Kiralık Katil

Gidelim

Geri ceketimi giyerken Rüzgar'a baktım. İlacı geri eczane poşetine koyuyordu.

Acaba ondan hoşlanıyor muydum? Beni güldürmesi ve ilgilenmesi çok hoşuma gidiyordu.

"Bak ne kadar kısa sürdü. Yaralarına baktırmamak için uğraşmandan bin kat daha hızlı oldu," dedi.

"Sanırım öyle oldu," dedim.

Rüzgar bu dediğime gülerken ayağa kalktı.

"Bakmam gereken birkaç iş var. Sonra görüşürüz." deyince ben de ayağa kalktım ve "Görüşürüz," dedim.

Rüzgar gidecekken adını seslendim. Bana dönünce derin bir nefes verdim ve "Annem bizde kalıyor diye pek rahat değilim. Bugün sen de kalsam, olur mu?" diye sordum.

"Tabii kalabilirsin." demesine gülümseyerek "Sağ ol," dedim.

"Düşündüm de işlerim o kadar önemli değil. Beraber bize geçelim," dedi.

"O zaman babama haber verip geliyorum," dedim ve hızlıca eve girdim.

Çalışma odasına girdim neşeyle ve "Bugün Rüzgar'da kalmaya gidiyorum, haberin olsun," dedim.

Babam bana baktıktan sonra "Artık baba, kız ilişkimiz olduğunu unutuyorsun," dedi.

"Doğru, pardon. Babacığım izin verirsen Rüzgar'da kalmaya gideceğim. Evde annem ile yaşamayı sindiremedim," dedim.

"Kendine bak ve o delikanlı sana bir metreden fazla yaklaşırsa ağzını burnunu kır," dedi.

"Tamam," dedim gülerek ve çalışma odasından çıktım.

Koridorda bana bakan annemi görünce hiçbir şey söylemeden evden çıktım.

Arabasının önünde beni bekleyen Rüzgar'ın yanına gittim ve "Gidebiliriz," dedim.

Rüzgar bana kapımı açmak için yeltenmişti ki kapıyı kendim açıp arabaya bindim.

Rüzgar bu halime gülerek kapımı kapatınca gülümsedim.

Hızla şoför koltuğuna geçti ve "Gidelim," dedi.

Dalgaya vurarak "Bu sefer frenin tutuyor, değil mi?" diye sordum.

"Evet, tutuyor." deyince "İyi o zaman," dedim.

Rüzgar arabayı çalıştırınca "Eve varana kadar rahatsız etme," dedim ve gözlerimi kapattım.

Bugün yaşadıklarım ruhsal olarak çok yormuştu ve biraz kestirmek iyi gelecekti.