Kiralık Katil

Kadın

Büyük depoya geldiğimizde Rüzgar koşarak bana sarıldı ve "Çok korktum," dedi. 

"O kadar telefonda konuştuk. İyiyim dedim." diye laf ettim. 

"Olsun," deyince göz devirdim. 

Meriç yanımıza geldiğinde endişeyle Defne'ye "İyi misin?" diye sordu. 

Defne utanarak "İyiyim." derken Meriç'e baktım. 

"Yazıklar olsun lan. Adamın biri demir sopayla saldırdı, diğerleri vurmaya çalıştı, evin çatısından halatla sarktım, kapalı camı kırarak evin içine atladım ve sen Defne ile mi ilgileniyorsun?" diye sordum. 

"Hani iyiydin?" diye soran Rüzgar'a "Zaten iyiyim," dedim. 

Tek kaşını kaldırıp bana bakınca "Sadece ufak tefek yaralar var," dedim. 

"Bütün yaralarına tek tek bakacağız," dedi Rüzgar. 

"Aynen aynen, bakarız." diye onu geçiştirdim. 

Rüzgar tam cevap verecekken elinde valiz ile bize doğru yürüyen Okan Amca'yı gördüm. 

Aslında babam olduğu aklıma gelince bir an duraksadım. Ne olacaktı şimdi? Amca demek artık pek olmaz gibiydi.

"Beliz!" diye bağırınca koşarak ona sarıldım ve "Bu kadar erken dönmeni beklemiyordum," dedim. 

"Sana verilen görevi duydum ve yanına olmam gerektiğini düşündüm. Ayrıca arabadayken çatışma haberini aldım, iyi misin?" diye sordu. 

"İyiyim," dedim. 

Okan Bey "Çatışma biraz da benim yüzümden oldu." deyince "Nasıl?" diye sordum. 

"İçeri geçelim, anlatırım. Bazı karışık mevzular var," dedi. 

İçimden olaylar daha ne kadar karışabilir diye geçirdim. Rüzgar gelip bana ben senin annenim dese inanacak konumdayım.

"Aslında söylemem gereken bir şey var," dedim ve kenara çekildim. 

Daha nasıl sesleneceğimi kestiremediğim Okan Bey anneme hayranlık ve özlem içeren bir bakış attı bak ve "Yasemin," dedi. 

Annem de "Okan." deyince "Aslında söylemem gereken şey bu değildi," dedim. 

Okan Bey bana merakla baktı ve "Söyleyeceğin şey ne Beliz?" diye sordu. 

"Bu kadın, benim annem. Hani beni terk eden kadın. Her gün beni döven adamın eline bırakan kadın," dedim.