Kiralık Katil

Mesaj

Eve geldiğimizde çok tuhaf hissediyordum.

Manevi babam dediğim kişi öz babam çıkmıştı.

Bunun yanı sıra beni terk etti diye hep kızgın olduğum annem zorunluluktan bir süre bizimle kalacaktı.

Oturduğum koltuktan kalktım ve "Ben odama çıkıyorum," dedim.

"Benim de yapmam gereken işler vardı. Çalışma odasındayım." diyen babamla birlikte ayağa kalktık.

Odama çıktığımda derin bir nefes verdim. O kadınla aynı yerde bulunmak bile canımı sıkıyordu.

Telefonuma mesaj gelince yatağa oturup gelen mesaja baktım. Rüzgar'dandı.

"Beliz"

"Yaralarına baktın mı?"

Üstüne ceket giyerek kapattığım yaralarıma baktıktan sonra "Evet, baktım. İyiyim." yazdım.

Anında çevrimiçi olunca gülümsedim.

"Emin misin?" diye yazınca "Evet." yazdım.

"İyi o zaman aşağıdayım. Aç kapıyı " yazınca küfrettim.

"Evde yokuz." yazdım aceleyle. Aklıma ilk bu yalan gelmişti.

"Beliz yalan söyleme de in aşağı. Bekliyorum." yazması ile ofladım.

"İniyorum." yazdım ve istemeye istemeye evden çıktım.

Bana gülerek bakan Rüzgar'a baktım. Elinde eczane poşeti ile duruyordu.

"Sırıtıp durma," dedim.

"Tamam." deyince "Bahçeye geçip oturalım," dedim.

Rüzgar "Patron sensin." derken bahçeye geçip bahçe koltuğuna oturdum.

Rüzgar da yanıma oturunca"Ceketini çıkarır mısın?" diye sordu.

Ona cevap vermeden ceketimi çıkardım.

Kolumdaki yaralara baktıktan sonra "İyi ki yaralarına bakmışsın. Yoksa ne olurdu?" diye laf etti.

"Derin bir yara yok," dedim.

Rüzgar eczane poşeti den ilaç ve sargı bezleri çıkarınca gülümsedim.

Benimle böylesine ilgilenmesi hoşuma gidiyordu.

"Çok güçlüsün." diyen Rüzgar'a "Güçlü mü? Daha bugün kurtulmak için ölmek istediğimi söyledim," dedim.

"Onca adamla çatıştın. Onları öldürdün. Aile içi sorunlarında dimdik durdun. Yaşadığın kötü olayları korkmadan dillendirebiliyorsun," dedi.

"Rüzgar bunları yaparken hep ağladım, acı çektim. Bu güçlü olmak değil," dedim.

"Hayır, bu güçlü olmak. Üzülmen ve acı çekmen çok normal. Yaşadıkların kolay şeyler değil. Her şeye rağmen ayaktasın," dedi.

Tebessüm ettim ve "Teşekkürler." diye mırıldandım.

"Hadi kollarını bana doğru uzat." deyince kollarımı ona uzattım.

Rüzgar nazikçe yaralarıma bakmaya başlayınca gülümseyerek onu seyretmeye başladım.