KAR BEYAZ

BÖLÜM 25

İtiraf zamanı... Aşkın yüreği ele geçirdiğini özgürce söylemenin vakti. Neden susar ki kalp, niye direnir ki? Bakmayın sorulduğuna. O da bilmez neden savaştığını. Çoğu insan aşktan korkar çünkü. Aşkın getireceklerinden, götüreceklerinden korkar. Bu korku yalana iter insanı, çaresizliğe iter. Kapkaranlık günlerin altında ışık aramakla geçer zaman. Işık yoksa ne yapsın insan?

O gecenin devamı Arşın için de, Körfez için de çok farklıydı. Arşın odasına giderken Sedef'le karşılaştı. Hüzünlü bakışlarla odasına girdikten sonra Sedef'de peşinden girdi. Arşın'ın gözleri hislerini ele veriyordu. Sedef anlamıştı biraz biraz ama duymak istiyordu.

" Nerdeydin? "

" Körfez Bey'in yanında. Geldiklerini görünce onun yanına gittim Eda Hanım'ı sormak için. İyiymiş Eda Hanım. "

" Eda Hanım iyi de sen iyi değilsin sanki. "

" Yok, iyiyim ben. "

" Bak, biz seninle kardeş olduk. Şimdi hemen bana içinden, aklından, kalbinden neler geçtiğini anlatmazsan eğer ben de kardeşliğimizi sorgularım. "

" Sarp Bey'e aşık olduğunu nasıl anladın? Belki de sadece basit bir hayranlıktı. Aşk bile değildi. Nasıl anladın aşk olduğunu? Şimdi o baba oldu. Bir başkasının çocuğunun babası. Nasıl dayanıyorsun buna? "

" Çünkü aşkın acısı da güzel. Nasıl anladım aşık olduğumu? Bilmem. Hiç farkında değilim. Onu gördükçe kalbim çok hızlı atıyordu. O zamanlar Eda'da yoktu tabi. Bir gün birlikte olacağımıza inanıyordum. Onun da beni seveceğine. Onu sürekli görmek istiyordum. Aklımda sürekli o vardı. Onunla olmak, onun hayatında ki en önemli yere sahip olmak istiyordum. Sevdiğim kadar sevilmek istiyordum. Gözlerinde, bakışlarında kendimi görmek istiyordum. Söylediği her sözde anlamlar arıyordum. Beynimin içinde sürekli o vardı. Mimiklerini bile düşünür dururdum. "

" Ben de sürekli onu düşünüyorum. Ben değil de sanki ayaklarım beni ona götürüyor. Saçma bahaneler arıyorum onu görmek, onunla konuşmak için. Bana iki adım atsa kalbim duruyor. Gözlerimin içinde yıldızlar çakıyor. Herkesin yüzünde onu görüyorum. Onun sesi yankılanıyor sürekli kulaklarımda. Sürekli onu özlüyorum. "

" Aşık olmuşsun Arşın sen, Körfez'e aşık olmuşsun. "

" Az önce benim bir sevgilim var diye ona posta koydum. "

" Niye böyle bir şey yaptın? "

" Sedef, o beni üzer. Çok üzer. Ben bu yaşıma kadar yaşadım yaşayacağımı. Annesiz kaldım, babasız kaldım, halamın sevgisizliğiyle sınandım. Artık üzülmek istemiyorum. Dilinde sürekli bir hizmetçi lafı, beni aşağılamak için fırsat kollayan halleri, ben istediğim herkesi elde ederim havaları... Büyük resmi görüyorum anlayacağın. Ona kendimi bırakırsam o beni çok üzecek. Kalbimi bunca zaman çok kırdı. Şimdi paramparça edecek. Başta babamın hapiste olduğunu saklamak için bir sevgilim olduğu yalanına boyun eğdim. Şimdi ise onu kendimden uzak tutmak için bu yalanı sürdürmek istiyorum. "

" Arşın, tamam, ben zamanında çok ileri geri konuştum bunlar hakkında, büyük büyük laflar ettim. Özellikle Körfez Bey için. Bakma, benim ki aşağılık kompleksi. Ama sen bu aşkı hiç yaşayamazsan içinde kalacak. Bunu kendine yapma. "

" O Körfez Yarkın. Ben onun deyimiyle basit bir hizmetçi. Uçurum var aramızda. Üstelik babamın bir katil olduğunu bile bilmiyor. Öğrenince daha da büyüyecek o uçurum. İki dünya olacak. Kıtalar geçecek aramızdan. Sonradan üzülmektense yarayı büyümeden kapatmayı seçiyorum. Halam haklıydı, beni uyarırken haklıydı. Biz diye bir şey olamaz. Ancak filmlerde, dizilerde imkansızı mümkün kılar aşk. Gerçekte imkansız imkansızdır. Başlamadan bitmesi en iyisi. "