Kiralık Katil

Sonlandırmışsın

"Ee ben yokken siz neler yaptınız?" diye sordum.

"Şey çok bir şey yapmadık aslında." diyen Defne gözlerini kaçırıyordu.

"Ağzındaki baklayı çıkar çabuk," dedim. Meriç gülerek Defne'nin elini tuttu.

Defne utanarak "Biraz sevgili olmuş olabiliriz," dedi.

Gülerek "Bunun birazı mı var?" diye sordum.

"Ya." diyerek gülümseyen Defne'ye "Hayırlı olsun, çok yakışıyorsunuz," dedim.

Defne bana teşekkür edince Meriç'e döndüm.

"Eğer bu kızı üzersen senin ağzını burnunu kırarım," dedim.

"Sakin ol. Asla onu üzecek bir şey yapmam," dedi Meriç.

"Aferin, böyle adam ol." dedim gülerek.

"Artık saat geç oldu. Sen de çok yoruldun. Biz gidelim de sen yat, dinlen," dedi Defne.

"Dün gece de..." diyordum ki babamın bana dikkatle baktığını gördüm.

"...olanlardan dolayı rahat uyuyamadım. Bir de Selim aklımda olunca geç uyudum. Bugün erkenden yatıp uyuyacağım," dedim.

"Sonra görüşürüz o zaman." diyen Defne'ye "Görüşürüz," dedim ve ayağa kalktım.

"Yarın görüşürüz." diyen Rüzgar'a "Görüşürüz," dedim.

Babam "Ben içerideyim." diyerek yanımızdan ayrılınca Rüzgar dudağıma küçük bir öpücük kondurdu.

"Ayrılmasak olmaz mıydı?" diye sordu.

"Maalesef, babamın yanında kalmam en doğrusu," dedim.

"Haklısın." diye mırıldanan Rüzgar'a "Hadi defol git," dedim.

"Görüşürüz." diyerek evden çıktıklarında kapıyı kapattım ve babamın yanına gittim.

"Annem ile olan sorunu sonlandırmışsın," dedim.

"Bunu yapmam lazımdı." deyince "Evet, lazımdı. Sakın üzülme. En doğrusunu yaptın," dedim.

"Sana sahibim ve bu bana yeter de artar," dedi.

Bu dediğine gülümseyince "Ben yatıyorum. Sen de geç kalma, yat uyu," dedi.

"Merak etme, birazdan uyurum," dedim.

Babam kendi odasına giderken derin bir nefes verdim ve bahçeye çıktım.

Açık hava içimi açarken bahçe koltuğuna oturdum.

Olanlar aklımdan geçerken derin bir nefes aldım.

Neredeyse evleniyordum be! O salak Selim'in gördüğüm son anlar aklıma gelirken güldüm.

"Beliz!"