AHENK 🦋

Yolculuk🛤️

     Aysima yuvadan uçuyordu. Yeni şehir, yeni hayat... Sevdiği yanında ve mutlu. İnsan düşünüyor ki mutluluğum her zaman baki kalacak. Yok öyle bir dünya;
Evden ayrılmak zor olmuş, yılların birikimi vardı. Gözler geriye baka baka ayrıldı. Gözde'nin mezarına gidip vedalaşıldı.
     İki aşık arabaya beni Alaçatı'dan ayrıldılar. Alparslan Çiçekçi kız ın elini tutup ;
"Her şey güzel olacak kuzum yanında hiçbir şekilde ayrılmayacağım her daim varlığımı hissedeceksin."
"Hiç şüphem yok zaten her şeyi gözümü kapadım sana gönlümü açtım. Yürümüş olduğumuz yolun sonu çocuk sesleri ile sonlansın." "Çocuk kulağı ne kadar da güzel geliyor."
"Evet evimizde koşacak bizi kızdırıp sonra özür dileyecek çocuklarımız." "Aşkımız eki var farkındasın  değil mi?
" Evet farkındayım ne olmuş 4-5 tane çocuk istiyorum. Benim kardeşim yoktu fakat Gözde  kardeşten öte idi. Canıma can olmuştu. "
" Biliyorum aşkım her şey senin istediğin gibi gerçekleşecek. "
    Rüzgar Aysima'nın saçlarını uçuruyordu. Fazlasıyla heyecan vardı. Bundan sonraki yaşantısını hayatını çok merak ediyordu. Saatler süren yolculuk sonrası İstanbul'a giriş yapılmıştı. Beşiktaş ilçesinin bebek semtine gelmişlerdi. Aysima deniz olan  bir ortamdan gelmişti ama cazibesine kapılmıştı. Kendini kaptırmış büyülenmişti. Deniz kenarında bulunan büyük bir Yalı vardı.
        Masmavi denize bakıyordu Yalı. Arabadan inmiş şaşkınlığı devam ediyordu. Alparslan Aysima'nın elini tutup;
" İşte geldik küçüğüm evimize;
hoş geldi hayatıma, renk getirdin dünyama. "
Şaşkınlık içinde sarıldı sevdiğine.
"Bu kadarını   beklemiyordum Aşkım. Bir şey söyleyeyim mi ben bu evde kaybolup üç gün arasan bulamazsın beni."
    Bu cümleyi kahkahalarla karşılık verdi.
"Ben senin kokunu her yerde tanır bulurum."
Evin çalışanları gelip valizleri alıp; "Hoş geldiniz Alparslan Bey...
" Sağ ol Murat abi. "
Çalışanla elli yaşlarda samimi insanlardı. Gülünce gözleri gülüyordu. Yalı' ya gelince şaşkınlığı bire bir artmıştı. Evi içi antikalarla doluydu.
" Aşkım bu koca bir ev, bizim mahalle içine alır. "
" Evet haklısın aşkım."
Bizzat kendi gezdiği bahçeye çıkardı. Büyük bir havuzu vardı.
"Canan abla bize sadece bir Türk kahvesi yapar mısın? eşimin  ilk  kahvesini benimle içmesini istiyorum."
"Hemen yapıyorum beyim."
"Aşkım ben üşüdüm içeride içsek olur mu?
" Sen nasıl istersen kuzum. "
Küçüğüne sarılıp içeriye girdiler. k
Kocaman olan salonda oturdular.
     Kısa süre sonra kahveler gelmişti. Orada telefonu çaldı arayan arkadaşı iş ortağı Selim'di. Telefonunu açıp;
" O teşvikte bulundunuz Alparslan Bey..."
"Dalga geçme kardeşim."
"Az bile yapıyorum hayırsız oldun çıktın. Ne söylememi bekliyorsun." "Bak ne diyeceğim Efsun yengemi alıp akşam yemeğine bize gelseniz ya size küçük bir sürprizim var."
"Geliriz de sürprizi merak ettim." "Söylemem adı üstünde sürpriz." "Canan abla bakar mısın?
" Buyur beyim Selim'ler akşam yemeğine gelecekler hazırlık yapsanız olur mu?
"Hemen hazırlıklara başlıyoruz beyim."
    Kahveler yudumlarken;
" bebeğim benim kadınım evimin hanımı evimizde istediğin değişikliği yapabilirsin."
"Bak sen zararda çıkarsın ben bu evi ahşap yaparım bilmiş ol. Ortama alışmam kolay olmayacak."
"Evet haklısın biraz sabır ve zamanla her şey yoluna girecek. Misafirler gelmişti Aysima'ya gören Selim ve Efsun şaşkınlıklarını gizleyemediler. Efsun konuşmaya başladı.
" Alparslan misafirimiz var galiba;
" Hoş geldin yalnız çok da güzelmiş." "Efsun sürprizim benim eşim oluyor kendisi. Hayat arkadaşım  canıma can, sol yanım benim. Selim hemen size atladı.
" Ne yani şimdi sen evlendin mi?
"Evet kardeşim evlendim."
"Tebrik ediyorum en sonunda seni de evlendirdim ya içim rahatladı.

{Arkadaşlar herkesin bir tutkunluğu vardır. Benim de deniz, masmavi yosun kokulu deniz. Beni alıp denizin ortasında bıraksalar ahşaptan yapılı bir oda olsun. Bütün teknolojik eşyalar sizin olsun sıkılınca seneler sonra dönerim ben...}