KAR BEYAZ

BÖLÜM 39

Aşkın kalpte karşılığı nedir? Kalbi yaşatan bir mucize mi? Ayakta tutan bir dayanak mı? Aşkı tanımadan yitip giden ömürler var. Ne şanslılar aşkı yaşayanlar!!! Oysa ne şansı vardır aşkın, ne de mucizesi... Sırf sevmekten ibaret bir dünya harikası... Bazen cennet, bazen cehennem...

Arşın ile Körfez, kısacık bir süre cennetini yaşadıkları aşkın şimdi cehennemini tadıyorlardı. Beyazdan siyaha uzanan bir yolculuk gibi dosdoğru... Güzel sevmek zor değildi. Bunu başarabilmişti ikisi de. Zor olan iki kişi kalabilmekti. İşte onları birbirlerine uzak düşüren bu oldu. İki kişi kalamamak...

Arşın, üzgün bir şekilde Körfez'in onu götürdüğü yerden çıkıp giderken yüzünde kızgınlık, kırgınlık, öfke vardı. Ancak o saatte orda taksi bulabilmesi imkansızdı. Zaten çokta bilmiyordu oraları. Bunu da düşünmüştü Körfez. Bir taksiciyi ayarlamıştı. Arşın çıkıp gittikten hemen sonra taksiciyi arayıp " Kız çıktı. Onu eve götür. Beklediğin sürenin parasını yarın hesabını yatıracağım. " deyip " Peki Körfez Bey!!! " karşılığını alınca telefonu kapattı. Arşın ise bu kuytu karanlıkta Körfez'in ayarladığı taksinin ordan geçmesiyle rahat bir nefes aldı. Yol bitmek üzere akıp giderken Arşın'ın derin sessizliği, Körfez'in sessiz gürültüsüne eş değerdi. En nihayetinde Arşın eve gelmişti. Pencereden Arşın'ı gören Leyla Hanım, Arşın'ın surat ifadesini farkeder farketmez mutlu oldu. Hemen Sedef'in yanına gidip onu uyandırdı. Arşın'ın moralsiz döndüğünü, canının sıkkın olduğunu, gidip onunla konuşması gerektiğini söyledi. Sedef, Arşın'ın odasına gidince Leyla Hanım'da Sedef'in peşinden gitti ve onları dinlemeye başladı.

" Arşın, ne oldu? "

" Sonra konuşalım Sedef. "

" Gündüz konuşmaya vakit mi var? Şimdi anlat işte. Sen Körfez'le buluşacaktın. Bir şey mi oldu? "

" Bitti!!! "

" Bitti!!! Nasıl bitti? "

" Benden beklentisi başkaymış. "

" Nasıl başkaymış? "

" Anla işte Sedef. "

" Şaşırmadım. Bunlar böyle işte, hepsi aynı. Yavuz Bey ile Sarp ne ki Körfez ne olsun? Paralarıyla her şeyi, herkesi satın alacaklarını sanıyorlar. Bunların fakir versiyonu nasıl olurdu, kim bilir? "

" Körfez farklıydı. Onlardan farklıydı!!! "

" Farklı filan değildi. Sen ona aşık olduğun için onun farklı olduğuna kendini inandırdın. "

" Çocukken yaşadıklarını düşününce onu anlıyordum. Öfkesini, nefretini, iyi biri olmamak için verdiği çabayı anlıyordum. Ama bu gece yaptığı şeyin, bana yaşattığı korkunun sebebini anlamıyorum. "

" Boşver, üzülme Arşın. Zaten olmazdı. Farklı olan Körfez değil sizdiniz. Çok uzak iki yıldız gibi. Ancak bir yıldız kayarsa diğerinin yanından geçebilir. Onda da teğet geçer. Seni küçük gördüğüm için söylemiyorum ama olmazdı. Sevgililiği bile becerememişsiniz, bak... "

" Tamam Sedef... Biliyorum ben bunları. Tekrar tekrar da dinlemek istemiyorum. Körfez'in adını da bir daha duymak istemiyorum. Ben sadece babamı çok özlüyorum. "

Sedef, Arşın'a sarılırken gözleri dolu, Leyla Hanım'ın gözleri hüzünlü bir mutluluk saçıyordu. Leyla Hanım, Arşın için en doğrusunu yaptığını düşündüğü için bunun rahatlığını yaşıyordu. Bu acının geçici olduğuna emindi. Oysa Leyla Hanım'ın unuttuğu bir şey vardı. Tüm evren rüzgarın esişine her zaman izin verir...

Leyla Hanım, odasından dönerken Körfez'in de malikaneye giriş yaptığını gördü pencereden. Sessizce Körfez'in yanına gitti. Bir hayli keyifsiz olan Körfez, Arşın'ı kendinden uzaklaştırmanın üzgünlüğü ile eve geldiğinde Leyla Hanım'ı anında karşısında bulunca daha fazla dayanamadı.