Kiralık Katil

Sorun

Saat yediye gelirken evden çıkıyordum ki babam "Nereye?" diye sordu.

"Yürüyüşe çıkacağım." diye yalan söyledim. 

"Beliz, senin adamların benim de adamlarım oluyor. Nereye gittiğini biliyorum," dedi.

"Ne kadar da güzel." diye mırıldandım. 

Babam bana yaklaştı ve "Rüzgar'a o görevi ben verdim. Hakan Altun ile bir anlaşma yapacak," dedi.

"Anlaşma mı? Ne anlaşması?" diye sordum. 

"Hakan Altun'un oğlu elimizde. Dün Rüzgar'ın mekanına girmeye çalışırken adamları yakalamış," dedi. 

"Anlaşma yaptınız diyelim. Ben adamı öldüremem. Bu ona dokunulmazlık vermiş gibi bir şey olur. Hem Rüzgar'ın intikamı ne olacak?" diye sordum. 

"Anlaşmaya göre o ve oğlu, benimle ve Rüzgar ile uğraşmayacak. Biz de oğlunu ona sağ bir şekilde vereceğiz," dedi. 

"Bana niye bahsetmediniz?" diye sordum. 

"Rüzgar'ın yanında olmak isteyeceğine eminim," dedi. 

Ofladım ve "Haklısın," dedim. 

Annem yanımıza gelince babam "Benim gitmem gerekiyor. Siz evde takılırsınız, değil mi?" diye sordu. 

"Tabii. Hem biz sorunlarımızı yavaş da olsa çözüyoruz," dedi annem. 

Sesindeki neşe sanki beni geri kazanmış gibiydi ama bilmiyor ki ondan hala nefret ediyorum ve elimde olsa gebertirim.

Gülümseyerek "Evet, öyle. Sen git," dedim. 

"Tamam o zaman görüşürüz." deyip evden çıkan babamın ardından anneme baktım. Yüzündeki o gülümseme gitmiş, hissizleşmişti

"Bir sorun mu var?" diye sordum.

"Hayır ama on dakika sonra seninle bir şey konuşmaz istiyorum," dedi. 

Anlamasam da "Tamam," dedim.

"Salondayım," dedi ve yanımdan ayrıldı. 

Onu umursamadan mutfağa girdim ve buzdolabından çikolata çıkarıp yedim.

Aklım Rüzgar'daydı. Tek başına ne yapmıştı? İyi miydi? Anlaşma nasıl gidiyordu? Kabul etmiş miydi?

Camdan dışarı baktığımda bahçede kimse yoktu. Bir dakika, bu çok tuhaf. Bahçede en az bir adam olmalıydı. 

Daha dikkatli baktığımda uzakta baygın ya da ölü yatan adamımızı gördüm. Hızla Meriç'i aradım. 

Telefonu ilk çalışta açınca "Meriç baskın var. Daha sıcak çatışmaya girmedim ama eve sessizce yaklaşıyorlar," dedim. 

Annem mutfağa girdiğinde ona baktım. O da önce saatine sonra bana baktı.

"On dakika doldu. Artık bir sorun var," dedi.