Kiralık Katil

Asla

Halatı çatıya sıkı sıkıya bağladıktan sonra diğer ucunu belime bağladım. Yapacağım şey heyecanlanırken halatı tutarak kendimi çatıdan aşağı bıraktım.

Adamlar beni yakalamak için merdivenlerden aşağı iniyorlardı. Toplam beş kişiydiler. 

Adamlar yemek odasının önünden geçerken duvara basıp kendimi geriye ittirdim ve kapalı olan camı da kırarak içeri girdim. 

Kollarım daha çok olmak üzere birçok yerim camdan dolayı kesik kesik olmuştu.

Yerde takla atarken herkesin dikkati beni bulmuştu. Kendi silahımı ve Kemal'den aldığım silahı çıkardım ve iki adamı aynı anda vurdum. 

Diğer üçü bana karşılık verirken yemek masasını yan yatırdım ve arkasına saklandım. 

Bir saniye durduklarında hızla doğruldum ve bir kişiyi daha indirdim. 

Diğer ikisi karşılık verecekken geri eğildim ve derin bir nefes verdim. Aklıma gelen plan ile sürünerek yemek odasındaki koltuğun arkasına geçtim. 

İki salak yemek masasına doğru ateş ederken doğruldum ve birini kafasından diğerini bacağından vurdum.

İkisi de yere yığılınca bacağından vurduğumun yanına gittim ve silah tutan eline de bir el ateş ettim. 

Adam acıyla kıvranırken "Kimin adamısınız?" diye sordum. 

"Sana asla söylemem," diyen adamın yanına eğildim ve yakasından tutup kafasını sertçe yere çarptırdım.

"Bu hatırlamana yardım etti mi?" diye sordum. 

Ağzını açmazken ayağa kalktım ve bacağındaki kurşun yarasına bastırmaya başladım. 

Adam acıyla bağırırken "Şimdi hatırladın mı lan?" diye bağırdım.

Adam "Hakan!" diye bağırınca "Altun olan mı?" diye sordum. 

"Evet," dedi.

"Senin acılarına da artık son verelim," dedim ve kafasına bir el ateş açtım. 

Kimsenin kalmadığına emin olunca telefonuma bakındım. Bu kargaşada kaybetmiştim. 

Vakit kaybetmeden bodruma indim ve gizli odanın kapısını açtım. 

Defne hızla yukarı çıkıp bana sarılınca "Şimdi zamanı değil, telefonunu ver," dedim. 

Defne telefonunu verince "Meriç'in numarası kayıtlı mı?" diye sordum.

"Evet." diyen Defne ile Meriç'i aradım.