Kiralık Katil

Çocuklaşma

Mutfağa girdiğimizde Rüzgar iştahla sandalyeye oturdu ve tabağını doldurmaya başladı. 

"Yemekler bir yere kaçmıyor. Yavaş ol," dedim.

Rüzgar beni takmadan yemeğe başlayınca onaylamaz şekilde baktım. 

Tam patatesten alacaktım ki Rüzgar patates tabağını önüne çekti. 

"Ben yiyemeyecek miyim?" diye sordum. 

"Orada kahvaltılık bir sürü şey var, onlardan ye." deyince "Niye?" diye sordum. 

"Çünkü bunları sen yaptın." demesinin üzerine anlamayarak "Bu ne değiştirir?" diye sordum. 

"Sen her zaman kendi yaptığın yemekleri yiyebilirsin, ben yiyemem. Hem ben kaza geçirdim," dedi.

"Çocuklaşma Rüzgar," dedim. 

"Ama..." diyordu ki patates tabağını geri ortaya koydum. 

"Cimri." diyen Rüzgar'a "Kim? Ben mi?" diye sordum.

"Evet." deyince güldüm.

Patatesten bir çatal alacaktım ki Rüzgar çatalını yaladı ve tüm patateslere çatalıyla dokundu. 

Rüzgar'ın suratına baktım ve "Ciddi misin sen?" diye sordum. 

Rüzgar gülerek patatesleri yerken "O tabak bitecek, haberin olsun," dedim. 

"Yoksa?" dedi sorarcasına.

"Ne bileyim daha orasını düşünmedim. Terlik falan atarım," dedim.

Rüzgar geri yemeğine dönmüştü ki "Rüzgar," dedim. 

"Efendim." demesinin üzerine derin bir nefes verdim. 

"Annenin yemeklerini hatırladığını söylemiştim. Aşçı olma sebebin bu mu?" diye sordum.

"Annemin o yemeklerinin tadını yakalamaya çalışıyorum," dedi.

"Yakalayabildin mi bari?" diye sordum. 

Hazırladığım kahvaltıya bakarken "Buldum sanırım," dedi.

Şaşkınlıkla "Gerçekten mi?" diye sordum. 

"Tüm kaslarım gidecek diye korkuyorum şu an." demesi ile gülerek "Sana yemek yapacağıma eminsin de kaslarına yanıyorsun," dedim. 

"Yapmayacak mısın? Yoksa beni dört çocuğum ile geri sokağa mı atacaksın?" diye sordu.

"Salak ya," dedim gülerek.

Saatin ona geldiğini görünce "Kahvaltıyı yaptıktan sonra dışarı çıkmaya ne dersin? Hem hava da çok güzel. Eğleniriz," dedim. 

"Sen benimle randevu mu ayarlamaya çalışıyorsun?" diye soran Rüzgar ile "İstemiyorsan dört çocuğun ile birlikte gidebilirsin," dedim. 

"Ee nereye gideceğiz?" diye sorunca gülerek "Bilmem, elbet dışarı çıkınca gidecek bir yer buluruz," dedim. 

"Patron sensin." deyince gülümseyerek "Bunu anlayabilmene sevindim," dedim.