KAR BEYAZ

BÖLÜM 8

Arşın, Yarkın malikanesine adım attığı ilk andan itibaren Körfez hakkında kötü düşüncelere sahip olmuştu. Hâlâ da o kötü düşüncelerin etkisi devam ediyordu. Körfez'in yaptıkları ondan nefret etme sebebiydi. Ama ilk defa Körfez'in travmalarla geçen bir çocukluğu olduğunu öğrendi. Acısını gördü. Kalbinin kederini hissetti. İnsan ne kadar acı şeyler yaşamış olursa olsun kötü biri olmayı seçiyorsa suçludur yine de Arşın'a göre. Ancak içinde, bir yerlerde iyi birinin yaşadığını bilirsin...

Aslıhan Hanım, Körfez'in bitmek bilmeyen sonu asla gelmeyecek olan öfkesiyle baş edemeyeceğini bir kez daha anlayınca odadan çıktı hızlıca odanın kapısını çarparak. Çıkmasıyla Arşın'ı görmesi bir oldu. Arşın çok kötü bir duruma düşmenin endişesini taşırken Aslıhan Hanım Arşın'dan onunla birlikte odasına gelmesini istedi. Arşın'da elindekileri bırakıp Aslıhan Hanım'ın odasına gitti. İşini kaybedecek olmanın telaşı içindeydi.

" Körfez'le konuşurken kapıyı mı dinliyordun? "

" Evet, sesleri duyunca, merak işte... "

" Meraklı insanlardan nefret ederim. Meraklı insan, dedikoducu olur, gıybet yapar, biri bine katar, başkasına satar. "

" Bir daha olmaz. "

" Bir haftalık deneme süren dolduğunda bunu da göz önünde bulunduracağım. Umarım tek yanlışın bu olur da doğrularını götürse de burda kalırsın. "

" Normalde asla yapmam. Özür dilerim. "

" Yıllardır bu evde Körfez dışında hiç kimse geçmişi ağzına almaya cesaret edemedi. Körfez'e gösterdiğim anlayışı kimseye göstermeyeceğimi herkes çok iyi bilir. Sen de asla sesli söylemeyeceksin. Unutacaksın. Ben bu evin hanımıyım. Yavuz'dan bile daha fazla söz sahibiyim bu evde. Bana olan saygında en ufacık bir azalma olacaksa şimdiden söyle Arşın. "

" Hayır tabi ki..."

" Beni anladığını düşünerek bu konuşmayı burda bitiriyorum. Çıkabilirsin. "

Arşın, odadan çıktı görünürde ama ruhu hâlâ o odanın ensesindeydi. Annesi öldükten sonra babasıyla kurduğu dürüst hayat çok başkaydı. Burası ise yalanlarla dolu, ailenin kırıntısı bile olmayan karanlık bir geçmişe sahip bir yerdi. Körfez'in öfkeyle odasında vurduğu kum torbası da karanlık geçmişin bir parçasıydı. Arşın'ın indiği merdivenin kenarlarındaki demirler de... Bu evin görünmez bir gerçeği vardı. Bu evin nabzı atıyordu...

***

Gece herkes için farklı ışıklarda geçiyordu. Körfez odasında annesinin içinde olduğu çocukken çekilmiş videolara ağlayarak bakarken Arşın ders çalışıyordu. Sedef, pencereden Sarp'ın yine çapkınlık gecesinden geldiğini gözleri dolu dolu izliyordu. Eda ise karnını tekmeleyen bebeğinin mutluluğunu kimse ile paylaşamamanın acısı içindeydi. Aslıhan Hanım ile Yavuz Bey, birbirlerine sırtını dönmüş uyurlarken Leyla Hanım derin düşünceler içinde uykusuz gecenin en güzel vaktindeydi. Kimse için zirvede yaşanan bir mutluluk yoktu. Herkes yaraları tarafından azad edilme peşindeydi...

***

Arşın'ın deneme süresi sonunda bitti. Bu sabah Arşın için çok farklıydı. Ya burda kalacak, ya da gidecekti. Onun haberi yokken en az onun kadar içi içine sığmayan, sabahı zor yapan biri daha vardı. Halası Leyla Hanım...

Leyla Hanım, mutfağa gelir gelmez mutfaktaki tatlı telaşı farketti.

" Nasıl haber verecekler bana? Burada mı haber verecekler? Ya da odaya mı çağırırlar? "

Arşın'ın ardı arkası kesilmez sorularına Cenk cevap verdi. Ancak verdiği cevap Arşın'ı daha çok gerdi.

" Arşın, şimdi o iş biraz değişik. Yukarda toplanacaklar. Sonra seni çağıracaklar. Oylama yapacaklar. "