeri tatlı bir kız girdi.

"Rüzgar Bey girişte bir beyefendi sizi soruyor. Adının Hasan olduğunu söyledi," dedi kız.

"Tamam, geliyorum." diyerek giden Rüzgar'ın ardından kıza baktım.

"İşe yeni başlamışsın sanırım, ben Defne." deyince "Beliz," dedim.

"Ben de senin gibi burada yeniyim." deyince "Ne hoş," dedim.

"Aşçıydın, değil mi?" diye sorunca "Evet, ya sen?" diye sordum.

"Garsonum." dedikten sonra bir sessizlik oldu.

"Artık çıkalım buradan," dedim.

"Haklısın." demesi üzerine odadan çıktım ve kapıyı kapattım.

"Şey ben biraz kulak misafiri oldum ama kimseye demem merak etme," dedi Defne.

"Ne kadarını duydun?" diye sordum.

"Rüzgar Bey öldürdüklerin dedikten sonra sen bir şey diyordun. Sonrasında zaten kapıyı çaldım," dedi.

İçim rahatlarken yalan söylediğini sanmıyordum. Tavırlarından bu anlaşılıyordu.

Mutfağa geçtiğimde önlüğümü giydim ve aşçı şapkasını taktım.

"Çalışmaya başlayalım bakalım," diye mırıldandım.

Rüzgar geri mutfağa dönerken çaktırmadan ona baktım.

Göz göze gelince umursamadan bakmaya devam ettim.

Yanıma geldi ve "Bir şey mi var?" diye sordu.

"Hayır, sadece seni duvar ile arama aldığım anki surat ifaden aklımdan çıkmıyor," dedim.

"Niye? Çok mu yakışıklıydım?" diye sorunca gülerek "Mal gibiydin," dedim.

"Patronun olduğumu unutuyorsun," dedi.

Dalga geçerek "Özür dilerim efendim. Sizin o surat ifadeniz, sadece çok komik," dedim.

"Gül sen." diyerek gidince güldüm.