Kiralık Katil

Geldim

Sabah uyandığımda Rüzgar yataktan düşmüş bir şekilde uyuyordu.

Onun bu haline gülerek "Rüzgar," dedim.

"Uyuyorum." diye mırıldanınca "Peki sen bilirsin," dedim.

Banyoya gidip işlerimi hallettikten sonra geri odaya döndüm ve "Kahvaltı hazırlayalım mı?" diye sordum.

"Ben uyuyacağım, sen ye." demesi daha da sinirlerimi bozdu.

"Uyan lan!" diye bağırdım.

"Beliz lütfen, çok uykum var." deyince "Tamam, uyu," dedim ve odadan çıktım.

En sonunda yerde yatmaktan bir yeri ağrıyacak ama bunu kendisi istedi.
 
Şarkı mırıldanarak mutfağa girdim ve kahvaltı için bir şeyler hazırlamaya başladım.

Kapı çalınca elimdeki işi bırakıp kapıya gittim.

Kapıyı açtığımda karşımda Seda'yı görmek günün ilk saatleri için pek de hoş değildi.

"Ne istemiştin?" diye sordum.

Elindeki kutuyu bana verdi ve "Rüzgar geçen gün geldiğinde bende bırakmış," dedi.

"Geçen günden kastın ne?" diye sordum.

"Dört gün önce," dedi.

Kutuyu açtım ve içindeki eşyaları kurcaladım.

"Bunlar Rüzgar'ın değil," dedim.

"İstiyorsan sevgiline sor." deyince "Dün gece Rüzgar'ın izni olmadan eve gelmişsin. O zaman almışsındır," dedim.

Rüzgar'a olan güvenim tamdı ve böyle saçma sapan oyunları ile bizi ayıramazdı.

"Zaten eşyalarını getirmek için geldim, ne düşünürsen düşün." deyince sabrım tükenmişti.

Kutuyu kenara bıraktım ben "İçeri girip bir şeyler atıştırmak ister misin? Tam kahvaltı hazırlamıştım," dedim.

"Olur canım." diyerek eve girince kapıyı kapattım ve "Sen mutfağa geç. Ben bu eşyaları Rüzgar'ın odasına götüreyim," dedim.

Seda mutfağa geçerken Rüzgar'ın odasına çıktım ve kutuyu çöpe attım.

Yeni uyanmış Rüzgar "O ne?" diye sordu.

"Seda getirdi," dedim.

Rüzgar kutuyu açtıktan sonra içindeki tişörtünü aldı ve "Bunu birkaç gündür arıyorum," dedi.

Rüzgar'a güvenim sonsuzdu, o kadının evine gitmezdi. Yani bunların tek bir açıklaması olabilir.

"Rüzgar bu kadın evine daha önce de girip çıkmış."