AHENK 🦋

Başlayan Dostluk👭

    Salona geçti içindeki acıyı unutmuştu. Eleda'yı aklından çıkartamıyordu. Odasına  odasına gidip montunu, botlarını iki tane pantolonunu ve kışlık kıyafetlerinden en güzellerini biraz da takılarını bir poşete yerleştirip dışarıya çıkıp evine gitti. Kapıda bırakıp sessizce geri dönerken Eleda salonun penceresinden Yasenna'yı görünce;
" Az önce gelmişti ki neden geldi. Bir sorun mu var acaba madem geldi neden seslenmedi. Beni akıllı bir insan bulmaz ki..."
    Söylene söylene kapıya yöneldi.  Kapıyı açtığında tam önünde duran büyük bir poşet duruyordu.
"Bu ne böyle?
Poşetin içine bakınca kıyafetleri gördü.
"Yasenna..."diyebildi.
" Demek bu yüzden seslenmeden gitti. Gururum incinmesin diye sessizce gitmeyi tercih ettin. Rabb'im kalbine göre versin arkadaşım ne diyeyim."
Kar yağmıyordu fakat yerini buz gibi soğuğa bırakmıştı.  Yasenna  kapı zili ile uyandı. Ev soğuk yataktan çıkası yoktu .Zile ısrarla basıyordu, üşüyen güzel yataktan söylenerek kalkıp avuçlarına üfleyerek kapıya doğru yürüyüp  kapıyı açtı. Eleda Yasenna'nın kucağındakine  attı. Yanağına bir öpücük kondurup;
"Uykucu yine  mi uyandın?
Öncelikle kıyafetler için teşekkür ederim. Şimdi giyinip çıkacağız mutfak alışverişini yapalım."
"Güle güle kullan canım alışveriş için paramız yok ki."
"Yok diye aç mı kalacaksınız. Mahalle dükkanından veresiye yazdırırız iş bulunca ödersiniz bir zahmet beklesin. Üç katlı ve altında son model arabası var. Senin alacağın üç kuruşluk ürünün parası ile batmaz herhalde, beklesin birazcık."
" Anneme sormam gerekiyor. "
" Sor bakalım. "
" Gel kapıda bekleme. "
" Tamam geleyim. "
    Aysima uyanmış yattığı koltukta düşünceler içinde öylece bakınıyordu. Yasenna  dizlerinin üzerine çöküp annesinin gözlerine baktı. Saçlarını okşayarak konuştu.
" Annem nasılsın?
Kızın gözlerine baktı saçlarını okşadı. Elini tutup öptü:
" İyiyim kızım sizinle daha iyi olacağım. "
" Mahallenin bakkalı veresiye yazıyormuş bir kaç günlük idare edecek kadar alışveriş yapalım mı?
"İyi düşünmüşsünüz alışveriş fikrini iş bulunana kadar idare eder bizi. "
" Bu arada tüpümüzde de bitti."
"Gelince Bütün aksilikler üst üste gelir."
    Eleda konuşmaya başladı.
"Gelirken tüpçüye de uğrar  bıraktırırız."
"Biraz bekleteceğim seni."
"Beklerim güzellik hazırlan hemen çıkalım."
Evden birlikte ayrıldılar. Aysima battaniyesine sarılı olarak cam kenarına geldi.
"Sen kızıma iyi geleceksin benim Gözde'm gibi kızıma yoldaş olacaksın Eleda."
Erva'nın odasına doğru yürüdü. Yatağına uzanıp yanına yatıp sımsıkı sarılıp saçını kokladı. Elva beş yaşındaydı. Yorgun bir kız çocuğuydu sürekli yatar haldeydi. Bir kaç aydır hafif ateşlenir iştahtan kesilir yemek yemezdi. Doktora götürme imkanı bulamamışlardı. Son zamanlarda kilo kaybı yaşıyordu.
    Gençler mahalle bakkalına gelip alışveriş yapmışladı. Kızlar dışarıya çıkarken bakkalcı arkadan Eleda'ya seslendi.
"Bak beni bilirsin kim senin keyfini bekleyemem. Para konusunda babamı bile tanımam. Yirmi gün mühlet veriyorum. Yirmi gün sonra ödendi ödendi,  ödenmedi almasını bilirim." "Hop hop ağır ol kimden neyi alıyorsun. İnsanlar zor durumda üç tane evin altında araban var ama yine de aç gözün doymuyor bee adam." "Onu bunu bilmem ben söyleyeceğimi söyledim gerisi size kalmış."
"Poşetleri alıp bakkaldan ayrıldılar geri dönüşte tüpçüye uğrayıp ;
" Abi bizim evin yanındaki 32 numaraya bir tüp alalım. "
" Eve mi gidiyorsunuz bekleyin tüpü bırakırken sizde bırakmış olurum. Havalar soğuk üşüyüp hasta olmayın."
"Onur abi teşekkür ederiz."
Eve gelmiş tüp yerine takılmış boşu gitmişti.
"Yasenna sen mutfak işlerinden fazla anlamıyorsun galiba."
"Fazla mı? aslında   hiç anlamıyorum çayımı kendim almış insan değildim. Fakat bak şimdi ne haldeyiz, dünya işte ne olacağım diye ne oldum diyecekmişsin en azından ben bunu öğrenmiş oldum."

⏳Yeni başlayan bir dostluk her daim yanında olunabilecek  mi? ⏳

***Evet arkadaşlar bakalım daha neler olacak. Yazarı benim fakat ben de merak ediyorum. Tasarlamadan anlık yazıyorum elimdeki kalem beni nereye götürürse ne yazmak isterse kağıda onlar dökülüyor....***