Leyla'ya Kadar

Geçeceğiz Birinin İçinden Belli Oldu

Müslüm Gürses ~ Seni Yazdım
Ahmet Kaya ~ Kum Gibi
Hakan Altun ~ Her Sevda Bir Ölümmüş
KOFN ~ Bi'tek Ben Anlarım
Melike Şahin ~ Uykumun Boynunu Bükme
Semicenk ~ Düşer Aklıma

Elbisemin açıkta bıraktığı her noktada dudaklarını hissederken pek de yavaş olmayan bir hızla başımı ardımdaki kapıya yaslıyorum. "Allah aşkına rahat dur!"

Nasıl Ali kemal? O ellerin bacaklarımda böylesine hoyrat dolanırken ben nasıl rahat durayım? Söylediği şeyi yapmama imkan olmadığından bir kez daha kıvranıyorum elinin altında ve bu Ali Kemal'in boğuk bir inlemeyle elinin kalçama uzanmasına neden oluyor. Deliriryorum. Elinin altında can vereceğim, hissediyorum. Taşikardi sınırlarında dolanan kalbimin başka bir açıklaması yok zira.

Belimdeki diğer elini bacaklarıma götürüp belinden çözdüğünde güçlükle dikiliyorum iki ayağımın üzerinde. Dudaklarım bir kez daha korkunç bir hızla kavuşuyor onun dudaklarına ve günlerdir uzayan sakallarının arasına karışıyor bir elim. Diğeri ensesinde derin çizikler bırakmaya yeltendiğinde kendini bastırıyor bana ama bunu bilinçsizce yaptığına öyle eminim ki! Öyle kendinde değil ki! Ve ben, kendimi kaybetmeme öyle meyletmiş bir haldeyim ki!

Ali Kemal'in dudakları, dudaklarımdan sıyrılıp kulağımın arkasındaki ilk bene dokunduğunda, bir yanım ondan uzaklaşmaya niyetleniyor ama bunun yerine başımı sola yatırarak ona daha da alan açıyorum. "Ali Kemal."

Ali Kemal'i bir kez daha hissediyorum tüm vücudumda. "Yapma. Öyle deme." Dudakları elbisemin kapattığı göğüs oluğumdaki son bene ulaşmaya çalışırken o başını kaldırıp bakıyor yüzüme. Simsiyah. Simsiyah bakıyor. "Adımı öyle söyleme Leyla. Adımı öyle söylersen ben duramam ki." Başımı bir kez daha vuruyorum arkamdaki kapıya ama Ali Kemal hızlı bir refleksle elini koyuyor başımın altına ve başım eline çarpıyor. "Sen böyle titrersen benim ellerimin arasında." Yeterince yakın değilmişiz gibi belimdeki eliyle beni kendinde sabitlendiğinden vücudumdan geçen titremeyi bir tek ben hissetmiyorum. O titremeyi tek hissedenin ben olmadığımı simsiyah dediğim gözlerinin tutkuyla bir ton daha karardığını gördüğümde anlıyorum. "Böyle titrerse o vücudun benim vücudumun altında. Ben duramam ki Leyla. Allah aşkına, söyle nasıl durayım!"

Başımı iki yana sallıyorum. Konuşabiliyor muyum? Ne dediğini anlayabiliyor muyum ben ki sana cevap vereceğim Ali Kemal!

Ali Kemal dudaklarımda derin bir nefes alır gibi öpüyor beni ve bir adım geri çekilip belimden tutup çekiyor kendine ve vücudumu yaslandığı kapıdan ayırıyor kendininkiyle birlikte. Diğer eli saçlarımın arasına karışıp başımın arkasından çekiyor kendine ve burnunu oraya yaslayıp derin bir nefes alıyor. "Delirecektim Leyla. Aklım çıktı. Sana ulaşamadıkça delirdim Leyla. Yapma. Kurbanın olayım yapma bir daha." Boşta kalan ellerimi sırtına doladığımda üzerime verdiği ağırlıkla hafifçe geriye sendeliyorum ama yerimden kıpırdamadan tutuşunun şiddetini artırıyor Ali Kemal. "Çok özledim. Her zerreni öyle çok özledim ki Leyla."

Başımı hafifçe kaldırıp dudaklarımı tam hizasındaki adem elmasına bastırıyorum sıkıca. Elimin altında gerilen sırt kaslarını yok saymaya çalışıp tutuşunun baskısından kurtuluyor ve bir adım geri çekiliyorum. "Ben az mı özledim Ali Kemal? Bu ilişkiyi tek başına yaşıyormuş gibi davranmayacaksın. Bana haksızlık etmeyeceksin artık. Çünkü gerçekten ciddiyim. Ben bir daha aynı şeyi yaşarsam, aşkımdan ölsem soluklanmam teninde. Kazı bunu aklına. Her ne oluyorsa bileceğim. Neyi neden yaptığını bileceğim. Bir daha böyle bir şeyle karşılaşırsam."