AHENK 🦋

Kumsal⛱️

Dansları bitince müzisyenler nikah memurları ile birlikte gittiler. Korumalar mesafeli yerlerinde gözlerin dört açmış etrafı izliyorlardı. Çiçeği burnunda çiftler kumsala uzanmış, gökyüzündeki yıldızları izleyip ayı gözlemliyorlardı. Alpaslan; "Aydaki aşka bakar mısın?
Bütün sevdiklerin bir araya toparlamış ışığı ile yön veriyor."
"Veya söyle söyleyebiliriz karanlık gece önünü aydınlatacak ışığını bekliyordur."
"Benim gibi benim Ay Işığım oldun küçüğüm."
"Tıpkı bizim gibi aşıkları bekliyordur, kendi ışığın altında yeşerip filizlenen aşıkları."
Alparslan koynuna alıp göğsünde yatırıp Çiçekçi Kız'ını anına öptü. Küçüğünü koynundan alıp kumların üzerine yatırdı. Sol bacağını Aysima'nın bacaklarının arasına koydu. Eliyle yüzünü okşadı. Aysima bileklerinden tutmuş her hareketini ayak uyduruyordu. Dudaklarına Baklava şerbeti tadında öpücük gelmişti. Utangaçlığını bir kenarı ya bırakmıştı. Sevdiği adamın kollarına bırakmıştı kendine alıp götürürsün bulutların üzerinde uçursun istiyordu. Götürsün tatmadığı duyguların gezegenine ,götürmesini istediği duygu gezegeninde duygularını istek ve arzularını en yüksek safa da yaşamak istiyordu.
Bunca zaman saklamış olduğu değerli hazinelerini sevdiği adama sunmak takdir görmek istiyordu. Alpaslan öpmeye doyamıyor küçüğünü, öptükçe öpücüklere boğuyordu. Ardı arkası kesilmeyen tutkulu öpücükler.
"Bu böyle olmayacak beyaz gülüm eve gidelim mi artık?
Aysima çok mutluydu ne söylese kabul edecekti gecenin karanlığında birlikte uyumak, günün sabahında birlikte uyanmak istiyordu. Mutluluktan yüzünde güller açmıştı.
Kısık bir sesle konuşmaya başladı. Arzulu ve istekli bir o kadar da tutuklu kadın vardı.
"Evet haklısın eve gidelim yoksa ilk gecemiz farklı yerde farklı bitecek." Yüzünü eli ile tuttu. Sempatik hareketleri güzelliğine güzellik katıyordu. Alpaslan ellerinden tutup yüzünü açıp konuşmaya başladı.
"Nasıl nu kadar güzel olabiliyorsun? her hareketin başka güzel o utangaç halin masum çocuğu anımsatıyor. Gülüşünde başka bir mana var. Benim bile çözemedim arzu ve tutkulu iken erkeğini baştan çıkartan dişi kurttan farkın yok. Hele bir de şaşkın bakışların beni öldürüyor. Sempatik hareketlerin, doğallığın benim vazgeçilmezim oluyor. Bu saydıklarımın hepsini bir arada nasıl toparlıyorsun, güzelliğini geçtim hal ve hareketlerin beni bitiriyor."
" Bilmem ne yalan söyleyeyim özel bir şey yapmıyorum Allah vergisi diyelim geçelim."
" Hayır geçemem gece bizim için yeni başlıyor. "
" Hadi oradan deli ya gece yeni başlıyormuş başlamayan gece nasıl başlıyor. "
" Geceler bizim için hiç bitmeyecek... Gidelim mi?
"Gidelim sevdiğim."
Kadının yüzü üzerinden kalkıp elinden tutup kaldırdı. Korumalarının birini arayıp
"Teşekkür ederim arkadaşlar biz gidiyoruz siz de gidebilirsiniz." "Tamam efendim."
Ata binip sevdiği kız da bindirdi. Arabasına kadar atla gittiler attan inip, sevdiğini arabasına bindirip, atın sahibine teslim etti. Arabaya binip eve gittiler. Aysima bahçe kapısında duraksadı;
" Aklımdan geçmezdi günün birinde aşık olup bu kapıdan içeriye gireceğim."
Elini sımsıkı tuttu ;
"Yaşadığım müddetçe bu eli bugünkü duygularımla tutacağım..."
"Artık geçelim mi mi? içeriye dayanacak sabrım kalmadı." "Terbiyesiz."
Deyip dudağına küçük masum bir öpücük kondurdu. Elleriyle yüzünü dokunup:
" Ben de söz veriyorum yıllar geçip gitse bile bu eli ilk gün ki, bu gün ki gibi tutacağım."
Bahçe kapısından içeriye girip çelik kapıya gelip anahtarı "Bismillah" diyerek takım kapıyı açtı. İki gencin heyecandan kalpleri yerinden fırlayacak şekilde, üst kata merdivenlerden yürüyerek ağır adımlarla ilerlediler.

{Bu bölümün sonunda sessiz kalmak istiyorum. Aşıkları yalnız bırakalım yorum ve beğeni yapmayı unutmayın olurmu...}