Kiralık Katil

Konuşmalıyız

Bara geldiğimde Üstün Kara dikkatimi çekmeyi başardı.

Yaşına rağmen çevresindeki genç kızlar ile güzel eğleniyordu.

Benim dedem bu yaşta bana saçma salak öğütler veriyordu.

Üstün Kara'nın yanına gittim ve hiçbir şey demeden yanına oturdum.

Bu hareketim onu şaşırtırken "Selam," dedim.

"Selam güzelim." deyince gülerek "Beni hatırladın mı?" diye sordum.

"Hatırlamam mı lazımdı?" diye sordu.

"Evet böceğim," dedim.

Bana şaşkınlıkla bakarken gülmemek için kendimi tutuyordum.

Üstün Kara'nın dört sene önce genç bir kız ile bir ilişkisi olmuştu.

Bundan dolayı aile baya skandallar ile uğraşmıştı.

Hatta karısı gizli aşk mesajlaşmalarını ortaya çıkarmıştı. Bu böcüşüm lafı da oradan aklımda kalmıştı.

"Şeyma, sen misin?" diye sorunca "Evet," dedim.

"Kaç sene sonra niye geldin?" diye sorunca "Konuşmalıyız," dedim.

"Şimdi mi?" diye sorunca "Evet," dedim.

Ayağa kalkınca ben de ayağa kalktım ve hiçbir şey demeden arka odaya doğru yürüdüm.

O sırada Rüzgar ile göz göze gelince küfretmemek için kendimi zor tuttum.

Umarım yanımıza gelmeye çalışmaz, öyle olursa tüm planım yerle bir olur.

Üstün Kara elini belime koyup odaya getirirken Rüzgar'ın ayaklandığını gördüm.

En ufak bir aptallık ederse planım yerle bir olurdu.

"Çok değişmişsin." diyen Üstün Kara'ya "Zaman, insanı değiştiriyor," dedim.

"Peki niye geldin? Görüşmeyelim kararı almıştık. Ne değişti?" diye sordu.

"Sensizliğe dayanamadım. Çok özledim," dedim.

Bu hoşuna giderken bana yakınlaştı ve "Geçen sefer ne olduğunu biliyorsun," dedi.

"İlişkimize bir şans daha vermeliyiz," dedim.

"Haklısın bebeğim." diyerek bana yaklaşınca gülümsedim.

Tam öpecekken kapı tıktıklanınca derin bir nefes verdim.

Gelenin Rüzgar olduğuna o kadar emindim ki Üstün Kara kapıyı açacakken "Bizi bölmesine gerek yok bence," dedim.

"Haklısın." diyerek bana yaklaşırken tekrar kapı çaldı.

"Kapıyı açıp gelen şu gerzeği kovayım." diyerek kapıyı açınca küfür mırıldandım.