AHENK 🦋

Ferman

"Babacığım ne demek bırak gitsin aklımı kaçıracağım. Kulaklarım yanlış duymuş olsa gerek, ben  onsuz nefes alamam yaşayamam."
"Yaşayacaksın suçsuzsan eğer dimdik ayakta duracaksın başın eğilmeyecek, empati kur.  Yasenna'nın başını aynı talihsiz olay gelmiş olsa, bu kadar sakinlikle karşılayabilir miydin. Gitsin kafasını toparlarsın eksisini, artısını düşünsün." 
"Baba çok zor bırakmak."
"Altay bırak...
     İstemeye istemeye kalbini merdivene bırakıp çekildi. Kül Kedisi ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Kızgınlığı kimeydi, kafasında yerine oturmayan bir sürü birbirini kovalayan cümleler, içindeki engel olamadığı çığlık sesi gitmesini söylüyordu. Gerçekten bebek varsa  yalnız büyüyemezdi. Salona inip Asel Hanım'ın karşısında durup konuşmak istese de yapamadı. O an gözlerde yaşlar süzülmeye başladı. Ana kucağı açılmıştı hayır diyemezdi.
     Feryadını içinde bastırmış, kendini açılan kucağı bırakmıştı.  Ayrılmak zor ana kucağından ayrılmak zorundaydı. Koray Bey'in elini öpmek için yeltendi

 izin vermedi. Dudaklardan dökülen bir kaç cümle:
"Kızım beni affet, sizin mutlu olacağınıza inanmıştım gözyaşlarını sahibi benim."
Konuşamadı uzun siyah kirpiklerini kapatıp açtı. Vedalaştı   sadece geri dönüşü olabilir mi bilinmezdi. Kalp cam kırıkları gibi paramparça olmuştu. Düzelebilir miydi tekrar sağlıklı günlerini yaşayabilir mi yarınlar... Altay evden gidişini   kılı bile kımıldamandan öylece bekledi.
       Erva'nın elinden tutup evden çıkışını gözyaşlarıyla izledi. Merdivenlerden öyle bir inişi vardır ki evden cenaze çıkmış gibi perişandı.  Şayet yaşanmışsa bir hata bedeli bu kadar ağır  olmamalıydı. Gidenin arkasından sessizce baktı. Resim atölyesine doğru yöneldi odanın kapısını açıp, bin bir hayaller ile hazırlanan umutlar,   başına yıkılan yarınlar...
Bir an gözü kararıp bağırmaya başlayıp etrafı kırıp döküyordu. Koray Bey daha fazla seyirci kalamayıp Altay'ın yanına gitti. Yasenna'nın resimlerini parçalıyordu.
"Altay yapma  onlarda kaç günün emeği var biliyor musun?
" Resimlerde emek var öyle mi? 
Ben ne olacağım bana inanmadı dinlemedi. Kapı arkasından konuştum. Beni geçmişimle yargılar gözlerle Altay'sın  sen yaparsın imaları vardı. Allah kahretsin ki dünden razıymış gitmeye unutup bitirmeye."
"Ne yapsaydı ansızın bir kadın çıkıyor hamileyim diyor anlamaya çalış." "Anlamıyorum anlamak da istemiyorum. Baba en azından gitmeyecekti esen  yelde savurmayacaktı bizi  bekleyecekti. Zaman verecek,  evden dışarıya adımını atmayacak sahip çıkacaktı. Pırtını  pırtını toparlayıp kaçar gibi gitmeyecekti. Tam iki  ay altmış gün dokunmadım aynı odada ayrı yatakta yattık. Dedim bir gün inanacak samimiyetime, kendisi kalbinin kapılarını sonuna kadar açacak gelecek umuduyla bekledim. Ama gelmedi  baba bittim artık ben iflah olmam. İş yok güç yok, ne yer ne içer tek başına kaldı. "
" Yalnız değil oğlum yanında biz varız. Kızımızı yalnız bırakmayız ilk önce bu belayı başımızdan defetmemiz gerekli sonrası çorap söküğü gibi gelecektir."
     Yasenna acıyan kalbi ile baba ocağına geri gelmişti. Evin içine girince ilk ailece geldikleri günü hatırladı. Ne kadar da mutluydular. Perdeleri çekip evi havalandırmak imi camları açıp  hiçbir şey yaşanmamış  acıyan beden kendi bedelini değmiş gibi davranıyordu. Eleda evde hareketliliği görünce koşarak gelip kapıyı çaldı. Yasenna kızarmış gözlerle  karşısına dikilmiş hıçkıra hıçkıra arkadaşını kucağında ağladı. Şişmiş olan ruhunu ağlayarak boşalttı.
"Canım ne oldu gözlerde ki yaş nedir?
" Bedenim acıyor içimde öyle alev almış  yanıyor ki anlatamam. Öfkeme kapıldım gurur yapıp hata yaptım. Beni koşulsuz seven adamı geride bıraktım. Her sabah onunla uyanmayı alışmışken, kokusunu duymak için ayak istiyor kırk tane bahaneler uyduran ben nefessiz kaldım. Uyurken en çok sevdiğim filmdi istediğim şimdi ise ruhsuz heyecansız kaldım. Umursarken umursamıyormuş gibi görünmek, davranışlarını kontrol altına alıp yaşamak nasıl acıydı bilemezsin. Seviyorsun ama  söyleyemiyorsun, dokunmak istiyorsun dokunamıyorsun, bekliyorsun fakat arayamıyorsun. Bugün ölüm fermanım verildi. Selam okundu mezarım kazıldı. "

⏳Kanatları kerpetenle kesilen yaralı kuş Gökyüzüne doğru kanatlanıp  uçabilir mi?
Kapanan kapılar kapandığı gibi açılabilir mi?
Fermanı imzalanan gençler yaralarını sarıp kaldıkları yerden tekrar başlayabilirler mi?⏳

***Konu aşk ise anlam yükleyemezsin. Çünkü gerçekten sevenler yürekleriyle bağlıdır. Gitmek isteseler de gidemezler...***